Belangrijkste verschil - Weigeren versus weigeren
Afwijzen en weigeren zijn twee werkwoorden die een vergelijkbare betekenis hebben. Beide werkwoorden drukken de onwil uit om iets te doen. Het belangrijkste verschil tussen verwerpen en weigeren ligt in hun grammaticale structuur; weigeren is een transitief werkwoord, terwijl weigeren zowel transitief als intransitief werkwoord is. Daarom wordt verwerpen alleen gevolgd door zelfstandige naamwoorden, terwijl weigeren kan worden gevolgd door zowel zelfstandige naamwoorden als infinitieve werkwoorden.
Wat betekent weigeren?
Werkwoord weigeren
Weigeren is een werkwoord dat aangeeft dat iemand niet bereid is iets te accepteren of te doen. Als u bijvoorbeeld een geschenk dat een vreemdeling u probeert te geven, niet wilt accepteren, kunt u het weigeren. Als je iets niet wilt doen dat je vriend je opdraagt, kun je weigeren om het te doen. U zult de betekenis hiervan beter begrijpen door naar de volgende voorbeeldzinnen te kijken.
Zijn moeder strafte hem omdat hij weigerde haar vragen te beantwoorden.
Hij weigerde hulp van wie dan ook, vastbesloten om het alleen te doen.
Ze vroeg me om haar te helpen, maar ik weigerde.
Hij bood haar een sigaret aan, maar ze weigerde hooghartig.
Ik werd de toegang tot hun landhuis in Vauxhall geweigerd.
De regiomanager weigerde de promotie.
Zoals blijkt uit deze voorbeelden, kan weigeren worden gevolgd door een zelfstandig naamwoord of een werkwoord. Het werkwoord wordt bijvoorbeeld gevolgd door een infinitief werkwoord in het eerste voorbeeld; in het tweede voorbeeld wordt het gevolgd door een zelfstandig naamwoord. Dit werkwoord wordt echter meestal gevolgd door een infinitief werkwoord.
Zelfstandig naamwoord weigeren
Het zelfstandig naamwoord weigeren verwijst naar waardeloze of nutteloze delen van iets. Dit is synoniem voor afval of achterlaten.
De mensen weigerden de oorlog te accepteren.
Wat betekent afwijzen?
Werkwoord afwijzen
Afwijzen is een overgankelijk werkwoord dat betekent dat we weigeren iets te accepteren, geloven, onderwerpen of gebruiken. Het kan ook betekenen dat u iets afdoet als onaanvaardbaar, onjuist of ontoereikend. Dit werkwoord wordt altijd gevolgd door een zelfstandig naamwoord omdat het een transitief werkwoord is. De volgende voorbeeldzinnen zullen u helpen de betekenis en het gebruik van dit werkwoord beter te begrijpen.
De professor verwierp mijn excuus voor de late indiening van de opdracht.
Hij bekende dat hij zich afgewezen voelde na de geboorte van de baby.
De raad van bestuur heeft het voorstel van de productieleider afgewezen.
De helft van de aanvragers werd meteen afgewezen omdat ze niet voldeden aan de minimumnormen.
Het college heeft zijn aanvraag voor een beurs afgewezen.
Zelfstandig naamwoord afwijzen
Het zelfstandig naamwoord verwerpen verwijst naar een ding of persoon die is afgedaan als onaanvaardbaar of ontoereikend.
Zijn leningaanvraag werd meerdere keren afgewezen.
Wat is het verschil tussen afwijzen en weigeren?
Betekenis:
Afwijzen: Afwijzen verwijst naar de weigering om iets te accepteren, geloven, onderwerpen of gebruiken. Het kan ook betekenen dat u iets afdoet als onaanvaardbaar, onjuist of ontoereikend.
Weigeren: Weigeren duidt op iemands onwil om iets te accepteren of te doen.
Type werkwoord:
Afwijzen: Afwijzen is een transitief werkwoord.
Weigeren: Weigeren kan worden gebruikt als een transitief en onovergankelijk werkwoord.
Woorden die doorgaan met het werkwoord:
Afwijzen: Afwijzen wordt altijd gevolgd door een zelfstandig naamwoord.
Weigeren: Weigeren kan worden gevolgd door een zelfstandig naamwoord of een infinitief werkwoord.
Zelfstandig naamwoord:
Afwijzen: het zelfstandig naamwoord afwijzen verwijst naar een ding of persoon die is afgedaan als onaanvaardbaar of ontoereikend.
Weigeren: Het zelfstandig naamwoord weigeren verwijst naar waardeloze of nutteloze delen van iets.
Hoffelijkheid van afbeeldingen: Pixabay
