Vitamine B6 versus vitamine B12
Vitaminen zijn essentiële voedingsstoffen die essentieel zijn voor de normale werking van verschillende enzymen en metabolische routes van het lichaam. Alle vitamines zijn nodig voor specifieke functies en de meeste worden verkregen uit voedsel. Vitaminen kunnen worden ingedeeld in in water oplosbare en in vet oplosbare typen. B-vitamines zijn in wezen in water oplosbare vitamines met verschillende subcategorieën op basis van hun chemische structuur.
Vitamine B6 en vitamine B12 zijn vitamines die tot op zekere hoogte qua functie vergelijkbaar zijn. Ongeveer 100 enzymen die betrokken zijn bij het eiwitmetabolisme, hebben vitamine B6 nodig voor een normale werking. Pyridoxine, pyridoxamine en pyridoxal zijn de drie vormen van vitamine B6.
Vitamine B12 is ook in water oplosbaar en heeft verschillende vormen, zoals methylcobalamine en 5-deoxyadenosylcobalamine. Deze twee vormen nemen deel aan het menselijk metabolisme. Vitamine B12 vereist de cofactor kobalt en wordt daarom over het algemeen 'cobalamines' genoemd.
Vitamine B6
Vitamine B6 is een essentiële factor in het metabolisme van rode bloedcellen en het efficiënt functioneren van het immuunsysteem en het zenuwstelsel. De vitamine is gemakkelijk verkrijgbaar in verrijkte granen, vlees, vis, gevogelte, fruit en groenten. Tryptofaan wordt door vitamine B6 omgezet in niacine.
Vitamine B6 heeft enkele van de belangrijkste functies, zoals het op peil houden van uw bloedglucose en het produceren van hemoglobine. Bij vasten, wanneer de calorische niveaus dalen, synthetiseert het lichaam glucose uit andere koolhydraten met behulp van vitamine B6. Het is ook essentieel voor een efficiënte immuunrespons en de productie van antilichamen.
Vitamine B6-tekort kan dermatitis, glossitis, verwarring, depressie en convulsies veroorzaken. Soms kan het ook bloedarmoede veroorzaken. Deze symptomen zijn algemener en kunnen daarom niet alleen worden toegeschreven aan een tekort aan vitamn B6. Ook de symptomen verschijnen in een later stadium na een chronisch tekort aan voedingsstoffen.
Het bovenste toelaatbare niveau voor volwassenen is vastgesteld op 100 mg per dag en zodra de dosering deze limiet overschrijdt, vertoont het lichaam doorgaans nadelige effecten. Te veel van de vitamine kan ook neuropathie veroorzaken.
Vitamine b12
Vitamine B12 is een in water oplosbare vitamine die in gebonden vorm in dierlijke producten wordt aangetroffen en die vrijkomt door de werking van zoutzuur en maagprotease. De vitamine is nodig voor de vorming van rode bloedlichaampjes, DNA-synthese en functie van zenuwweefsel. Het tekort resulteert in een ernstige vorm van bloedarmoede, pernicieuze anemie genaamd, die bij oudere mensen voorkomt. Het gebruik van vitamine B12 bij andere aandoeningen zoals veroudering, het functioneren van het immuunsysteem, geheugenverlies enz. Vereist verder bewijs om de effecten te bewijzen. Contra-indicaties zijn opgemerkt bij inname van andere vitamines, vooral vitamine C.
Pernicieuze anemie, indien onbehandeld, resulteert in een onomkeerbare megaloblastaire anemie en aandoeningen van het zenuwstelsel. De vitamine is betrokken bij de vorming van methylmalonyl-CoA en daarom is het molecuul een effectieve indicator voor het gehalte aan vitamine B12.
Het vermogen om vitamine B12 uit de voeding op te nemen, hangt af van de samenstelling van het individu. Er zijn orale en sublinguale supplementen beschikbaar. Een vegetarische voeding levert niet voldoende vitamine B12 en heeft daarom mogelijk supplementen nodig. Het is ook belangrijk voor de synthese en reparatie van myeline.
2. Vitamine B12 vereist een transcobalaminemolecuul om de vitamine naar de weefsels te transporteren, terwijl vitamine B6 geen specifieke transporter vereist.
3. De opname van vitamine B12 wordt bemiddeld door een intrinsieke factor.
4. De aan voedsel gebonden vitamine B12 is gebonden aan haptocorrine (R-proteïne), wat de werking van pancreasenzymen vereist om te worden gesplitst en vrijgegeven.
5. De effecten van een tekort zijn meer uitgesproken bij vitamine B12 dan bij vitamine B6. De belangrijkste oorzaken van een tekort aan vitamine B12 zijn onder meer veganistisch dieet, verminderde opname en onvoldoende gebruik enz
6. De gebruikelijke bron van vitamine B6 zijn groenten en fruit en een veganistisch dieet belemmert de toereikendheid van de vitamine in het dieet niet. Vitamine B12-spiegels nemen aanzienlijk af ten opzichte van een veganistisch dieet.
7. Een tekort aan voeding is zeldzaam bij vitamine B6, hoewel een ernstig en chronisch tekort de ziekte Pellagra kan veroorzaken.
8. Beide vitamines zijn effectief bij het verlagen van het homocysteïnegehalte in het bloed.
9. Het tekort aan beide vitamines kan de neurologische functies beïnvloeden.
Gevolgtrekking
De vitamines B6 en B12 zijn nodig voor de nucleïnezuurstofwisseling, de vetstofwisseling enz. Beide verlagen het homocysteïnegehalte in het bloed en worden via de voeding aangevuld. Vitamine B12 vereist een metaalion van kobalt om als cofactor voor normaal functioneren te fungeren.
De effecten van een tekort zijn meer uitgesproken bij vitamine B12 dan bij vitamine B6. Primaire tekortkoming is bijna een zeldzaamheid in het geval van vitamine B6. Overdosering kan zelden voorkomen. Vitamine B12 wordt opgeslagen in het menselijk lichaam, terwijl vitamine B6 regelmatig wordt uitgescheiden. Het ideale dieet moet een uitgebalanceerde inname van beide vitamines bevatten. Gewoonlijk schrijven artsen een multivitaminesupplement voor, inclusief foliumzuur naast vitamine B6 en B12, en het blijkt effectief te zijn voor de meeste problemen die verband houden met het vitaminetekort.
