Verschil Tussen Anticoagulantia En Trombolytica

Inhoudsopgave:

Verschil Tussen Anticoagulantia En Trombolytica
Verschil Tussen Anticoagulantia En Trombolytica

Video: Verschil Tussen Anticoagulantia En Trombolytica

Video: Verschil Tussen Anticoagulantia En Trombolytica
Video: Hoe wordt trombose behandeld? 2024, November
Anonim

Belangrijkste verschil - Anticoagulantia versus trombolytica

Anticoagulantia zijn de geneesmiddelen die worden gebruikt om de onnodige vorming van bloedstolsels in de bloedsomloop te voorkomen, terwijl trombolytica de geneesmiddelen zijn die worden gebruikt voor het verwijderen van trombi die de bloedvaten afsluiten en verschillende ziekten veroorzaken, zoals ischemische hartaandoeningen en beroertes. Het grote verschil tussen anticoagulantia en trombolytica is dat anticoagulantia worden gebruikt om de vorming van nieuwe bloedstolsels in de bloedsomloop te voorkomen, terwijl trombolytica worden gebruikt om de bloedstolsels te verwijderen die al in de bloedvaten zijn gevormd.

INHOUD

1. Overzicht en belangrijkste verschil

2. Wat zijn anticoagulantia

3. Wat zijn trombolytica

4. Overeenkomsten tussen anticoagulantia en trombolytica

5. Vergelijking zij aan zij - Anticoagulantia versus trombolytica in tabelvorm

6. Samenvatting

Wat zijn anticoagulantia?

Een bloedstolsel is een netwerk van fibrinevezels die in alle richtingen lopen en bloedcellen, bloedplaatjes en plasma insluiten. Stolling is een fysiologisch mechanisme dat wordt geïnitieerd als reactie op een breuk van een bloedvat of schade aan het bloed zelf. Deze stimuli activeren een cascade van chemicaliën om een stof te vormen die protrombine-activator wordt genoemd. Protrombine-activator katalyseert vervolgens de omzetting van protrombine in trombine. Ten slotte katalyseert trombine, dat als een enzym fungeert, de vorming van fibrinevezels uit fibrinogeen en deze fibrinevezels verstrengelen met elkaar en vormen een fibrinegaas dat we het stolsel noemen.

Zoals eerder vermeld, is de activering van een cascade van chemicaliën vereist voor de vorming van de protrombine-activator. Deze specifieke activering van chemicaliën kan plaatsvinden via twee belangrijke routes.

  • Intrinsieke route - het is de intrinsieke route die wordt geactiveerd wanneer er een bloedtrauma is
  • Extrinsieke route - extrinsieke route wordt geactiveerd wanneer de getraumatiseerde vaatwand of de extravasculaire weefsels in contact komen met het bloed.

Het menselijke vaatstelsel past verschillende strategieën toe om de vorming van bloedstolsels in het vaatstelsel onder normale omstandigheden te voorkomen.

  • Endotheliale oppervlaktefactoren - De gladheid van het endotheliale oppervlak helpt de contactactivering van de intrinsieke route te voorkomen. Er is een laag glycocalyx op het endotheel die stollingsfactoren en bloedplaatjes afstoot, waardoor de vorming van een stolsel wordt voorkomen. Aanwezigheid van trombomoduline, een chemische stof die op het endotheel wordt aangetroffen, helpt het stollingsmechanisme tegen te gaan. Trombomoduline bindt zich met trombine en stopt de activering van fibrinogeen.
  • De antitrombinewerking van fibrine en antitrombine iii.
  • Actie van heparine
  • Lysis van bloedstolsels door plasminogeen

Uit deze tegenmaatregelen blijkt dat het menselijk lichaam onder normale omstandigheden geen bloedstolsels in zich wil hebben. Maar door deze beschermende mechanismen te ontwijken, kunnen in ons lichaam bloedstolsels ontstaan. Aandoeningen zoals trauma, atherosclerose en infectie kunnen het endotheliale oppervlak ruw maken en de stollingsroute activeren. Elke pathologie die leidt tot de vernauwing van een bloedvat heeft ook de neiging om bloedstolsels te vormen, omdat de vernauwing van het bloedvat de bloedstroom er doorheen vertraagt en bijgevolg meer procoagulantia op de plaats worden verzameld, waardoor een gunstige omgeving ontstaat voor de vorming van bloedstolsels..

