DNA-polymerase versus RNA-polymerase
Dit zijn twee verschillende enzymen die verantwoordelijk zijn voor verschillende functies die plaatsvinden op cellulair niveau. In de eerste plaats wordt de vorming van DNA- en RNA-strengen gereguleerd door deze enzymen. Dit artikel is bedoeld om de belangrijkste verschillen tussen deze uiterst belangrijke enzymen voor veel levensondersteunende processen te bespreken.
DNA-polymerase
DNA-polymerase-enzym begint zijn functie tijdens replicatie van DNA, bij de stap van het rangschikken van de relevante nucleotiden om waterstofbruggen te vormen tussen overeenkomstige stikstofhoudende basen van de bestaande en nieuwe DNA-strengen. Dit enzym wordt functioneel nadat de dubbele DNA-helixstructuur is ontmanteld of uitgerold door het exonuclease-enzym genaamd DNA-helicase. De polymerisatie van de deoxyribonucleotiden begint altijd vanaf het 3'-uiteinde van de DNA-streng. Er zijn veel soorten DNA-polymerasen, en elk type bestaat uit een eiwit, wat betekent dat het een reeks basen bevat die uniek is voor een bepaald enzym. Er zijn ongeveer 900 - 1000 aminozuren in menselijke DNA-polymeraseketens. Gewoonlijk is DNA-polymerase tijdens het replicatieproces in staat de sequentie van stikstofhoudende basen te kopiëren,zodat het meer identieke strengen van één enzym kan produceren. De variatie van dit enzym in verschillende soorten is niet veel uitgesproken, aangezien de katalytische subeenheden van de enzymstructuur bij veel soorten bijna hetzelfde zijn. Op basis van die kleine veranderingen zijn echter zeven families van DNA-polymerasen geïdentificeerd, genaamd A, B, C, D, X, Y en RT. Al deze typen hebben samen 15 verschillende enzymen onder eukaryoten en 5 onder prokaryoten.
RNA-polymerase
RNA-polymerase is het belangrijkste enzym dat de productie van RNA-strengen katalyseert. De sjablonen van DNA-stikstofbasensequenties zijn meestal gebaseerd om RNA te produceren, en dit enzym kan vele functies vervullen. Ten eerste wordt het specifieke deel van de DNA-streng (meestal een gen) afgerold door het verbreken van de waterstofbruggen tussen de corresponderende bases van de tegenoverliggende strengen door RNA-polymerase. Daarna vindt het kopiëren van de basesequentie plaats door uracil te vervangen door thymine van het 3'-uiteinde naar het 5'-uiteinde van de DNA-streng. Het startpunt van de RNA-polymerisatie van de DNA-streng wordt de promotor genoemd, terwijl het voltooide uiteinde bekend staat als de terminator. Omdat dit enzym de streng vormt met behulp van ribonucleotiden, wordt de term RNA-polymerase gebruikt om te verwijzen. RNA-polymerase kan een reeks producten produceren, waaronder boodschapper-RNA, ribosomaal RNA,overdracht-RNA, micro-RNA en ribozym of katalytisch RNA. Omdat RNA-polymerase de DNA-streng kan afwikkelen, heeft het geen ander enzym nodig om de dubbele helixstructuur te ontmantelen. In bacteriën is RNA-polymerase van enkele typen aangeduid als α2, β, β 'en ω. Die bacteriële RNA-polymerasen verschillen structureel en functioneel enigszins van elkaar. Er zijn transcriptionele cofactoren die op verschillende plaatsen aan het RNA-polymerase zijn gebonden om de functie te versterken, vooral bij sommige bacteriën zoals E. coli. Die bacteriële RNA-polymerasen verschillen structureel en functioneel enigszins van elkaar. Er zijn transcriptionele cofactoren die op verschillende plaatsen aan het RNA-polymerase zijn gebonden om de functie te versterken, vooral bij sommige bacteriën zoals E. coli. Die bacteriële RNA-polymerasen verschillen structureel en functioneel enigszins van elkaar. Er zijn transcriptionele cofactoren die op verschillende plaatsen aan het RNA-polymerase zijn gebonden om de functie te versterken, vooral bij sommige bacteriën zoals E. coli.
Wat is het verschil tussen DNA-polymerase en RNA-polymerase?
• DNA-polymerase vormt een DNA-streng uit deoxyribonucleotieën, terwijl RNA-polymerase RNA-strengen vormt uit ribonucleotieën.
• RNA-polymerase kan veel meer functies vervullen dan wat DNA-polymerase zou kunnen doen.
• RNA-polymerase vormt een verscheidenheid aan producten, maar niet het DNA-polymerase.
• DNA-polymerase begint te functioneren vanaf een 3'-uiteinde van de DNA-streng, terwijl RNA-polymerase overal in de DNA-streng kan gaan functioneren van het 3'-uiteinde naar het 5'-uiteinde.
