Bekkenexamen versus uitstrijkje
Pap-uitstrijkje en bekkenonderzoek zijn veel voorkomende gynaecologische procedures die zowel op kantoor als in ziekenhuizen worden uitgevoerd. Pap-uitstrijkje is meer gericht op preventie, terwijl bekkenonderzoek meer een diagnostische procedure is.
Pap-uitstrijkje
Pap-uitstrijkje wordt gedaan in klinieken voor vrouwen met een goede gezondheid, om te screenen op baarmoederhalskanker. Het is een kantoorprocedure die wordt uitgevoerd onder aseptische omstandigheden. De vrouw wordt op de lithotomiepositie gelegd met de benen open en de knieën gebogen. De gynaecoloog brengt een Cusco-speculum in de vagina en opent het om de baarmoederhals te visualiseren. Zodra de baarmoederhals volledig is blootgelegd, brengt de gynaecoloog de pap-uitstrijkspatel door het speculum in de baarmoederhals en schraapt de overgangszone van de baarmoederhals om een goed weefselmonster te krijgen. Overgangszone is het gebied waar de ectocervix en endocervix samenkomen. Dit is de regio waar de eerste precancereuze veranderingen optreden. Het verzamelde monster wordt uitgespreid op een glasplaatje en bewaard in een formele zoutoplossing. Het uitstrijkje wordt later onder de microscoop onderzocht.
Dysplasie, metaplasie, heterochomasie en nucleaire atypie zijn enkele van de kenmerken waarnaar in de dia's werd gezocht. Als er verdachte functies worden gedetecteerd, is dringend actie vereist. Infecties kunnen ontstekingsveranderingen veroorzaken, waardoor een herhalingsuitstrijkje nodig is binnen zes maanden na de antibioticabehandeling. Als pre-carcinomateuze laesies worden gezien, is een herhalingsuitstrijkje na zes maanden aangewezen. Als het herhalingsuitstrijkje ook abnormaal is, is een dringende gynaecologische beoordeling essentieel.
bekkenonderzoek
Bekkenonderzoek is een gynaecologische procedure die wordt uitgevoerd bij bijna elke vrouw die klaagt over een gynaecologisch symptoom. Het is een grondig klinisch onderzoek waarbij alle opvallende kenmerken van het vrouwelijke voortplantingssysteem worden geanalyseerd. De gynaecoloog plaatst de vrouw in de lithotomiepositie na het verkrijgen van de juiste mondelinge toestemming voor het onderzoek. Een mannelijke gynaecoloog heeft voor het onderzoek een vrouwelijke begeleider nodig. Het onderzoek wordt geleid door de informatie verkregen in de geschiedenis. De vulva wordt eerst onderzocht. Vervolgens wordt een speculum in de vagina ingebracht om de vaginale wanden en de baarmoederhals te visualiseren. In het geval van een knobbel in de vulva (verzakking van de vaginale wand), kan een spons op een stok worden gebruikt om de verzakte wand te manipuleren om de oorsprong ervan te bepalen. Vervolgens wordt het speculum teruggetrokken en zal de gynaecoloog de vagina digitaal onderzoeken. Baarmoederhals,adnexa, baarmoederomvang en andere voelbare afwijkingen worden beoordeeld.
In de verloskundige praktijk wordt het bekkenonderzoek gebruikt om te bepalen of het bekken geschikt is voor een bevalling. Symphysis pubis, ischiale wervelkolom, ischiale tuberositas, sacraal voorgebergte zijn belangrijke benige punten van het bekken voelbaar tijdens digitaal onderzoek.
Auteur: BruceBlaus, Bron: eigen werk
Wat is het verschil tussen Pap-uitstrijkje en Pelvic Exam?
• Pap-uitstrijkje is een screeningstest om baarmoederhalskanker op te sporen, terwijl bekkenonderzoek een protocol voor klinisch onderzoek is.
• Een uitstrijkje levert een monster op voor onderzoek onder de microscoop. Bekkenonderzoek is een diagnostische procedure die kan worden aangepast aan de behoefte van de arts.
