Punk versus Emo
Punk- en emomuziek zijn de afgelopen vier decennia in de muziekscene aanwezig. Het wordt herhaaldelijk genoemd in de branche, maar wordt zelden gedifferentieerd. Meestal wordt aangenomen dat ze onder het rockgenre vallen; het verschil gaat echter veel verder dan hun karakterisering in de mode.
Punk
Punk kwam vooral binnen in de jaren zeventig, toen mensen te veel rock binnenkregen dat alles als zodanig leek te worden bestempeld. De opkomst ervan werd gepresenteerd als een protest en als een poging om te doen herleven hoe rock zou moeten zijn. Ze zagen de komst van rock die zo beschaafd was dat het zijn rebelse inslag verloor. Gedurende deze tijd zijn verschillende opmerkelijke bands beroemd geworden omdat ze allemaal een passie vertegenwoordigen voor rauwe waarheid en het trotseren van sociale normen. Punk onderscheidt zich door zijn agressiviteit en zijn drang naar individualisme.
Emo
Emo, of emotioneel begon eind jaren tachtig, beïnvloed door hardcore acceptatie tijdens de roem van punkrock. De meeste emo-fans zouden beweren dat dit genre een show is voor hun depressieve kant; het is in feite een weergave van de ware emoties die ze willen overbrengen op het grote publiek. Het is bekend dat een van de meest onderscheidende kenmerken van een emo-single het geluid van de gitaarakkoorden is.
Verschil tussen punk en emo
Om de een van de ander te onderscheiden, zou een van de gemakkelijkste manieren zijn om naar de teksten en de vocale stijlen van de artiest te luisteren. Het is algemeen aanvaard dat de boodschap van punk voornamelijk zou bestaan uit sociale zorgen, meer gericht op gelijkheid en minachting voor sociale normen, en op een gegeven moment zelfs grenst aan anarchie. Terwijl de teksten van emo, is een combinatie van proza en abstracte poëzie die verweven is in melodramatisch deuntje. Vocale stijl voor emomuziek kan ook variëren van normaal zingen tot schreeuwen tot snikken. De meeste punknummers hebben kortere audiominuten in vergelijking met de bijna episch lange singles van emo.
Hoewel ze worden beschouwd als een subgroep uit de rock, hebben deze twee genres ongetwijfeld een grote factor bijgedragen aan het wijdverspreide fenomeen. Het belangrijkste verschil zit misschien in de moraal die ze willen leveren en de deuntjes die daarbij horen. Maar beide weerspiegelen een oneindige passie en een rauw talent van artiesten die zich willen losmaken van de commercie van muziek en vooral: het is sowieso nog steeds rock.
• De opkomst van punk werd gepresenteerd als een protest en een poging om te doen herleven hoe rock zou moeten zijn.
• Punk onderscheidt zich door zijn agressiviteit en zijn drang naar individualisme.
• Emo, begon eind jaren tachtig als een door hardcore beïnvloede acceptatie tijdens de bekendheid van punkrock.
• Emo's teksten daarentegen zijn een combinatie van proza en abstracte poëzie die verweven is in melodramatische melodieën.
• De meeste punknummers hebben kortere audiominuten in vergelijking met de bijna episch lange singles van emo.
