Aambeien versus darmkanker
Zowel aambeien als darmkanker komen voor in de dikke darm of lager en vertonen bloedingen per rectum. Maar daar houden de overeenkomsten op. De dikke darm bestaat uit de blindedarm, oplopende dikke darm, transversale dikke darm, aflopende dikke darm en sigmoïde dikke darm. De sigmoïde colon is continu met het rectum. Rectum is verbonden met het anale kanaal. Darmkankers kunnen op elke plaats voorkomen, terwijl aambeien in het anale kanaal voorkomen. Dit artikel gaat in detail in op aambeien en darmkanker, waarbij hun klinische kenmerken, symptomen, oorzaken, onderzoek en diagnose, behandelingskuur en ook de verschillen tussen beide worden belicht.
Aambeien
Er zijn drie belangrijke weke delen in het anale kanaal die uitpuilen in het lumen van het anale kanaal wanneer ze volgezogen worden met bloed. Dit worden anale kussens genoemd en ze bevinden zich op 3, 7 en 11 uur als de patiënt in rugligging ligt. Wanneer deze anale kussens volgezogen zijn met bloed, worden ze aambeien genoemd. Aambeien worden ingedeeld in drie graden. Eerstegraads aambeien zijn symptomatisch en alleen zichtbaar tijdens proctoscopie. Tweedegraads aambeien komen naar buiten tijdens het persen, maar komen daarna weer naar binnen. Derde graads aambeien zijn altijd buiten. Deze kunnen verstikt raken en pijn veroorzaken. Aambeien aanwezig met verse bloeding per rectum. Ze zijn normaal gesproken pijnloos, tenzij ze worden bekneld of trombose krijgen. Sigmoidoscopie is geïndiceerd om andere geassocieerde pathologieën uit te sluiten. Sclerotherapie, banden, ligatie,en hemorrhoidectomie zijn de beschikbare behandelingsopties.
Darmkanker
Darmkankers presenteren zich met bloeding per rectum, gevoel van onvolledige evacuatie, alternatieve obstipatie en diarree. Er kunnen bijkomende systemische kenmerken zijn, zoals lethargie, verspilling, verlies van eetlust en gewichtsverlies. Wanneer een patiënt dergelijke symptomen vertoont, is een sigmoïdoscopie of een colonoscopie geïndiceerd. Met behulp van de scoop wordt een klein stukje van de groei verwijderd om onder de microscoop te worden bestudeerd. De verspreiding van kanker moet worden beoordeeld om te beslissen over behandelingsmethoden. Beeldvormingsonderzoeken zoals magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), computertomografie (CT) en echografieën helpen de lokale en verre verspreiding te beoordelen. Er dienen ook ander routineonderzoeken te worden uitgevoerd om de geschiktheid voor een operatie en andere relevante factoren te beoordelen. Een volledig bloedbeeld kan bloedarmoede laten zien. Serumelektrolyten, bloedsuikerspiegels,lever- en nierfunctie moeten worden geoptimaliseerd vóór chirurgische ingrepen.
Er zijn speciale tumormarkers die kunnen worden gebruikt om de aanwezigheid van darmkanker op te sporen. Carcino-embryonaal antigeen is zo'n onderzoek. De meeste dikke darmkankers zijn adenocarcinomen. Er zijn veel risicofactoren voor colorectale kankers. Inflammatoire darmaandoeningen (IBD) leiden tot kanker vanwege een hoge mate van celdeling en herstel. Genetica speelt een sleutelrol bij carcinogenese omdat bij snelle celdeling de kans op activering van kankergen groot is. Eerstegraads familieleden met dikke darmkanker suggereren een significant hogere kans op het krijgen van dikke darmkanker. Er zijn genen die proto-oncogenen worden genoemd en die resulteren in maligniteiten als ze door een genetische afwijking in oncogenen worden omgezet.
Het behandelplan is afhankelijk van het stadium van de kanker. De classificatie die momenteel wordt gebruikt voor stadiëring van darmkanker is de Duke-classificatie. Bij deze classificatie wordt rekening gehouden met de aan- of afwezigheid van metastasen, regionale lymfeknopen en lokale invasie. Voor gelokaliseerde kankers is de curatieve behandelingsoptie een volledige chirurgische resectie met voldoende marges aan weerszijden van de laesie. Lokale resectie van een dikke darmsegment kan gebeuren via laparoscopie en laparotomie. Als de kanker in de lymfeklieren is geïnfiltreerd, verhoogt chemotherapie de levensverwachting. Fluorouracil en oxaliplatine zijn twee veelgebruikte chemotherapeutische middelen. Straling is ook van aanzienlijk voordeel bij gevorderde ziekte.
Wat is het verschil tussen aambeien en darmkanker?
• Aambeien zijn niet kwaadaardig, terwijl darmkanker dat wel is.
• Chronische constipatie en vezelarm dieet versnellen aambeien, terwijl dit niet het geval is bij darmkanker.
• Aambeien aanwezig met verse bloeding per endeldarm terwijl het bloed enigszins oud is bij darmkanker.
• Bij aambeien verschijnt bloed op de ontlasting en de toiletpot terwijl bij darmkanker bloed wordt gemengd met ontlasting.
• Darmkanker kan constipatie en diarree veroorzaken, terwijl constipatie voorafgaat aan aambeien.
• Sigmoïdoscopie is in beide omstandigheden geïndiceerd.
• Chirurgie is de voorkeursbehandeling voor darmkanker, terwijl aambeien een tijdje conservatief kunnen worden behandeld.
Verschil tussen stapels en aambeien
