Interne versus externe attributies
Het verschil tussen interne en externe attributies is een interessant vakgebied in de sociale psychologie. In de sociale psychologie gebruiken we vaak een concept dat attributie wordt genoemd als we het hebben over hoe mensen de wereld om hen heen begrijpen. Dit kan worden gedefinieerd als de uitleg die mensen aan situaties en gedrag geven om ze te begrijpen. Dit is hoe mensen de omgeving begrijpen. Door oorzaken te bedenken om het gedrag van anderen te verklaren, wordt het gemakkelijker om conclusies te trekken. Attributie kan worden gecategoriseerd als interne attributie en externe attributie. Dit artikel probeert het verschil tussen de twee, de interne attributie en de externe attributie, te benadrukken, terwijl het een uitgebreider beeld geeft van elke attributie.
Wat is interne attributie?
Interne attributie wordt ook wel dispositionele attributie genoemd. Bij het maken van conclusies of mensen persoonlijke kenmerken gebruiken als oorzaak van gedrag, wordt dit beschouwd als interne attributie. Persoonlijke eigenschappen, gevoelens, temperamenten, capaciteiten kunnen in deze categorie als de oorzaak worden beschouwd. Laten we dit proberen te begrijpen aan de hand van een voorbeeld.
Een van de arbeiders komt aan het werk met een kopje koffie in de hand en ineens glijdt hij uit en loopt de koffie over zijn overhemd. Een persoon die dit incident observeert, zegt: 'Jack is zo onhandig, kijk eens naar die koffievlek op zijn hele shirt'
Dit is een voorbeeld van het maken van een interne toeschrijving. De waarnemer let niet op de situationele factoren, zoals of er een trede was en of de vloer glad was. De gevolgtrekking is gebaseerd op de persoonlijke factoren van het individu, in dit geval Jack. De waarnemer legt het incident uit aan de hand van een persoonlijke eigenschap van Jack, namelijk onhandigheid.
Het is echter interessant om op te merken dat de meeste van onze gevolgtrekkingen nogal bevooroordeeld zijn. Wanneer een ander iets negatiefs overkomt, beschouwen we het meestal als een interne attributie en hebben we de neiging om het individu de schuld te geven van onzorgvuldigheid, onverantwoordelijkheid, domheid, enz. Wanneer ons echter een soortgelijk incident overkomt, concentreren we ons op situationele factoren, zoals verkeer, zware regen, etc.
Wat is externe attributie?
In tegenstelling tot interne attributie, die persoonlijke factoren benadrukt als de oorzaak van gedrag, legt externe attributie de nadruk op de situationele factoren die bijdragen aan de oorzaak van gedrag. Laten we dit aan de hand van hetzelfde voorbeeld begrijpen.
Stel je voor dat je Jack ziet, die per ongeluk koffie op zijn overhemd morst. Vervolgens geef je er commentaar op als 'Geen wonder dat Jack de koffie op zijn overhemd morst, de vloeren zijn erg glad.'
In een dergelijke situatie gebruiken we externe attributie omdat de oorzaak van gedrag wordt toegeschreven aan situationele factoren; in dit geval de gladde vloeren.
Hoe is de koffie gemorst? Vanwege Jacks onhandigheid? of vanwege de gladde vloer?
Wat is het verschil tussen interne en externe attributies?
Attributie kan worden gedefinieerd als de uitleg die mensen geven aan situaties en gebeurtenissen om ze te begrijpen. Het kan worden gecategoriseerd als interne attributie en externe attributie. De verschillen tussen interne attributie en externe attributie kunnen als volgt worden samengevat.
• Interne attributie is bij het maken van conclusies door het gebruik van persoonlijke kenmerken als oorzaken van gedrag.
• Externe attributie is bij het maken van gevolgtrekkingen door middel van situationele factoren als oorzaak van gedrag.
• Het belangrijkste verschil is dus dat terwijl interne attributie persoonlijke factoren benadrukt, externe attributie situationele factoren benadrukt bij het maken van conclusies.
Afbeeldingen beleefdheid: gemorste koffie door Josh Parrish (CC BY 2.0)
