Schizofrenie versus bipolair (manisch-depressieve stoornis)
Schizofrenie en bipolair zijn twee psychiatrische aandoeningen die soms door elkaar worden gehaald en door elkaar worden gebruikt. Ze worden denigrerend beschreven en uitgelachen. Maar men moet het feit onder ogen zien dat dit twee medische aandoeningen zijn die onder controle kunnen worden gehouden, en niets anders dan een patiënt met diabetes of coronaire hartziekte. Er zijn twee classificatiesystemen; DSM IV, diagnostische en statistische handleiding van psychische stoornissen editie 4, die wordt gebruikt in de VS, en de ICD 10, internationale classificatie van ziekten editie 10. In dit artikel zullen we de risicofactoren van deze twee ziekten, symptomen en tekenen bespreken, beheer en prognose.
Schizofrenie
Schizofrenie is een complexe psychische stoornis waarbij het moeilijk is om fantasie uit de realiteit te halen, logisch te denken, normale emotionele ervaringen te hebben en normale sociale relaties te onderhouden. Het komt even vaak voor bij mannen als bij vrouwen, en komt meestal voor in de vroege jaren 20, en er is een positieve familiegeschiedenis. Er is ook een verband met langdurig gebruik van marihuana. Als symptomen kunnen er denkwaanideeën, auditieve hallucinaties, losgeraakte associaties, sociale terugtrekking en isolatie, neiging tot zelfmoord, enz. Zijn. Ze worden beheerd, na beoordeling om te zien of ze geschikt zijn om als poliklinische of patiënt behandeld te worden. Degenen die erg geagiteerd zijn of in een psychotische pauze verkeren, zullen in het ziekenhuis moeten worden opgenomen en verdoofd. Anderen kunnen thuis worden beheerd en gestaag worden behandeld. De medicijnen bestaan voornamelijk uit atypische antipsychotica en typische antipsychotica. Er is een voorkeur voor de atypische medicijnen omdat er minder bijwerkingen zijn. Het medicijnmanagement moet worden gecombineerd met psychotherapie, cognitieve gedragstherapie en ergotherapie. Bij management met deze tweeledige aanpak kan de kans op herhaling worden verkleind om een normaal leven te leiden.
Bipolaire stoornis
Bipolaire stoornis, ook wel bekend als manisch-depressieve stoornis, is een psychiatrische ziekte met wisselende emotionaliteit en expressie. Zoals de naam doet vermoeden, kent het gewoonlijk twee hoofdfasen, de depressieve fase en de manische fase. Deze aandoening wordt geassocieerd met ernstige veranderingen in het leven, recreatief drugsgebruik en sommige medicijnen. De twee fasen van deze ziekte komen niet in gelijke hoeveelheden voor en soms is de manische fase verwaarloosbaar. De manische episodes worden gekenmerkt door buitensporig geluk, roekeloos gedrag, slecht beoordelingsvermogen, gemakkelijk boos worden, enz. Specifieke zaken als geld uitgeven, seksuele promiscuïteit, gebrek aan slaap, risicovolle financiële ondernemingen zorgen ervoor dat dit soort individuen het risico lopen zichzelf en anderen te schaden. Depressie wordt gekenmerkt door klassieke kenmerken van depressie zoals neerslachtigheid, apathie, anhedonie, en kan zich ook uitstrekken tot pessimisme,verlies van eigenwaarde en opzettelijke zelfbeschadiging. Managementsetting is gebaseerd op het niveau van verstoring en het risico van zelfbeschadiging en het niveau van zelfzorg. De behandeling is gebaseerd op het gebruik van stemmingsstabilisatoren, antipsychotica en antidepressiva. Degenen die zeer geagiteerd zijn, kunnen worden behandeld met elektroconvulsietherapie of transcraniële magnetische therapie. Met een combinatie van het koesteren van levensvaardigheden en cognitieve therapie, wordt het voortzetten van de medicatie tot de psychiater het gepast acht om te stoppen geassocieerd met een goed resultaat. Degenen die zeer geagiteerd zijn, kunnen worden behandeld met elektroconvulsietherapie of transcraniële magnetische therapie. Met een combinatie van het koesteren van levensvaardigheden en cognitieve therapie, wordt het voortzetten van de medicatie tot de psychiater het gepast acht om te stoppen geassocieerd met een goed resultaat. Degenen die zeer geagiteerd zijn, kunnen worden behandeld met elektroconvulsietherapie of transcraniële magnetische therapie. Met een combinatie van het koesteren van levensvaardigheden en cognitieve therapie, wordt voortzetting van de medicatie tot de psychiater het gepast acht om te stoppen geassocieerd met een goed resultaat.
Wat is het verschil tussen schizofrenie en bipolair (manisch-depressieve stoornis)?
• Beide zijn psychiatrische stoornissen met familiale neigingen, verstoord gedrag en waanideeën van grootsheid / vervolging, die mogelijk ziekenhuisopname en het gebruik van antipsychotica vereisen.
• Schizofrenie heeft waanideeën met auditieve hallucinaties, terwijl een bipolaire stoornis dat niet doet.
• Bipolaire stoornis kent twee fasen en een belangrijke emotionele component, en schizofrenie heeft slechts een zeldzame emotionele rol.
• Associatie met zelfbeschadiging is groter bij bipolaire mensen, maar sociale integratie is minder bij schizofrenen.
• Een psychotische breuk met schade aan anderen is zeldzaam in beide aandoeningen, maar relatief meer bij een bipolaire stoornis.
• Ook al heeft de patiënt kenmerken van een bipolaire stoornis, als die patiënt voldoet aan de criteria voor schizofrenie, dan moet de diagnose schizofrenie worden gesteld.
• Deze aandoeningen zijn twee verschillende ziekte-entiteiten, en met patiëntvariaties, waardoor geïndividualiseerde behandeling en managementstrategieën nodig zijn.
