Belangrijkste verschil - Epigeal versus hypogeale kieming
Kieming is het proces waarbij een zaadje zich ontwikkelt en een volwassen plant wordt. Er zijn verschillende morfologische en groeifasen van het kiemproces. Passende optimale niveaus van warmte, vocht en de juiste voedingsstoffen zijn nodig voor het ontkiemingsproces van het zaad om zaailingen te vormen en uiteindelijk volwassen te worden tot een nieuwe plant. Zaadkieming kan worden onderverdeeld in twee hoofdtypen, namelijk Epigeale Kieming van zaden en Hypogeale Kieming van zaden. Deze indeling is gebaseerd op de richting waarin de zaailingen groeien bij ontkieming. Epigeale kieming is het proces waarbij de zaadblaadjes of de zaadlobben tijdens de ontkieming samen met de scheut op het grondoppervlak worden gebracht. Hypogeale kieming is het proces waarbij het zaad verlaat of de zaadlobben onder het grondoppervlak blijven tijdens het ontkiemen. Het belangrijkste verschil tussen epigeale en hypogeale kieming is dat bij epigeale ontkieming de hypocotyl zich uitstrekt en de zaadlobben uit de grond komen, terwijl bij hypogeale ontkieming de epicotylus zich uitstrekt en de zaadlobben in de grond blijven.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is epigeale kieming
3. Wat is hypogeale kieming
4. Overeenkomsten tussen epigeale en hypogeale kieming
5. Vergelijking zij aan zij - Epigeale versus hypogeale kieming in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is Epigeal Germination?
Tijdens het proces van epigeale ontkieming worden de zaadblaadjes of de zaadlobben samen met de ontwikkeling van de scheut naar de oppervlakte gebracht. Dit komt voornamelijk door de snelle verlenging van de hypocotyl van de plant. Tijdens de epigeale ontkieming groeit de hypocotyl snel en actief en wordt hij gebogen of gekruld van uiterlijk. Deze verandering in de hypocotyl zorgt ervoor dat de zaadblaadjes of de zaadlobben op het grondoppervlak komen. Nadat de zaadlobben naar de oppervlakte zijn gebracht, wordt de hypocotylus recht, wat later zal resulteren in het afvallen van de zaadvacht en uiteindelijk zullen de zaadlobben groen lijken. De resulterende epicotyl begint dan zijn groeifase. De epicotyl zal uiteindelijk rijpen en aanleiding geven tot volwassen groene bladeren, en de zaadlobben zullen eraf vallen.
De belangrijkste kenmerken van epigeale kieming zijn;
- De kiemwortel komt als eerste tevoorschijn om de hypocotylen te vormen.
- De plumule ontwikkelt zich laat.
- De hypocotyl vormt aanvankelijk een lus en breidt zich vervolgens uit.
- De zaadlobben worden naar de oppervlakte gebracht en produceren daarbij de eerste bladeren, gevolgd door scheutontwikkeling.
Figuur 01: Epigeale en hypogeale kieming
Voorbeelden voor het ontkiemen van epigeale zaden zijn plumule albumine zaden (ui), tweezaadlobbige albumineuze zaden (castor), eenzaadlobbige exalbumineuze zaden (Alisma) en dicotyle exalbumineuze zaden (boon).
Wat is hypogeale kieming?
Tijdens hypogeale kieming van zaden blijven de zaadlobben onder het grondoppervlak. Dit komt door de snelle ontwikkeling en verlenging van de epicotyl. De epicotyl ontwikkelt zich aanvankelijk, en vervolgens wordt het langwerpig, gevolgd door opkrullen en een gebogen structuur bereiken. Als gevolg hiervan komt het in de vroege ontwikkeling van de pluim boven het grondoppervlak uit. Hierdoor blijven de zaadlobben onder het grondoppervlak. De plumule verlengt snel in het geval van hypogeale kieming, en de plumule breekt het coleoptiel en ondergaat verdere groei. De gescheurde plumule groeit naar de kiemwortel en wordt vervangen door het wortelstelsel.
De belangrijkste kenmerken van hypogeale kieming zijn;
- Het is het type van een in situ zaadontkieming waarbij de zaadlobben in de grond blijven.
- De kiemwortel ontwikkelt zich om het wortelstelsel te vormen.
- De plumule ontwikkelt zich tot het scheutsysteem.
Voorbeelden van hypogeale kieming zijn eenzaadlobbige exalbumineuze zaden (aronskelk), tweezaadlobbige exalbumineuze zaden (gram, erwt), eenzaadlobbige albumineuze zaden (waterlelie) en eenzaadlobbige albumineuze zaden (maïs).
Wat zijn de overeenkomsten tussen epigeale en hypogeale kieming?
- Beide zijn soorten ontkieming van zaden.
- Beide zijn afhankelijk van de richting van het zaadlob.
Wat is het verschil tussen epigeale en hypogeale kieming?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Epigeal versus hypogeale kieming |
|
| Epigeale kieming is het proces waarbij de zaadblaadjes of de zaadlobben tijdens het ontkiemen samen met de scheut naar de oppervlakte worden gebracht. | Hypogeale kieming is het proces waarbij het zaad verlaat of de zaadlobben tijdens het ontkiemen onder het grondoppervlak blijven. |
| Structuur met een grotere verlenging | |
| De hypocotyl is langwerpig in epigeale kieming. | Epicotyl is langwerpig bij hypogeale kieming. |
| Curling | |
| Het uiteinde van hypocotyl is gebogen om het zaadlob te beschermen bij epigeale kieming. | Het uiteinde van de epicotyl is gebogen om de pluim te beschermen tegen hypogeale kieming. |
Samenvatting - Epigeal versus hypogeale kieming
Zaadkieming is een belangrijk en essentieel proces bij de ontwikkeling van planten. Er zijn twee hoofdmethoden waarop zaadkieming plaatsvindt, namelijk epigeale kieming en hypogeale kieming. Deze zijn afhankelijk van de zaadlobpositie in het initiële ontwikkelingsproces. Bij epigeale kieming worden de zaadlobben boven het grondoppervlak gebracht, terwijl bij hypogeale kieming de zaadlobben in de grond blijven. Dit is het verschil tussen epigeale en hypogeale kieming.
Download de pdf Epigeal vs Hypogeal Germination
U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citatienota. Download hier de pdf-versie Difference Between Epigeal and Hypogeal Germination
