Hemoglobine versus hematocriet
Hemoglobine is een eiwit dat voornamelijk voorkomt in rode bloedcellen van bijna alle gewervelde dieren. Hematocriet daarentegen is een meting die verband houdt met het totale bloedbeeld. Beide worden gebruikt om bloedarmoede te diagnosticeren en worden daarom vaak als hetzelfde beschouwd.
Hemoglobine
Hemoglobine is een metallo-eiwit dat een heemgroep en globine-eiwitten bevat. De Heme-groep bevat ijzer en heeft het vermogen zich met grote affiniteit aan zuurstof te binden. Hemoglobine wordt gesymboliseerd door Hb. Het is aanwezig bij gewervelde dieren en sommige ongewervelde dieren. De functie van hemoglobine is voornamelijk het transporteren van zuurstof van de longen (of kieuwen) naar andere weefsels als oxyhemoglobine, voor gebruik bij cellulaire ademhaling. Van weefsels wordt koolstofdioxide terug naar de longen getransporteerd als carboxyhemoglobine.
Hemoglobine heeft ook het vermogen om stikstofoxidemoleculen te transporteren; een cruciale speler in celsignaleringsprocessen. Hemoglobine is verantwoordelijk voor de rode kleur van rode bloedcellen. Het is ook aanwezig in sommige neuronen, macrofagen, alveolaire cellen enz., Maar de functies zijn anders dan hemoglobine in rode bloedcellen. Een van die functies werkt als antioxidant bij het ijzermetabolisme. Bij zoogdieren vormt hemoglobine tot 97% van het droge gewicht van rode bloedcellen en tot 35% van het natte gewicht. Door de aanwezigheid van hemoglobine in het bloed is het vermogen van het bloed om zuurstof te transporteren zeventigvoudig toegenomen in vergelijking met zuurstof dat alleen in het bloed wordt opgelost. Wanneer het aantal rode bloedcellen daalt, is dit een aanwijzing voor het lage gehalte aan rode bloedcellen of heemproductie, wat resulteert in bloedarmoede, en de frequente symptomen zijn vermoeidheid, gebrek aan concentratie,intolerantie uitoefenen. Het hebben van zeer lage hemoglobinetellingen kan dodelijk zijn vanwege een lage zuurstoftoevoer naar weefsels.
Hematocriet
Hematocriet afgekort als HCT of Ht is ook bekend als erytrocytvolumefractie (EVF) of verpakt celvolume (PCV). Wat het meet is het percentage rode bloedcellen in het bloed. De telling is over het algemeen 45% voor mannen en 40% voor vrouwen. Het hemoglobinegehalte is eigenlijk een onderdeel van hematocriet. Er wordt opgemerkt dat hematocriet onafhankelijk is van de lichaamsgrootte bij zoogdieren.
Er zijn veel manieren om hematocriet te bepalen. De klassieke methode is het centrifugeren van gehepariniseerd bloed en het scheiden van bloed in verschillende lagen en het berekenen van het volumepercentage met behulp van laaghoogtes. De moderne methode maakt gebruik van een geautomatiseerde analysator. Bij een patiënt die onder rode bloedcel-supplementen staat, kan de hematocriet kunstmatig hoog zijn. Bij een patiënt die een zoutoplossing heeft, is de hematocriet laag vanwege de verdunning van het bloed. Een hoge hematocriet is een teken van het dengue-shocksyndroom. Hematocriet- en hemoglobinegehalte veranderen parallel aan elkaar. Daarom is een van de twee voldoende om bloedarmoede te bepalen.
Wat is het verschil tussen hemoglobine en hematocriet?
• Hemoglobine is een eiwit, maar hematocriet is geen eiwit; het is een maat.
• Hemoglobine is een onderdeel van hematocriet omdat hematocriet een maat is voor het totaal aan rode bloedcellen waarbij hemoglobine slechts een component is.
• Hemoglobinegehalte en hematocrietveranderingen parallel. (Als de ene laag is, is de andere ook laag en vice versa.)
