Theorie versus praktijk
U weet dat u niet alleen degenen moet vergeven die tegen u hebben gezondigd, maar u moet ook verzoenend zijn jegens hen. Het is maar al te goed om deze concepten te prediken, maar men weet hoe moeilijk het is om een persoon te verdragen die ons in het verleden heeft gekwetst of beledigd. In onze klas leren we veel theorieën over wetenschap en economie, maar in het echte leven ontdekken we dat veel van deze theorieën niet kloppen. Dit komt door de aannames die in het echte leven niet bestaan. De curricula in ons onderwijssysteem zijn zo opgezet dat ze zowel een theorie- als een praktijkgedeelte bevatten. Dit is bewust gedaan om plaats te maken voor een dieper begrip van concepten. Laten we de verschillen tussen theorie en praktijk eens nader bekijken.
Theorie
Er zijn twee manieren om een student een concept te laten leren en begrijpen. Een daarvan is de abstracte manier waarop het onderwerp wordt onderwezen in de vorm van tekst en plaatjes en waar getracht wordt om aan studenten duidelijk te worden gemaakt door middel van klassikale lezingen door docenten. Onze leerboeken op scholen vormen de ruggengraat van dit theorie-systeem. Er wordt aangenomen dat het meeste van ons leren via dit theoretische onderwijssysteem komt. De eigenschappen van objecten en materie en de manier waarop ze met elkaar omgaan, zijn geschreven en beschreven in categorieën om studenten ze op een betere manier te laten begrijpen. Onderwerpen zoals geschiedenis kunnen altijd in de vorm van theorie of tekst worden gepresenteerd, aangezien er geen manier is om ze in de praktijk om te zetten, hoewel er tegenwoordig visuele media zijn die kunnen worden gebruikt om studenten zelfs geschiedenis en aardrijkskunde te laten zien. Echter, natuurlijk fenomeen, hun redenen, oorzaken,en correlaties worden altijd gezocht om in tekstuele vorm te worden gepresenteerd, zodat studenten ze voor een lange periode behouden. Natuurlijk kan een geneeskundestudent een ziekte op een veel betere manier begrijpen wanneer iemand wordt getoond die aan een ziekte lijdt, maar hij moet nog steeds de symptomen op een theoretische manier leren om een betere diagnose te kunnen stellen tussen twee vergelijkbare ziekten.
Praktijk
In alle onderwijssystemen is er een methodologie van lesgeven die gebaseerd is op de praktijk. Dit is een onderdeel van het onderwijs dat het best kan worden beschreven door middel van beroepsopleidingen en certificaten en diploma's die mensen krijgen in beroepen als kapper, loodgieter, timmerwerk, koken, elektronica repareren, airconditioning, enz. Bij de meeste van deze beroepen is er een theoretisch gedeelte die het onderwerp probeert te presenteren in de vorm van een capsule. Deze theorie wordt echter door studenten gebruikt om examens op te schrijven om goede cijfers te halen, terwijl de praktijk ervaring uit de eerste hand is van wat ze in het echte leven zouden moeten doen nadat ze flauwvielen tijdens hun lessen. Een advocaat kan veel theoretische lessen volgen, maar in het echte leven, wanneer hij met zijn praktijk begint, is hij altijd afhankelijk van zijn scherpzinnigheid en aanwezige bewijzen.
Wat is het verschil tussen theorie en praktijk?
• Het is maar al te gemakkelijk om de begrippen dorst, pijn en verdriet in theorie uit te leggen, maar de persoon realiseert zich het verschil pas wanneer hij deze ervaringen in het echte leven ondergaat.
• In theorie worden er veel aannames gedaan om het fenomeen en de concepten te verklaren, terwijl er in het echte leven geen aannames zijn en de omstandigheden altijd uniek zijn
• De meeste vakken bestaan uit zowel een theorie- als een praktijkgedeelte, maar er zijn enkele cursussen die beroepsgericht van aard zijn en die uit eerste hand moeten worden gegeven.
• Maar zelfs geneeskundestudenten moeten theorieën en symptomen van ziekten leren als ze volledig door oefening kunnen worden onderwezen.
• De tweedeling van theorie en praktijk blijft bestaan, aangezien deze twee de ruggengraat vormen van alle leerprocedures.
