DNA-virussen bevatten DNA als het genetische materiaal, terwijl RNA-virussen RNA als het genetische materiaal bevatten. Over het algemeen zijn DNA-genomen groter dan RNA-genomen. Bovendien bevatten de meeste DNA-virussen dubbelstrengs DNA, terwijl de meeste RNA-virussen enkelstrengs RNA bevatten. Dit zijn de belangrijkste verschillen tussen DNA- en RNA-virussen.
Virussen zijn besmettelijke deeltjes die als obligate parasieten fungeren. Ze zijn afhankelijk van een andere levende cel om zich in aantal te vermenigvuldigen. Ze voeren hun replicatieproces, transcriptie van het genoom en vertaling van de mRNA-transcripten in eiwitten uit na infectie van het respectieve gastheerorganisme. In tegenstelling tot andere levende wezens hebben ze geen cellulaire structuur. Daarom zijn het acellulaire en niet-levende deeltjes die tot een aparte groep behoren. Structureel heeft een virus twee componenten: een kern van nucleïnezuur en een eiwitcapsule. Het virale genoom bestaat uit DNA (deoxyribonucleïnezuur) of RNA (ribonucleïnezuur). Evenzo kunnen virussen, afhankelijk van het genoom, DNA-virussen of RNA-virussen zijn. Bovendien kan DNA enkelstrengs of dubbelstrengs zijn; het kan ook lineair of cirkelvormig zijn.
