Lage bloeddruk versus hoge bloeddruk
Wat is hoge bloeddruk?
Hoge bloeddruk wordt gedefinieerd als systolische bloeddruk hoger dan 140 mmHg en diastolische bloeddruk hoger dan 90 mmHg bij gemiddeld 2 of meer metingen bij 2 afzonderlijke kliniekbezoeken. Volgens het Joint National Committee for Prevention, Detection, Evaluation and Treatment of High Blood Pressure (JNC VII), wordt hypertensie ingedeeld in vier categorieën.
1. Normale systolische minder dan 120 mmHg, diastolische minder dan 80 mmHg
2. Prehypertensie Systolisch 120 - 139 mmHg, Diastolisch 80-89 mmHg
3. Stadium I systolisch 140 - 159 mmHg, diastolisch 90 - 99 mmHg
4. Stadium II systolisch boven 160 mmHg, diastolisch boven 100 mmHg
Hypertensie kan worden onderverdeeld in primaire of essentiële hypertensie en secundaire hypertensie. Essentiële hypertensie heeft geen detecteerbare oorzaak, terwijl secundaire hypertensie er een heeft. Ernstige hypertensie boven 180/110 mmHg is van extreem klinisch belang. Hypertensieve noodsituatie is een bloeddruk boven 180/110 mmHg met nieuwe of aanhoudende schade aan het eindorgaan. Hypertensieve urgentie is een bloeddruk boven 180/110 mmHg zonder kenmerken van het eindorgaan. Hypertensieve schade aan het eindorgaan kan bestaan uit encefalopathie, hemorragische beroerte, intracraniële bloedingen, myocardinfarct, linkerventrikelfalen, acuut longoedeem.
Pathogenese van essentiële hypertensie is buitengewoon complex. Hartminuutvolume, bloedvolume, bloedviscositeit, vaatelasticiteit, innervaties, humorale factoren en weefselfactoren beïnvloeden onder meer de bloeddruk. De meeste mensen hebben naarmate ze ouder worden een verhoogde bloeddruk.
Een verscheidenheid aan aandoeningen kan leiden tot secundaire hypertensie. Endocrinologische aandoeningen zoals acromegalie, hyperthyreoïdie, hyperaldosteronemie, overmatige secretie van corticosteroïden (Cushing's), feochromocytoom, nieraandoeningen zoals chronische nierziekte, polycystische nierziekte, systemische aandoeningen zoals collageen vaatziekte, vasculitis kunnen secundaire hypertensie veroorzaken.
Hypertensie tijdens de zwangerschap is een ander belangrijk gebied. Hypertensie, protiënurea en convulsies zijn kenmerkend voor eclampsie. Eclampsie kan leiden tot abruptio placentae, polyhydramnion, foetale compromissen en foetale dood.
Wat is een lage bloeddruk?
Een lage bloeddruk kan worden veroorzaakt door verschillende mechanismen. Vermindering van het bloedvolume, verwijding van perifere bloedvaten en vermindering van het hartminuutvolume als gevolg van hartfalen is de belangrijkste pathofysiologische triade. Een afname van het bloedvolume kan worden veroorzaakt door ernstige bloeding, overmatig nierverlies van water door polyureum, diurese, waterverlies als gevolg van ernstige huidziekten en brandwonden. Verwijding van perifere bloedvaten kan het gevolg zijn van geneesmiddelen zoals nitraten, bètablokkers, calciumantagonisten, verminderde sympathische tonus en vagale stimulatie.
Tijdens de zwangerschap is er sprake van een algemene vasodilatatie, een verlaging van de viscositeit van het bloed en een toename van het bloedvolume, met als hoogtepunt een netto verlaging van de bloeddruk, vooral tijdens de eerste twee trimesters. Endocrinologische aandoeningen zoals hypoaldosteronisme en corticosteroïd-insufficiëntie kunnen de bloeddruk verlagen.
Van diabetes is bekend dat het een lage bloeddruk veroorzaakt, vooral als gevolg van diabetische autonome neuropathie. Ernstige hypotensie wordt shock genoemd. Er zijn verschillende soorten schokken. Hypovolemische shock is te wijten aan een afname van het bloedvolume. Cardiogene shock is het gevolg van een verminderd vermogen van het hart om bloed te pompen. Neurogene shock is het gevolg van een verminderde sympathische tonus of overmatige parasympathische input. Anafylactische shock is een overdreven allergische reactie. Ernstige verlaging van de bloeddruk kan de orgaanperfusie verminderen, resulterend in ischemische beroerte, myocardinfarct, acuut nierfalen, darmischemie.
