Atriale fibrillatie versus atriale flutter
Boezemfibrilleren en atriale flutter zijn twee veel voorkomende ritme-afwijkingen van het hart.
Het hart trekt ritmisch samen. Er zijn autonome pacemakers in het hart. Ze zijn SA-knooppunt en AV-knooppunt. SA-knoop bevindt zich in het rechteratrium. Het ontlaadt ritmisch met een snelheid van 60-100 slagen per minuut. Als SA-knoop geen functie heeft, neemt AV-knoop het over. AV-knoop bevindt zich dicht bij de tricuspidalisklep. AV-knooppunt ontlaadt met een snelheid van 40-60 slagen per minuut. Het AV-knooppunt heeft een refractaire periode waarin het geen impulsen uitzendt. Als twee impulsen het AV-knooppunt bereiken, zal het de eerste verzenden. Als de tweede het AV-knooppunt bereikt tijdens de refractaire periode, zal het AV-knooppunt dit niet verzenden. Als de AV-node ook niet goed functioneert, nemen de Purkinje-vezels (bundel van His) het over. Zenuwen en hormonen regelen de hartslag. Parasympathische zenuwimpulsen die langs de nervus vagus komen, vertragen de hartslag. Adrenaline,noradrenaline verhoogt de hartslag. Dopamine verhoogt de hartslag, evenals de contractiekracht. Medicijnen kunnen de hartslag versnellen of vertragen. Dopamine, dobutamine en adrenaline worden vaak gebruikt om cardiogene shock te behandelen. Atenolol, propranolol en labetolol vertragen het hart.
Wat is boezemfibrilleren?
Bij atriale fibrillatie werken meerdere plaatsen in het rechter atrium als pacemakers. Deze loci ontladen lukraak. De ontladingssnelheid is minder dan 200 slagen per minuut. Daarom verzendt het AV-knooppunt alle impulsen. Omdat deze impulsen de ventrikels onregelmatig bereiken, zijn de pulsen onregelmatig. Coronaire hartziekte, hartfalen, cardiomyopathieën, medicijnen en hyperthyreoïdie zijn enkele bekende oorzaken van atriumfibrilleren. Atriumfibrilleren ECG toont een onregelmatig hartritme op de ritmestrook. Anders is het spoor normaal en is er een P-golf.
Symptomen van atriumfibrilleren zijn onder meer hartkloppingen, duizeligheid en een slechte inspanningstolerantie. Snelheidscontrole en ritmecontrole met bètablokkers en digoxine zijn een effectieve behandeling voor boezemfibrilleren. Boezemfibrilleren leidt tot een slechte contractie van het rechter atrium. Hierdoor stagneert het bloed in het rechter atrium. Stagnatie leidt tot stolselvorming. Deze stolsels breken in kleine stukjes en schieten omhoog om slagaders te blokkeren. Door deze embolieën kunnen beroerte, amorousis fugax en retinale bloedingen ontstaan. (Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in het lezen van het verschil tussen trombose en embolie)
Wat is atriale flutter?
Atriale flutter veroorzaakt een snelle hartslag van ongeveer 200 slagen per minuut. Om de een of andere reden vuurt het SA-knooppunt met een alarmerend tempo af. Zelfs als de ontladingssnelheid hoger is dan 200 slagen per minuut, voorkomt de refractaire periode impulsoverdracht. Atriale flutter-ECG heeft geen P-golf. De basislijn lijkt op de rand van een zaag (zaagtand-uiterlijk). Hartspier ontvangt bloed tijdens diastole. De hartslag stijgt naarmate de diastole korter wordt en de bloedtoevoer naar het myocard daalt. Symptomen van atriale flutter zijn pijn op de borst, hartkloppingen en duizeligheid. Digoxine is ook een effectieve behandeling voor atriale flutter.
Wat is het verschil tussen atriale fibrillatie en atriale flutter?
• Fibrillatie heeft een lage hartslag, terwijl de flutterfrequentie ongeveer 200 slagen per minuut is.
• Fibrillatie is te wijten aan lukraak ontladende foci en flutter is te wijten aan snelle ontlading van SA-knooppunt.
• Beide veroorzaken hartkloppingen, pijn op de borst en duizeligheid.
