Harde schijf versus harde schijf | Harde schijf versus harde schijf
Harde schijven zijn de meest gebruikte secundaire opslagtechnologie. Het biedt enorm grotere capaciteiten en betere prestaties in vergelijking met eerdere methoden zoals magnetische tapes en ponskaarten.
Harde schijf (HDD) / harde schijf
Een harde schijf (HDD) is een secundair gegevensopslagapparaat dat wordt gebruikt voor het opslaan en ophalen van digitale informatie op een computer. Geïntroduceerd door IBM in 1956, was de harde schijf aan het begin van de jaren zestig het dominante secundaire opslagapparaat voor computers voor algemene doeleinden en is nog steeds de dominante vorm van opslag. De technologie is aanzienlijk verbeterd sinds de introductie.
Een harde schijf bestaat uit de volgende componenten.
1. Logic Board - de controller printplaat van de HDD, deze communiceert met de processor en bestuurt de relevante componenten van de HDD drive.
2. Actuator, spreekspoel en motorconstructie - bestuurt en drijft de arm aan die de sensoren vasthoudt die worden gebruikt om de informatie te schrijven en te lezen.
3. Actuatorarmen - lange en driehoekige metalen delen waarvan de basis aan de actuator is bevestigd, het is de hoofdstructuur die de lees- / schrijfkoppen ondersteunt.
4. Schuifregelaars - bevestigd aan de punt van de actuatorarm en dragen de lees-schrijfkoppen over de schijven.
5. Lees- / schrijfkoppen - schrijf en lees de informatie van de magnetische schijven.
6. Spil en de spilmotor - de centrale assemblage van de schijven en de motor die de schijven aandrijft
7. Harde schijven - hieronder besproken
De harde schijven vallen op door hun capaciteit en prestaties. De capaciteit van de harde schijven varieert van schijf tot schijf, maar is in de loop van de tijd constant toegenomen. Over het algemeen gebruikt een moderne pc een harde schijf met een capaciteit in het TeraByte-bereik. Gebruik voor computers voor specifieke taken, zoals datacenters, harde schijven met een veel hogere capaciteit.
De prestaties van de harde schijf worden gekenmerkt door de toegangstijd, rotatievertraging en overdrachtssnelheid. Toegangstijd is de tijd die de controller nodig heeft om de actuator te starten om de actuatorarm met de lees- / schrijfkoppen in positie over het juiste spoor te bewegen. Rotatievertraging is de tijd die de lees- / schrijfkoppen moeten wachten voordat de beoogde sector / cluster in positie roteert. Overdrachtssnelheid is de gegevensbuffer en overdrachtssnelheid van de harde schijf.
Harde schijven zijn via verschillende interfaces op het moederbord aangesloten. Enhanced Integrated Drive Electronics (EIDE), Small Computer System Interface (SCSI), Serial Attached SCSI (SAS), IEEE 1394 Firewire en Fibre Channel zijn de belangrijkste interfaces die in moderne computersystemen worden gebruikt. De meerderheid van de pc's maakt gebruik van de Enhanced Integrated Drive Electronics (EIDE), waaronder populaire Serial ATA (SATA) en Parallel ATA (PATA) interfaces.
Harde schijven zijn mechanische schijven met bewegende onderdelen erin; daarom treedt na verloop van tijd en langdurig gebruik slijtage op, waardoor het apparaat onbruikbaar wordt.
Harde schijf
Op harde schijven worden de gegevens opgeslagen met behulp van snel roterende schijven (platters) die zijn gecoat met magnetisch materiaal, die algemeen bekend staan als de harde schijven. Een HDD bestaat uit één of meer vaste roterende schijven, ook wel platters genoemd. Deze schijven kunnen worden gestapeld om een stapel te maken, waardoor er meer ruimte op de schijfstations ontstaat. Magnetische lees-schrijfkoppen die op een bewegende actuatorarm zijn aangebracht, lezen en schrijven gegevens op de oppervlakken.
Wat is het verschil tussen de harde schijf en de harde schijf?
Harde schijf is een secundair opslagapparaat dat gebruikmaakt van magnetisch gecoate schijven om de gegevens op te slaan. (Het apparaat als complete eenheid staat bekend als de harde schijf of de harde schijf). De schijven waarop de gegevens zijn geschreven, worden de harde schijven genoemd.
