Antracietkool versus bitumineuze kolen
Steenkool is een fossiele brandstof die lijkt op aardgas en olie, die in een vaste gesteentevorm is. Steenkool wordt gevormd door plantenresten in moerassen te verzamelen. Het proces duurt duizenden jaren. Wanneer plantmateriaal zich op moerassen verzamelt, wordt het extreem langzaam afgebroken. Normaal gesproken heeft moeraswater geen hogere zuurstofconcentratie; daarom is de dichtheid van micro-organismen daar laag, wat resulteert in minimale afbraak door micro-organismen. Plantenresten hopen zich op in moerassen vanwege dit langzame verval. Wanneer deze onder zand of modder worden begraven, zetten de druk en de binnentemperatuur het plantafval langzaam om in steenkool. Het vergt veel tijd om een groot aantal plantenresten te verzamelen en voor het rottingsproces. Verder moeten er geschikte waterstanden en condities zijn om dit gunstig te maken. Daarom wordt steenkool beschouwd als een niet-hernieuwbare natuurlijke hulpbron. Dit is zo omdat,wanneer steenkool wordt gewonnen en gebruikt, kunnen ze niet gemakkelijk opnieuw worden gegenereerd. Er zijn verschillende soorten steenkool. Ze zijn gerangschikt op basis van hun eigenschappen en samenstelling. Dergelijke steenkooltypes zijn turf, bruinkool, subbitumineus, bitumineus en antraciet.
Antraciet kolen
Antraciet is een soort steenkool zoals hierboven vermeld. Onder de andere typen scoort deze hoger vanwege zijn opmerkelijke eigenschappen. Antraciet heeft het hoogste koolstofpercentage, namelijk 87%; daarom zijn onzuiverheden minder. Antraciet verwerkt een grotere hoeveelheid warmte per massa-eenheid dan de andere soorten steenkool. Hij ontsteekt niet gemakkelijk, maar als hij dat doet, wordt gedurende korte tijd een blauwe, rookloze vlam geproduceerd. Omdat het geen rook produceert, brandt het schoon. Antraciet is harder dan andere soorten steenkool; daarom staat het bekend als steenkool. Andere soorten kolen worden beschouwd als sedimentair gesteente, terwijl antraciet metamorfisch is. Antraciet wordt gevormd wanneer andere lager gerangschikte steenkooltypen gedurende een lange periode aan hogere temperaturen worden blootgesteld. Antraciet is relatief zeldzaam en in een kleine hoeveelheid verkrijgbaar in Pennsylvania, Amerika.
Bitumineuze kolen
Bitumineuze steenkool is de meest voorkomende steenkool. Het is zacht en bevat een stof genaamd bitumen, die lijkt op teer. Het koolstofpercentage in bitumineuze kolen ligt normaal tussen 77-87%. En er is water, waterstof, zwavel en enkele andere onzuiverheden. Dit kan worden onderverdeeld in drie als laag vluchtig bitumineus, gemiddeld vluchtig bitumineus en hoog vluchtig bitumineus, gebaseerd op hun vluchtige inhoud. Bitumineuze steenkool wordt geproduceerd uit subbitumineuze steenkool wanneer deze een meer organische metamorfose ondergaat.
Wat is het verschil tussen antraciet en bitumineuze kolen?
• Antraciet heeft een hogere kwaliteit dan de bitumineuze kool. Antraciet is bijvoorbeeld harder, geeft meer energie bij verbranding, ontsteekt niet gemakkelijk, heeft een laag gehalte aan onzuiverheden en een hoger koolstofpercentage in vergelijking met bitumineuze steenkool. Bitumineuze steenkool bevat 77-87% koolstof, terwijl antracietkool meer dan 87% koolstof bevat.
• Bitumineuze kolen kunnen na verloop van tijd worden omgezet in antraciet. Dit proces staat bekend als antracitisatie.
• Bitumineuze steenkool is een sedimentair gesteente, terwijl antraciet een metamorf gesteente is.
• Bitumineus komt meer voor dan antraciet.
