BMI versus lichaamsvet
Omdat zwaarlijvigheid wereldwijd een steeds groter wordend probleem is, beginnen mensen aandacht te besteden aan zaken als voeding, lichaamsbeweging en lichaamsgewicht. Obesitas is een aanpasbare risicofactor voor diabetes, hoge bloeddruk, hartaandoeningen en beroertes. BMI en lichaamsvet zijn termen die nauw verband houden met obesitas. Er zijn echter verschillen tussen de twee termen die hier in detail worden besproken.
BMI
BMI is de afkorting voor body mass index. Het is de basis van de medische definitie van obesitas en overgewicht. Gewicht alleen zegt niet veel, omdat een hoger gewicht normaal zou zijn voor een groter persoon, terwijl het niet zo is voor een kleiner persoon. Gewicht is direct gerelateerd aan lengte. Daarom zou het gewicht normaal moeten zijn voor een lengte. Body mass index wordt berekend aan de hand van lengte in meters en gewicht in kilogram. De vergelijking is als volgt.
Body mass index = gewicht (kg) / hoogte 2 (m 2)
De Wereldgezondheidsorganisatie heeft de internationale afkaptabel voor ondergewicht, overgewicht en obesitas bij volwassenen gepubliceerd volgens de body mass index.
- Ondergewicht wordt gedefinieerd als de body mass index lager dan 18,5 kgm -2.
- Ernstig ondergewicht is de body mass index lager dan 16 kgm -2.
- Matig ondergewicht is de body mass index tussen 16 - 17 kgm -2.
- Licht ondergewicht is de body mass index tussen 17 - 18,5 kgm -2.
- Het normale bereik is tussen 18,5 - 25 kgm -2.
- Pre-obesitas is de body mass index tussen 25 - 30 kgm -2.
- Obesitas is een body mass index van meer dan 30 kgm- 2.
Obesitas wordt ingedeeld in drie categorieën. Klasse 1 is tussen 30 - 35 Kgm -2. Klasse 2 is tussen 35 - 40 Kgm -2. Klasse 3 is meer dan 40 kgm -2. Body mass index bij pre-obese en obese niveaus houdt rechtstreeks verband met een verhoogd risico op niet-overdraagbare ziekten. Het is belangrijk om te begrijpen dat hoewel de body mass index rechtstreeks verband houdt met de tailleomtrek en het buikvet, het geen goede indicator is voor het totale lichaamsvet.
Lichaamsvet
Lichaamsvet is niet beperkt tot het gebied rond de taille. Lichaamsvet kan worden onderverdeeld in drie componenten. Het zijn opslagvetten, structurele vetten en bruin vet. Opslagvetten zijn vetten in vetweefsel. Deze worden gevormd met overtollige energie en worden vaak aangetroffen rond de taille, dijen, nek, billen en omentum in de buik. Deze weefsels bevatten adipocyten gevuld met complexe vetten. Deze cellen zijn hormoongevoelig en bevatten twee soorten enzymen die het vet afbreken. Het zijn hormoongevoelige lipase en lipoproteïnelipase. De werking van deze enzymen bepaalt de hoeveelheid vet die in deze weefsels wordt opgeslagen. Wanneer de energie-inname lager is dan het verbruik, worden deze vetten afgebroken en gebruikt voor energieproductie.
Structurele vetten zijn vetten die in de cel- en weefselstructuren worden opgenomen. De celmembranen en organelmembranen bestaan uit een verbinding van vetten en fosfaten, fosfolipiden genaamd. Er zijn verschillende soorten vetten voor weefselarchitectuur. Deze vetten worden niet gebruikt voor energieproductie.
Bruine vetten worden het meest aangetroffen bij kinderen. Bruine vetten werken als goede warmtegeneratoren vanwege ontkoppelde cellulaire kettingreacties, waarbij de door glucose geproduceerde energie naar warmteontwikkeling wordt geleid. Volwassenen hebben ook een beperkte hoeveelheid bruin vet. In wezen kan niemand letterlijk "nul procent lichaamsvet" bereiken, maar het is slechts een uitdrukking van opslagvetten.
Wat is het verschil tussen BMI en lichaamsvet?
• Body mass index is een indicator van de relatie tussen gewicht en lengte, terwijl lichaamsvet een veel breder concept is dat het totale lichaamsvetgehalte omvat.
• Body mass index is direct gerelateerd aan opslagvetten.
• Het lichaamsvetgehalte wordt niet gebruikt om obesitas te definiëren, terwijl de body mass index dat wel is.
