Verschil Tussen Ti En Ri Plasmid

2024 Auteur: Mildred Bawerman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 08:40

Belangrijkste verschil - Ti versus Ri Plasmid

Agrobacterium is een bacterieel geslacht dat verschillende ziekten veroorzaakt bij tweezaadlobbige planten, waaronder kroongalziekte en harige wortelziekte. Deze twee ziekten worden gecodeerd door de genen die zich in plasmiden (niet-chromosomaal DNA) van bacteriën bevinden. De bacteriesoort Agrobacterium tumerfaciens draagt een tumor-inducerend plasmide (Ti-plasmide) dat verantwoordelijk is voor kroongalziekte bij planten. Agrobacterium rhizogenes is een andere bacterie die wortel-inducerend plasmide (Ri-plasmide) herbergt dat verantwoordelijk is voor harige wortelziekte bij planten. Ti- en Ri-plasmiden zijn pathogene plasmiden die uniek zijn voor dit bacteriële geslacht. Het belangrijkste verschil tussen Ti en Ri-plasmide is dat Ti-plasmide wordt gecodeerd met genen die verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken van kroongalziekte, terwijl Ri-plasmide wordt gecodeerd met genen voor harige wortelziekte in planten. Deze pathogene plasmiden bevatten genclusters die verantwoordelijk zijn voor DNA-replicatie, virulentie, T-DNA, opine-gebruik en conjugatie. Tijdens de infectie snijdt Agrobacterium zijn T-DNA (transfer DNA) -gebied van het plasmide uit en integreert het met het plantengenoom om ziekte te veroorzaken. Dit vermogen wordt door moleculair biologen benut om bij genetische manipulatie belangrijke genen in planten te introduceren. Daarom wordt Agrobacterium beschouwd als een belangrijk hulpmiddel in de biotechnologie en moleculaire biologie voor de introductie van chimeer DNA in verschillende plantensoorten. Dit vermogen wordt benut door moleculair biologen om belangrijke genen in planten te introduceren bij genetische manipulatie. Daarom wordt Agrobacterium beschouwd als een belangrijk hulpmiddel in de biotechnologie en moleculaire biologie voor de introductie van chimeer DNA in verschillende plantensoorten. Dit vermogen wordt door moleculair biologen benut om bij genetische manipulatie belangrijke genen in planten te introduceren. Daarom wordt Agrobacterium beschouwd als een belangrijk hulpmiddel in de biotechnologie en moleculaire biologie voor de introductie van chimeer DNA in verschillende plantensoorten.

INHOUD

1. Overzicht en belangrijkste verschil

2. Wat is Ti-plasmide

3. Wat is Ri-plasmide

4. Vergelijking zij aan zij - Ti versus Ri-plasmide

5. Samenvatting

Wat is Ti-plasmide?

Tumor-inducerend plasmide (Ti-plasmide) is een groter plasmide dat wordt gehuisvest door Agrobacterium tumerfaciens om kroongalziekte te veroorzaken in een breed scala van tweezaadlobbige planten. De naam kroongalziekte wordt gebruikt vanwege de vorming van grote tumorachtige zwellingen (gallen) aan de kruin van de planten boven het grondoppervlak door de overproductie van plantenhormonen auxine en cytokinines door A. tumerfaciens. Het T-DNA-gebied bevat de tumorinducerende genen. Agrobacterium tumerfaciens komt de planten binnen via beschadigd plantenweefsel, vooral via wonden, en brengt zijn deel van plasmide-DNA (T-DNA) samen met ziekteverwekkende genen over in plantencellen. Dit T-DNA integreert vervolgens in het plantencelgenoom en transcribeert. Expressie van genen veroorzaakt de vorming van tumoren en daarmee samenhangende veranderingen in het celmetabolisme. Kroongalziekte veroorzaakt geen ernstige schade aan oudere planten. Het vermindert echter de kwaliteit van boomkwekerijplanten.

Vanwege deze unieke infectiewijze wordt A. tumerfaciens op grote schaal gebruikt als hulpmiddel bij genetische manipulatie voor de productie van transgene planten. Tumorinducerende genen worden onderdrukt en gewenste genen zoals insecticideresistente genen en herbicideresistente genen worden met behulp van recombinant-DNA-technologie ingevoegd of gerecombineerd tot Ti-plasmide en gebruikt in plantenveredelingsprogramma's. Wanneer T-DNA wordt overgedragen na infectie van A. tumerfaciens op planten, verwerven planten op natuurlijke wijze de effecten van gewenste genen. Daarom kan elk vreemd DNA dat in het T-DNA wordt ingebracht, worden geïntegreerd in het genoom van plantencellen via het natuurlijke infectieproces van deze bacterie.

Figuur 01: Ti-plasmide van A. tumerfaciens

Wat is Ri Plasmid?

Wortel-inducerend plasmide (Ri Plasmid) is een plasmide dat wordt gedragen door de bacterie A. rhizogenes. Ri-plasmide is verantwoordelijk voor de ziekte die harige wortelziekte wordt genoemd in tweezaadlobbige planten. De infectie van A. rhizogenes veroorzaakt uitgebreide vorming van adventieve wortels op of nabij de infectieplaats. Haarwortel-inducerende genen bevinden zich in het T-DNA-gebied van het Ri-plasmide. Ri-plasmide is een groter plasmide vergelijkbaar met Ti-plasmide. A. rhizogenes is ook in staat om het T-DNA-gebied van het RI-plasmide over te brengen naar plantencellen en te integreren met het plantencelgenoom om transcripties te krijgen met behulp van plantencelmachines om ziekten te veroorzaken. Daarom dienen Ri-plasmiden ook als belangrijke vectoren bij genetische manipulatie van planten.

Wat is het verschil tussen Ti en Ri Plasmid?

Diff Artikel Midden voor Tafel

Ti versus Ri Plasmid
Ti-plasmide is een circulair en groter plasmide dat wordt gehuisvest door A. tumerfaciens	Ri-plasmide is een cirkelvormig en groter plasmide dat wordt gehuisvest door A. rhizogenes
Ziekte
Ti-plasmide codeert voor genen voor kroongalziekte bij planten	Ri-plasmide codeert voor genen voor harige wortelziekte in tweezaadlobbige planten.

Samenvatting - Ti vs Ri Plasmids

Ti- en Ri-plasmiden zijn pathogene plasmiden die respectievelijk door A. tumerfaciencs en A. rhizogenes herbergen. Ti-plasmide heeft tumorinducerende genen die kroongalziekte bij planten veroorzaken. Ri-plasmide heeft wortelinducerende genen die harige wortelziekte bij planten veroorzaken. Dit is het belangrijkste verschil tussen Ti- en Ri-plasmiden. Deze plasmiden kunnen worden gebruikt als vectoren bij genetische manipulatie van planten vanwege hun natuurlijke vermogen om een deel van hun plasmide-DNA over te brengen naar het gastheergenoom. Ze bevatten genclusters en zijn ongeveer 200 kbp groot. Elk plasmide bevat unieke genen.