Invasieve versus niet-invasieve borstkanker
Knobbeltje in de borst is een veel voorkomende presentatie in de huidige chirurgische praktijk. Het kan een goedaardige aandoening zijn, zoals een eenvoudig fibro-adenoom, of kan kwaadaardig zijn. Hoe dan ook, voor de zekerheid moet elke knobbel in de borst als kwaadaardig worden beschouwd totdat het tegendeel is bewezen. De diagnose van borstkanker is gebaseerd op een drievoudige beoordeling, die klinische bevindingen, beeldvormende bevindingen en cytologische bevestiging omvat. Carcinomen kunnen verder worden geclassificeerd afhankelijk van de histologische classificatie volgens de plaats van oorsprong en invasiviteit.
Invasief borstcarcinoom
Invasief mammacarcinoom kan ductaal of lobulair carcinoom zijn. Het meest voorkomende type borstkanker dat 75% van alle gevallen uitmaakt, is het invasieve ductale carcinoom. Gewoonlijk kan de patiënt zich presenteren met het gevoel van een harde knobbel in de borst. Macroscopisch vormt het een korrelige en keiharde infiltratieve massa waarin geelachtig witte krijtstrepen karakteristiek zijn. Er is uitgebreide fibrose te zien. Microscopisch lijkt het als sterk pleomorfe ductale epitheelcellen die het fibreuze stroma van het borstweefsel infiltreren. Lymfatische invasie is een veel voorkomend kenmerk.
5-10% van alle borstcarcinomen zijn invasief lobulair type. Ze lijken op invasief ductaal carcinoom, met uitzondering van een ander histologisch infiltratiepatroon en een groter risico op oestrogeenreceptorpositiviteit.
De behandeling van invasief carcinoom dient agressief te zijn, waaronder totale mastectomie met okselklaring gevolgd door radiotherapie en chemotherapie.
Niet-invasief borstcarcinoom (in situ carcinoom)
Wederom zou niet-invasief mammacarcinoom ofwel lobulair carcinoom in situ of ductaal carcinoom in situ kunnen zijn, en beide hebben geen risico op verspreiding zolang de tumor in situ blijft.
Lobulair carcinoom in situ is een neoplastische proliferatie van de lobulaire epitheelcellen die alle acini vullen en uitzetten met kwaadaardige cellen, maar het basismembraan is intact. Het heeft de neiging multifocaal en bilateraal te zijn. Klinisch gezien heeft de patiënt mogelijk geen voelbare massa en kan hij een volledig normaal mammogram hebben. Dit verhoogt het risico op het ontwikkelen van borstcarcinoom met een factor 10 en beide borsten lopen risico. Het beheer is zeer controversieel en varieert van een zorgvuldige follow-up tot een bilaterale totale borstamputatie.
Ductaal carcinoom in situ is een neoplastische proliferatie van de ductale epitheelcellen opgesloten in het basaalmembraan. Het kan worden geassocieerd met infiltrerend ductaal carcinoom. Klinisch produceert het een harde massa. Verkalking is een veel voorkomend kenmerk, waardoor het detecteerbaar is met mammografie. Microscopisch betrokken kanalen zijn opgezwollen met kwaadaardige cellen die zijn gerangschikt in cribriform, papillair of solide patronen. De cellen zijn groot en uniform met goed gedefinieerde celmembranen.
Het beheer varieert met de grootte van de laesie. Als 2 cm, wordt borstamputatie meestal aanbevolen.
Wat is het verschil tussen invasief en niet-invasief borstcarcinoom?
• Invasief mammacarcinoom komt vaker voor dan niet-invasief type.
• Gewoonlijk vertonen patiënten met invasief carcinoom een klinisch voelbare massa, maar niet-invasieve patiënten kunnen al dan niet klinische symptomen hebben.
• Bij invasieve varianten heeft de tumor het basale epitheel doorbroken en is uitgezaaid naar de rest van het borstweefsel, maar bij niet-invasieve typen is het basaalmembraan intact.
• Het niet-invasieve type is meer bilateraal.
• Management is anders in deze twee omstandigheden.
