Liquidatie versus faillissement
Faillissement en liquidatie zijn tegenwoordig gangbare termen geworden. Wanneer een persoon insolvent is geworden, dat wil zeggen wanneer hij de schulden die hij van verschillende schuldeisers heeft genomen niet kan terugbetalen en hij onder dwang staat vanwege bedreigingen van schuldeisers, is er volgens de wet één optie die hij kan uitoefenen om uit zo'n deprimerend scenario te komen. Het heet faillissement en is een juridische procedure die iemand beschermt tegen de klauwen van schuldeisers en hem helpt om op een gecontroleerde manier aan de financiële eisen te voldoen. Liquidatie is een andere term die wordt gebruikt voor een vergelijkbare procedure. Mensen blijven in de war tussen de twee termen en kunnen de verschillen niet onderscheiden. Dit artikel zal deze verschillen benadrukken en lezers helpen bij het analyseren van de omstandigheden waarin deze termen worden toegepast.
In de eerste plaats, terwijl de term faillissement beperkt is tot individuen, vindt liquidatie alleen plaats in het geval van bedrijven. Liquidatie verschilt ook in die zin dat activa van een insolvente onderneming worden verkocht om de schulden van schuldeisers te betalen. Bij liquidatie komt een bedrijf uiteindelijk ten einde terwijl een individu, ook na faillissement, een doorstart kan maken. In sommige gevallen kunnen faillissement en liquidatie vrijwillig zijn, terwijl in andere gevallen schuldeisers deze procedures kunnen eisen om hun verschuldigde bedragen terug te vorderen.
Zowel faillissement als liquidatie heeft een demoraliserend effect. Van een persoon kan worden verlangd dat hij afstand doet van zijn bezittingen zoals auto en huis, terwijl alle activa van een bedrijf worden verkocht om de schulden van schuldeisers te innen.
In het geval van een bedrijf begint de liquidatieprocedure wanneer de schuldeisers een besluit daartoe nemen. De zaken van het bedrijf gaan dan over in handen van een administrateur. Er wordt een andere curator aangesteld die de verantwoordelijkheid op zich neemt om de belangen van de schuldeisers te vrijwaren. Hij verkoopt de activa van het bedrijf en doet ook onderzoek naar de redenen voor het faillissement van het bedrijf. De curator beslist over de volgorde volgens welke schuldeisers hun geld beginnen te ontvangen. Beveiligde schuldeisers zijn de eersten die hun geld ontvangen, terwijl de volgende in de rij concurrente schuldeisers zijn. Aandeelhouders zijn de laatsten die hun geld ontvangen. Als zelfs na de verkoop van alle activa, geld niet voldoende is om alle schuldeisers terug te betalen, wordt het geld verdeeld in de verhouding van hun inzet en aan hen teruggegeven.
In het kort:
Liquidatie versus faillissement
• Hoewel het enige doel van zowel faillissement als liquidatie is om de entiteit uit de klauwen van schuldeisers te redden, is faillissement voorbehouden aan individuen, terwijl liquidatie wordt toegepast op bedrijven.
• Faillissement geeft een individu de kans om een nieuwe start in het leven te maken, maar liquidatie brengt een bedrijf formeel tot een einde.
