Tethering versus hotspot
Tethering en hotspot zijn termen die door veel mensen vaak worden verward, maar dat zou niet zo moeten zijn als men het verschil tussen tethering en hotspot duidelijk begrijpt. Beide, Tethering en Hotspot, zijn termen die verband houden met netwerken. Het verbinden van het ene apparaat met het andere wordt simpelweg tethering genoemd. Daarom kan het verbinden van twee apparaten via Wi-Fi, Bluetooth of USB tethering worden genoemd. Met tethering kunt u de internetverbinding van het ene apparaat naar het andere delen. Hotspot is daarentegen alleen specifiek voor wifi. Een hotspot is een plaats die internettoegang biedt aan draadloze apparaten met behulp van een apparaat dat bekend staat als een toegangspunt. Access point is een speciaal apparaat dat is aangesloten op een router, maar zelfs een laptop of mobiele telefoon kan worden omgezet in een access point om zo een zogenaamde mobiele hotspot te creëren. Mobiele hotspot is hetzelfde als wifi-tethering.
Wat is tethering?
Het verbinden van het ene apparaat met het andere wordt tethering genoemd. Het verbinden van een mobiele telefoon met een laptop via een USB-kabel kan bijvoorbeeld gewoon tethering worden genoemd. Tethering kan worden gedaan met verschillende media, zoals Wi-Fi, Bluetooth of USB. Met tethering is het meestal mogelijk de internetverbinding van het ene apparaat naar het andere te delen. Alle moderne besturingssystemen voor mobiele telefoons hebben tethering-mogelijkheid om internet te delen. Windows, Android en iOS hebben ingebouwde functies om tethering via USB, Bluetooth en Wi-Fi mogelijk te maken. Wanneer internet-tethering via Wi-Fi wordt gedaan, wordt dit ook wel een mobiele hotspot genoemd.
Wi-Fi-tethering, ook wel bekend als mobiele hotspot, is de gemakkelijkste en meest gebruikte van de meest gebruikte tetheringmethoden. Het is heel eenvoudig in te stellen en door de aanwezigheid van Wi-Fi-modules op de meeste apparaten zijn er geen extra componenten nodig.
Tethering via Bluetooth is een beetje moeilijk in te stellen en ook de snelheid is duidelijk minder dan bij Wi-Fi. Dus tegenwoordig wordt Bluetooth-tethering niet veel gebruikt, maar voordat Wi-Fi beroemd werd, werd dit veel gebruikt.
Tethering via USB is erg snel en het probleem met het stroomverbruik is er niet, aangezien het apparaat via USB kan worden opgeladen, maar niet veel apparaten ondersteunen deze USB-tethering-mogelijkheid. Het heeft ook aan beide kanten speciale stuurprogramma's of software nodig en waarschijnlijk wat configuratie-items.
Tethering gebruikt meestal NAT (Network Address Translation) om internet te delen. Dus hier heeft alleen het apparaat dat is verbonden met internet (een waarvan de internetverbinding wordt gedeeld) een openbaar IP-adres. Andere apparaten die zijn verbonden door middel van tethering hebben privé-IP's en de techniek genaamd NAT wordt gebruikt om verschillende apparaten te identificeren vanuit het oogpunt van het enkele openbare IP-adres.
Wat is een hotspot?
Een hotspot is een plaats die internettoegang biedt via Wi-Fi. Een hotspot wordt gemaakt met behulp van een apparaat dat bekend staat als een toegangspunt. In het algemeen kunnen zowel hotspot als access point hetzelfde betekenen. Een toegangspunt is meestal een apparaat dat is verbonden met een router of een gateway, die is verbonden met internet. Met het access point kunnen verschillende apparaten verbinding maken via Wi-Fi en kunnen ze internetten via de router waarmee het is verbonden. In moderne draadloze routers zijn de router en het toegangspunt geïntegreerd in één enkel apparaat.
Wi-Fi-hotspots zijn te vinden op openbare plaatsen en op privéplaatsen. Tegenwoordig hebben veel openbare plaatsen in de wereld, zoals luchthavens, winkels, restaurants, hotels, ziekenhuizen, bibliotheken, openbare telefooncellen, treinstations, scholen en universiteiten, hotspots. Velen bieden gratis toegang tot internet, terwijl er ook commerciële zijn. Hotspots kunnen ook thuis worden opgezet door simpelweg een draadloze router via ADSL of 3G met internet te verbinden. Dit is de meest gebruikte techniek die tegenwoordig wordt gebruikt om de internetverbinding thuis over verschillende apparaten te delen.
Behalve hardware kan tegenwoordig ook software hotspots creëren. Met software zoals connectify me, Virtual Router en ook ingebouwde tools in besturingssystemen kun je internet delen door de wifi-module op je laptop of mobiele telefoon in een virtuele hotspot te veranderen. Dit staat ook wel bekend als een mobiele hotspot en dit is hetzelfde als Wi-Fi-tethering.
Wat is het verschil tussen tethering en hotspot?
• Tethering betekent het verbinden van het ene apparaat met het andere via een medium zoals Wi-Fi, Bluetooth of USB, voornamelijk om internet van het ene apparaat met het andere te delen. Hotspot is een plaats die internet biedt aan draadloze apparaten met behulp van een apparaat dat bekend staat als een toegangspunt.
• Tethering is een algemenere term, aangezien verbinding kan worden gemaakt met elk medium, zoals Wi-Fi, Bluetooth en USB, maar hotspot is meestal beperkt tot Wi-Fi.
• Wi-Fi-tethering wordt ook wel mobiele hotspot genoemd. Een mobiele hotspot wordt gecreëerd door software te gebruiken waarbij een apparaat zoals een mobiele telefoon wordt omgezet in een virtueel toegangspunt. Mobiele hotspot is dus een tak van tethering.
• Bij een hotspot, die geen mobiele hotspot is, wordt een speciaal apparaat gebruikt, een access point genaamd, dat is verbonden met de router. Over het algemeen verwijst tethering naar de verbinding tussen apparaten zoals telefoons, laptops en computers, maar niet naar fysieke netwerkapparaten zoals toegangspunten en routers.
• Een hotspot (geen mobiele hotspot) kan veel apparaten tegelijk van internet voorzien, omdat deze speciaal voor dat doel is ontworpen. Aan de andere kant kan tethering internet aan slechts enkele apparaten tegelijk bieden.
Samenvatting:
Tethering versus hotspot
Tethering verwijst over het algemeen naar het verbinden van het ene apparaat met het andere via een medium zoals Wi-Fi, Bluetooth en USB, voornamelijk om internet te delen. Hotspot daarentegen is een plaats die internet biedt aan draadloze apparaten met behulp van een apparaat dat bekend staat als een toegangspunt. Wanneer een mobiele telefoon of een laptop wordt omgezet in een virtueel toegangspunt, staat dit bekend als mobiele hotspot en dit is precies hetzelfde als wifi-tethering. Wanneer connectiviteitstechnologie wordt overwogen, is tethering algemener, aangezien dit kan zijn via Wi-Fi, Bluetooth of USB, terwijl hotspots beperkt zijn tot Wi-Fi. Hotspots (geen mobiele hotspots) zijn speciaal bedoeld voor het leveren van internetverbindingen aan een groot aantal apparaten en bevatten daarom speciale netwerkapparatuur, maar tethering maakt geen gebruik van dergelijke apparaten en is daarom beperkt tot een paar verbindingen.
