Het belangrijkste verschil tussen de klassieke en neoklassieke theorie is dat de klassieke theorie ervan uitgaat dat de tevredenheid van een werknemer alleen gebaseerd is op fysieke en economische behoeften, terwijl de neoklassieke theorie niet alleen rekening houdt met fysieke en economische behoeften, maar ook met werkplezier en andere sociale behoeften..
De klassieke theorie kwam in het openbaar in de 19 e eeuw en begin 20 ste wanneer bedrijven meer gericht zijn op grote schaal productie en wilde de productiviteit en de efficiëntie van de bedrijfsvoering te verbeteren. Deze theorie is echter niet meer in de praktijk. Bovendien is de neoklassieke theorie een wijziging van de klassieke theorie.