Basisfarmacologie van anticoagulantia

Anticoagulantia zijn de medicijnen die worden gebruikt om de overmatige vorming van bloedstolsels in de bloedsomloop te voorkomen. Volgens het werkingsmechanisme van deze medicijnen zijn ze onderverdeeld in verschillende subcategorieën.

Indirecte trombineremmers

Deze geneesmiddelen worden de indirecte trombineremmers genoemd, omdat hun remming van trombine plaatsvindt via de interactie met een ander eiwit dat antitrombine wordt genoemd. Niet-gefractioneerde heparine (UFH) en heparine met laag molecuulgewicht (LMWH) binden aan antitrombine waardoor de inactivering van factor Xa wordt versterkt.

Heparine

Antitrombine remt de werking van stollingsfactoren IIa, IXa en Xa door daarmee stabiele complexen te vormen. Bij afwezigheid van heparine treden deze reacties langzaam op. Heparine werkt als een cofactor voor antitrombine, waardoor de snelheid van de relevante reacties met minstens 1000-voudig wordt verhoogd. Niet-gefractioneerde heparine remt duidelijk de bloedstolling door alle drie de factoren, waaronder trombine en factor Xa, te remmen. Maar het anticoagulerende effect van heparine met een laag molecuulgewicht is minder dan dat van UFH vanwege de lage affiniteit voor antitrombine. Enoxaparine, dalteparine en tinzaparine zijn enkele voorbeelden voor LMWH.

Het nauwlettend volgen van de bloedstollingsmechanismen van de patiënten die UFH krijgen, is buitengewoon belangrijk. Dit wordt gedaan door de APTT van de patiënt meestal maandelijks te beoordelen. Aan de andere kant is een dergelijke monitoring niet vereist bij patiënten die onder LMWH staan vanwege de voorspelbare farmacokinetiek en plasmaspiegels.

Bijwerkingen

  • Overmatig bloeden zelfs na een klein trauma
  • Door heparine geïnduceerde trombocytopenie

Contra-indicaties

  • Overgevoeligheid voor het medicijn
  • Actief bloeden
  • Intracraniële bloedingen
  • Ernstige hypertensie
  • Actieve tbc
  • Significante trombocytopenie
  • Dreigende abortus

Het overmatige anticoagulerende effect van heparine kan worden gecorrigeerd door het medicijn te staken. Als de bloeding aanhoudt, is toediening van protaminesulfaat aangewezen.

Warfarine

Warfarine is een veelgebruikt anticoagulans met een biologische beschikbaarheid van 100%. De meerderheid van de warfarine die in het menselijk lichaam wordt toegediend, is gebonden aan plasma-albumine, waardoor het een klein distributievolume en een lange halfwaardetijd heeft.

Warfarine voorkomt de carboxylering van glutamaatresiduen van protrombine, stollingsfactoren VII, IX en X. Dit maakt deze moleculen inactief en schaadt het stollingsmechanisme. Er is een vertraging van 8 tot 12 uur in de werking van warfarine door de aanwezigheid van reeds gecarboxyleerde moleculen van de eerder genoemde cofactoren waarvan de werking het effect van warfarine maskeert.

Verschil tussen anticoagulantia en trombolytica
Verschil tussen anticoagulantia en trombolytica

Figuur 01: Warfarin

Bijwerkingen

  • Warfarine kan de placentabarrière passeren en hemorragische aandoeningen bij de foetus veroorzaken
  • Het kan ook skeletvervormingen bij de foetus veroorzaken.

Behalve deze vaak gebruikte antistollingsmiddelen worden ook orale directe factor Xa-remmers zoals rivaroxaban en directe oudertrombineremmers gebruikt om de stolling onder controle te houden.

Wat zijn trombolytica?

Trombolytica zijn de geneesmiddelen die worden gebruikt voor het verwijderen van trombi die de bloedvaten afsluiten en verschillende ziekten veroorzaken, zoals ischemische hartaandoeningen en beroertes.

Het vroege gebruik van trombolytica bij de behandeling van ischemische hartziekten is bewezen effectief te zijn bij het verkleinen van de trombus en het vergroten van de doorgankelijkheid van het vat.

