Kakkerlak versus kever
Zowel kakkerlak als kever zijn insecten en ze behoren tot de meest gediversifieerde eukaryote groep onder dieren. Er zijn verschillende belangrijke verschillen tussen hen en die zijn veel belangrijk om op te letten voor een verstandige identificatie van de kakkerlak van een kever. Dit artikel is bedoeld om hun kenmerken te presenteren, vooral de meest interessante onderscheidende karakters, en volgt ten slotte een vergelijking tussen de twee.
Kakkerlak
Kakkerlakken zijn een zeer gediversifieerde groep insecten met meer dan 4.500 soorten, en ze zijn geclassificeerd onder de Orde: Blattodea. Er zijn acht families van kakkerlakken, maar slechts vier soorten zijn een ernstig ongedierte geworden. Er leven echter ongeveer 30 soorten kakkerlakken rond de menselijke bewoning. Het belangrijkste aspect van de kakkerlakken is dat ze bestand zijn tegen massa-extincties. Eenvoudig gezegd: kakkerlakken hebben sinds het begin van 354 miljoen jaar geleden, in het Carboon, geen enkele van de massale uitstervingen op aarde overleefd. In vergelijking met de meeste andere insecten zijn kakkerlakken groot met een lichaam van ongeveer 15 - 30 millimeter. De grootste geregistreerde soort is de Australische gigantische gravende kakkerlak met een lichaam van ongeveer negen centimeter lang. Ze hebben allemaal een dorso-ventraal afgeplat lichaam met een kleine kop. De monddelen zijn aangepast om zich te voeden met elk type voedsel, wat een indicatie is van hun algemene voedingsgewoonten. Daarom kan alles wat beschikbaar is, voedsel zijn voor kakkerlakken. Hun basis van overleving gedurende meer dan 350 miljoen jaar wordt goed verklaard aan de hand van hun algemene voedingsgewoonten. Ze hebben grote samengestelde ogen en twee lange antennes. Het hele lichaam is niet zo hard als bij veel insecten, maar het eerste paar vleugels is hard en het tweede paar is vliezig. Hun poten hebben coxae en klauwen voor bescherming en andere functies. Kakkerlakken kunnen niet alleen een ernstig ongedierte zijn voor voedselvernietigers, maar ook als verspreiders van ziekten zoals astma. Daarom kan alles wat beschikbaar is, voedsel zijn voor kakkerlakken. Hun basis van overleving gedurende meer dan 350 miljoen jaar wordt goed verklaard aan de hand van hun algemene voedingsgewoonten. Ze hebben grote samengestelde ogen en twee lange antennes. Het hele lichaam is niet zo hard als bij veel insecten, maar het eerste paar vleugels is hard en het tweede paar is vliezig. Hun poten hebben coxae en klauwen voor bescherming en andere functies. Kakkerlakken kunnen niet alleen een ernstig ongedierte zijn voor voedselvernietigers, maar ook als verspreiders van ziekten zoals astma. Daarom kan alles wat beschikbaar is, voedsel zijn voor kakkerlakken. Hun basis van overleving gedurende meer dan 350 miljoen jaar wordt goed verklaard aan de hand van hun algemene voedingsgewoonten. Ze hebben grote samengestelde ogen en twee lange antennes. Het hele lichaam is niet zo hard als bij veel insecten, maar het eerste paar vleugels is hard en het tweede paar is vliezig. Hun poten hebben coxae en klauwen voor bescherming en andere functies. Kakkerlakken kunnen niet alleen een ernstig ongedierte zijn voor voedselvernietigers, maar ook als verspreiders van ziekten zoals astma.maar het eerste paar vleugels is hard en het tweede paar is vliezig. Hun poten hebben coxae en klauwen voor bescherming en andere functies. Kakkerlakken kunnen niet alleen een ernstig ongedierte zijn voor voedselvernietigers, maar ook als verspreiders van ziekten zoals astma.maar het eerste paar vleugels is hard en het tweede paar is vliezig. Hun poten hebben coxae en klauwen voor bescherming en andere functies. Kakkerlakken kunnen niet alleen een ernstig ongedierte zijn voor voedselvernietigers, maar ook als verspreiders van ziekten zoals astma.
Kever
Kevers zijn de meest gediversifieerde groep insecten, bestaande uit meer dan 400.000 soorten, wat goed is voor meer dan 40% van het totale aantal insecten en 25% van alle bekende levensvormen. Kevers behoren tot de Orde: Coleoptera, ze hebben bijna alle ecosystemen kunnen veroveren en zijn wijd verspreid, behalve in poolgebieden en op zee. Kevers leven meestal in de wilde ecosystemen en worden niet gevonden rond menselijke bewoning. Het lichaam van een kever is taai met geharde voorvleugels (elytra), thorax en kop. De achterste vleugels zijn zacht en vliezig. De verharde gestalte is te wijten aan de aanwezigheid van talrijke verdedigingsplaten, sklerieten genaamd. Hun monddelen zijn ontworpen als tang, om zich te voeden met prooien, aangezien het roofinsecten zijn. Kevers ondergaan een volledige metamorfose door de vier stadia van ei, larve, pop en volwassen. Daaromze worden endopterygoten genoemd. Omdat kevers roofdieren zijn van andere insecten, zijn ze soms vrienden van mensen.
Wat is het verschil tussen kakkerlak en kever?
• Kevers zijn meestal kleiner dan kakkerlakken in hun lichaamsgrootte.
• Kevers zijn aanzienlijk meer gediversifieerd dan kakkerlakken, wanneer de aantallen soorten van de respectievelijke groepen worden vergeleken.
• Kakkerlakken ondergaan een onvolledige metamorfose met slechts drie stadia, terwijl kevers de volledige metamorfose ondergaan met vier stadia in hun levenscyclus.
• Het lichaam van de kakkerlakken is dorso-ventraal afgeplat, maar niet bij kevers.
• Kevers hebben een veel harder lichaam dan kakkerlakken.
• Kakkerlakken zijn generalisten, maar kevers zijn gespecialiseerde voeders voor vleesetende diëten.
• Kakkerlakken zijn ongedierte, terwijl kevers vrienden van mensen zijn.
