Metafoor versus personificatie
Als het gaat om stijlfiguren, is het van groot belang om het verschil tussen metafoor en personificatie te kennen, omdat ze gemakkelijk kunnen worden verward vanwege bepaalde overeenkomsten tussen hen. Is het u bijvoorbeeld opgevallen hoe sommige openbare sprekers de macht verwerven om het publiek te betoveren, terwijl anderen, hoewel ze gebruik maken van meer authentieke informatie, geen indruk wekken? Hetzelfde kan gezegd worden over schrijvers die in hun geschriften gebruik maken van stijlfiguren om hun tekst te rijgen met woorden die het verschil maken. Iemand of iets beschrijven door het met iemand of iets anders te vergelijken om uw punt te onderbouwen, is gebruik maken van figuurlijke taal. Metafoor en personificatie zijn twee van dergelijke stijlfiguren die overeenkomsten vertonen die mensen in verwarring brengen. Dit artikel belicht hun verschillen om lezers te laten weten hoe ze op de juiste manier gebruik kunnen maken van metaforen en personificatie.
Wat is een metafoor?
Een metafoor is een impliciete vergelijking. Het stelt niet, zoals de Simile, dat het een op het ander lijkt of als een ander werkt, maar neemt dat als vanzelfsprekend aan en gaat verder zoals de twee dingen één waren. Als ik zeg dat je bent wat je eet, bedoel ik zeker niet dat je een kip of schapenvlees bent als dit gerechten zijn die je eet. Het betekent alleen dat iemand een product is van zijn eigen denken. Het gebruik van een metafoor maakt de spraak echter zoveel krachtiger omdat het een directe vergelijking trekt tussen twee totaal verschillende dingen, jij en wat je eet. Als iemand zegt dat Hussain de Picasso van India is, vergelijkt hij Hussain direct met de grootste schilder aller tijden. Metafoor is een laatste vergelijking en laat geen twijfel bestaan in de hoofden van de lezer of het publiek. Het heeft echter een effect dat moeilijk te verkrijgen is zonder gebruik te maken van figuurlijke spraak. Door een metafoor te gebruiken,een spreker kan twee dingen vergelijken die niet met elkaar samenhangen of moeilijk met elkaar te vinden zijn. Als ik zeg dat mijn vriend een hart van goud heeft, wil dat niet zeggen dat zijn hart van goud is, maar dat hij een zeer goedhartige man is.
Wat is personificatie?
In personificatie wordt over levenloze objecten en abstracte begrippen gesproken die leven en intelligentie hebben. Met andere woorden, we kunnen zeggen dat personificatie een stijlfiguur is waarbij menselijke kwaliteiten worden toegeschreven aan niet-levende dingen om een interessante leeservaring te creëren. Bekijk het volgende voorbeeld.
Geld en roem zijn grillige metgezellen. Ze zijn niet je echte vrienden.
Hier worden geld en roem vergeleken met de kwaliteiten van een man die normaal niet mogelijk is, maar door personificatie te gebruiken, geeft een spreker gemakkelijk een lezer of publiek het gevoel dat dit mensen zijn. Kijk naar dit voorbeeld.
De dood legt zijn ijzige handen op koningen.
Hier wordt de dood als een natuurlijk verschijnsel tot leven gewekt door het als een mens te beschouwen. Je kunt de woorden his en lays zien die de dood als mens impliceren.
Wat is het verschil tussen metafoor en personificatie?
• Metafoor en personificatie zijn stijlfiguren die een toespraak of een stuk schrijven indrukwekkender maken door vergelijkingen te maken met totaal niet-gerelateerde objecten en dingen die normaal niet mogelijk zijn.
• Sachin is de stralende ster aan de Indiase sporthorizon is een metafoor. Hoewel Sachin geen ster kan zijn, illustreert het gebruik van metaforen zijn belang op het gebied van sport.
• Personificatie geeft de spreker de kracht om menselijke eigenschappen toe te schrijven aan levenloze objecten.