Alle trombolytische middelen werken door plasminogeen tot plasmine te activeren, wat resulteert in de afbraak van fibrine zowel in de thrombi als in de hemostatische fibrinepluggen. Dit verhoogt het risico op intracraniële bloedingen aanzienlijk.

Streptokinase

Streptokinase is een enzym dat wordt geproduceerd door bèta-hemolytische streptokokken. Het vormt een complex met plasminogeen en splitst vervolgens plasminogeen in plasmine. Omdat streptokinase een lichaamsvreemde stof is, kunnen sommige patiënten er allergische reacties op ontwikkelen. Zulke patiënten die trombolyse nodig hebben vanwege verschillende ziektetoestanden en die overgevoelig zijn voor streptokinase, dienen een geneesmiddelenkaart bij zich te hebben die duidelijk aangeeft dat ze een allergie voor streptokinase kunnen ontwikkelen.

Alteplase

Recombinant alteplase is ontwikkeld op basis van een endogeen fibrinolytisch enzym waarvan de afgifte fibrinolyse veroorzaakt. Hoewel alteplase een veel sneller trombolytisch effect heeft dan streptokinase, heeft het een hoog risico op het veroorzaken van intracraniële bloedingen. Aan de andere kant is dit medicijn duurder dan de andere trombolytische middelen.

Wat is de overeenkomst tussen anticoagulantia en trombolytica?

Beide groepen geneesmiddelen worden gebruikt om de bloedstolling te beheersen

Wat is het verschil tussen anticoagulantia en trombolytica?

Diff Artikel Midden voor Tafel

Anticoagulantia versus trombolytica

Anticoagulantia zijn de medicijnen die worden gebruikt om de overmatige vorming van bloedstolsels in de bloedsomloop te voorkomen. Trombolytica zijn de geneesmiddelen die worden gebruikt voor het verwijderen van trombi, die bloedvaten afsluiten en verschillende ziekten veroorzaken, zoals ischemische hartaandoeningen en beroertes.
Gebruik
Deze worden gebruikt om de vorming van bloedstolsels in de bloedvaten te voorkomen. Deze worden gebruikt bij het verwijderen van de reeds gevormde bloedstolsels in de bloedvaten.
Actie
Ze werken door verschillende componenten van de stollingscascade te inactiveren. Alle trombolytische middelen werken door plasminogeen tot plasmine te activeren, wat resulteert in de afbraak van fibrine zowel in de thrombi als in de hemostatische fibrinepluggen.
Bijwerkingen

Bijwerkingen van heparine

  • Overmatig bloeden zelfs na een klein trauma
  • Door heparine geïnduceerde trombocytopenie

Bijwerkingen van warfarine

  • Warfarine kan de placentabarrière passeren en hemorragische aandoeningen bij de foetus veroorzaken
  • Het kan ook skeletvervormingen bij de foetus veroorzaken.

Er kunnen allergische reacties optreden tegen streptokinase.

Intracraniële bloedingen zijn een fatale complicatie van trombolytica.

Contra-indicaties

Contra-indicaties voor heparine zijn,

  • Overgevoeligheid voor het medicijn
  • Actief bloeden
  • Intracraniële bloedingen
  • Ernstige hypertensie
  • Actieve tbc
  • Significante trombocytopenie
  • Dreigende abortus
Het gebruik van streptokinase is gecontra-indiceerd als de patiënt daarvoor allergisch is.

Samenvatting - Anticoagulantia versus trombolytica

Anticoagulantia zijn de medicijnen die worden gebruikt om de overmatige vorming van bloedstolsels in de bloedsomloop te voorkomen. Trombolytica zijn de geneesmiddelen die worden gebruikt voor het verwijderen van trombi die de bloedvaten afsluiten en verschillende ziekten veroorzaken, zoals ischemische hartaandoeningen en beroertes. Terwijl anticoagulantia worden gebruikt om de vorming van bloedstolsels te voorkomen, worden trombolytica gebruikt om de reeds gevormde bloedstolsels te verwijderen in de bloedvaten die ze afsluiten. Dit is het belangrijkste verschil tussen deze twee groepen medicijnen.

Download de pdf-versie van anticoagulantia versus trombolytica

U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citaten. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen trombolytica en anticoagulantia

Aanbevolen: