Schuldig versus geen wedstrijd
Er zijn drie mogelijke manieren om te reageren op beschuldigingen van een misdrijf. Een persoon kan schuld pleiten, onschuldig pleiten, of hij kan deelnemen aan een pleidooi voor niet-betwisting. Veel mensen zijn in de war als ze geen betwisting van een wedstrijd horen, omdat ze gemakkelijk het verschil kunnen begrijpen tussen het accepteren en niet accepteren van de beschuldigingen die tegen hen zijn ingebracht. Als een persoon geen van de drie opties uitoefent, voeren de staatsautoriteiten een pleidooi in van niet schuldig om hem de gelegenheid te bieden hem te verdedigen tegen de aanklachten die door de aanklagers zijn opgesteld. Dit artikel gaat dieper in op de pleidooien van schuld en geen wedstrijd om de verschillen tussen beide te achterhalen.
Schuldig
Wanneer een persoon schuldig pleegt wanneer hij wordt beschuldigd van een misdrijf, accepteert hij in wezen alle beschuldigingen en verklaart hij zich niet tegen deze beschuldigingen te willen verdedigen. Een schuldig pleidooi maakt het erg gemakkelijk voor de rechtbank, omdat het zonder enige procedure verder kan gaan en beraadslaagt of nadenkt over de straf die aan de persoon moet worden opgelegd voor de misdaad waarvan hij wordt beschuldigd. Het enige dat de rechtbank wil waarborgen, is dat u het pleidooi vrijwillig hebt ingevoerd en dat er geen onnodige druk op u wordt uitgeoefend om de aanklacht te aanvaarden. De rechtbank wil er ook zeker van zijn dat er een reden is om de aanklacht te accepteren. Dit wordt gedaan om er zeker van te zijn dat u de waarheid spreekt en niet liegt tegen de rechtbank.
Er zijn in het verleden veel gevallen geweest waarin ouders schuld hebben gepleit om hun kinderen te beschermen tegen beschuldiging van een misdrijf. Wat u moet begrijpen, is dat u niet in beroep kunt gaan tegen een veroordeling als u eenmaal schuldig bent aan een misdrijf. Als zodanig is het beter om te vechten in plaats van schuld te bekennen aan een aanklacht als je denkt dat er een manier is om je huid te redden. Praten met een advocaat is altijd een goed idee voordat u een schuldig pleidooi accepteert. Zelfs het afleggen van een bekentenis in het bijzijn van de politie wordt beschouwd als zo goed als het accepteren van een schuldig pleidooi. Denk daarom duizend keer na voordat je een schuldig pleidooi accepteert, want je kunt er zonder veroordeling doorheen komen als je besluit de beschuldigingen te betwisten en onschuldig te pleiten.
Geen wedstrijd
Geen wedstrijd komt uit het Latijnse Nolo contendere en betekent letterlijk dat ik niet wil betwisten. Wanneer een persoon deelneemt aan het pleidooi voor geen wedstrijd, gaat hij niet akkoord met de misdaad waarvoor hij wordt beschuldigd. Het betekent alleen dat hij heeft besloten om om de een of andere reden niet tegen de aanklacht te vechten. Het betekent dat het individu nog steeds gelooft dat hij onschuldig is, maar hij wil het niet uitvechten voor de rechtbank.
Er zijn gevallen waarin iemand niet wil dat zijn gezin een beproeving doormaakt. Er kunnen honderden andere redenen zijn om de beschuldigingen niet aan te vechten, maar de rechtbank behandelt de persoon als schuldig hoewel hij de aanklacht nog steeds niet accepteert. De rechtbank is van mening dat u de misdaad heeft gepleegd en gaat door met de straf, aangezien de advocaat geen kans krijgt om uw schuld voor de rechtbank te bewijzen en ook geen antwoord krijgt op de vraag of u de misdaad al dan niet hebt gepleegd. Geen enkel betwisting is geschikt voor beroemdheden en mensen die zich ongemakkelijk voelen wanneer ze voor de rechtbank staan.
Wat is het verschil tussen schuldig en geen wedstrijd?
• Geen enkele wedstrijd is noch aanvaarding, noch afwijzing van beschuldigingen die zijn opgesteld, terwijl schuldig volledige aanvaarding van beschuldigingen inhoudt.
• De effecten van geen enkele wedstrijd zijn technisch hetzelfde als een schuldig pleidooi.
• Geen enkele wedstrijd vertelt de rechtbank dat de verdachte om deze of andere reden niet wil vechten.
• Geen wedstrijd betekent dat de beschuldigde niet voor de rechtbank komt en klaar moet zijn voor straf. Dit past bij beroemdheden die de neiging hebben om gerechtelijke procedures te vermijden.
• Geen enkel betwisting kan later in een civiele rechtbank als bewijs tegen de verdachte worden gebruikt.
