Conceptueel versus empirisch
Empirisch en conceptueel zijn twee benaderingen die vaak worden gebruikt bij het uitvoeren van onderzoek. Conceptueel wordt ook wel analytisch genoemd als onderzoekers, terwijl empirische analyse een methodologie is die een bepaalde hypothese test door middel van observatie en experimenten. Beide benaderingen zijn erg populair, maar er is geen harde en snelle toepassing ervan en ze sluiten elkaar niet uit om niet te worden gebruikt in verschillende aspecten van een bepaald onderzoek.
Bij empirisch onderzoek wordt gegevensverzameling gedaan door middel van observatie en experimenten. Als er een hypothese is en twee wetenschappers eraan werken om afzonderlijk informatie te verzamelen door middel van observatie en experimenten, kunnen ze tot enigszins verschillende resultaten komen vanwege het observatiegedeelte in empirisch onderzoek dat ongetwijfeld anders zal zijn, aangezien twee verschillende personen een verschillende perceptie kunnen hebben terwijl het uitvoeren van het observatiegedeelte van het onderzoek.
Conceptuele analyse is de geprefereerde analysemethode in sociale wetenschappen en filosofie. Hier splitst een onderzoeker een stelling of concept op in zijn samenstellende delen om een beter begrip te krijgen van de diepere filosofische kwestie met betrekking tot de stelling. Hoewel deze analysemethode aan populariteit heeft gewonnen, zijn er scherpe kritieken op de methode. De meesten zijn het er echter over eens dat conceptuele analyse een nuttige analysemethode is, maar moet worden gebruikt in combinatie met andere analysemethoden om betere, begrijpelijke resultaten te produceren.
In het kort:
• Empirisch en conceptueel zijn twee verschillende benaderingen van onderzoek.
• Hoewel empirisch afhankelijk is van observatie en experimenten, en verifieerbare resultaten oplevert, wordt het meestal gebruikt in wetenschappelijke studies
• Anderzijds is conceptuele analyse een populaire onderzoeksmethode in de sociale wetenschappen, filosofie en psychologie.
