Primaire versus secundaire zorg
Gezondheidszorg omvat diagnose, behandeling en preventie van ziekten, verwondingen of psychische aandoeningen. Gezondheidszorg wordt geleverd door gekwalificeerde professionals voor de verbetering van het welzijn. Verschillende landen hebben verschillende gezondheidssystemen. Sommige zijn gratis en sommige zijn betaald, en sommige landen hebben een gemengd systeem. De algemene configuratie omvat curatieve, preventieve en administratieve sectoren. De exacte hiërarchie verschilt van land tot land. De gezondheidssector heeft niveaus volgens de verstrekking van gezondheidszorg: primair, secundair en tertiair.
Wat is eerstelijnsgezondheidszorg?
De eerstelijnsgezondheidswerkers spelen een leidende rol in de gemeenschap. Zij zijn het eerste contact met medische professionals. Meestal zijn dit huisartsen, huisartsen, niet-geneeskundige hulpverleners of praktijkondersteuners. Afhankelijk van de voorkeur van de patiënt, het gezondheidssysteem en de beschikbaarheid van faciliteiten, kunnen patiënten al deze medische staf bezoeken. Primaire contactbeoefenaars verwijzen patiënten indien nodig naar hogere zorgniveaus. Huidaandoeningen, rugpijn, infecties van de bovenste luchtwegen zijn enkele van de meest voorkomende redenen om een huisarts te raadplegen. In de eerstelijnsgezondheidszorg wordt een zo breed mogelijk scala aan cliënten bediend. Mensen van alle leeftijden, rassen, economische groepen, culturen en religies met ziekten of verwondingen en degenen die hun fysieke topvorm willen behouden, krijgen zorg op het eerste niveau. Daaromalle medische professionals in de primaire gezondheidszorg moeten een brede kennisbasis hebben. Patiënten komen meestal naar dezelfde arts voor routinecontroles, en velen verwachten dat de arts ze direct of na een eenvoudige introductie kent. Doorlopende zorg is een belangrijk kenmerk van het primaire gezondheidssysteem. Omdat de wereldbevolking door de vooruitgang in de gezondheidszorg vergrijst, nemen niet-overdraagbare ziekten toe. Daarom beveelt de Wereldgezondheidsorganisatie training op dit gebied aan voor alle medische professionals.niet-overdraagbare ziekten nemen toe. Daarom beveelt de Wereldgezondheidsorganisatie training op dit gebied aan voor alle medische professionals.niet-overdraagbare ziekten nemen toe. Daarom beveelt de Wereldgezondheidsorganisatie training op dit gebied aan voor alle medische professionals.
Wat is secundaire gezondheidszorg?
Bij de tweedelijnszorg zijn specialisten betrokken. Ze hebben meestal geen eerste contact met patiënten. In sommige landen met een open gezondheidssysteem raadplegen patiënten rechtstreeks specialisten. In deze situatie versmelten de zorgniveaus. Doorgaans ontvangen secundaire zorgverleners patiënten via een verwijssysteem. Tot de tweedelijnszorg behoort ook spoedeisende hulp op de SEH voor kortdurende ernstige ziekten, specialistische zorg tijdens de bevalling en beeldvorming. In sommige gevallen verwijst tweedelijnszorg naar ziekenhuiszorg, ook al werken veel tweedelijnszorgverleners zoals psychotherapeuten en fysiotherapeuten niet in ziekenhuizen.
Wat is het verschil tussen eerstelijns en tweedelijns zorg?
• Eerstelijnsgezondheidszorg voorziet in een grotere groep, tweedelijnsgezondheidszorg voorziet in de behoeften van enkelen.
• De eerstelijnszorg is het eerste contact, terwijl de tweedelijnszorg volgens het nationale gezondheidssysteem wel of niet het eerste contact is.
• Het eerstelijnszorgsysteem krijgt patiënten door middel van zelfverwijzing, terwijl het tweedelijnszorgsysteem patiënten krijgt door middel van zelfverwijzing en van eerstelijnszorgcentra.
