Surrogaat versus draagkracht
Fokken is een van de belangrijkste gebeurtenissen om een leven in stand te houden, maar onvruchtbaarheid en andere onvermogen om te fokken kunnen een belemmering vormen voor het maken van kinderen. Draagmoederschap is een regeling die de problemen aanpakt die verband houden met fokproblemen, vooral bij mensen. Een vrouw draagt een baby in zich, wat niet het gevolg is van geslachtsgemeenschap. Op basis van de genetische verwantschap tussen de moeder en de baby kon de traditionele draagmoeder en zwangerschapsdrager worden geïdentificeerd. Er moet worden opgemerkt dat het traditionele surrogaat in dit artikel het surrogaat wordt genoemd.
Surrogaat
Surrogaat, of de traditionele surrogaat, is de moeder die een directe genetische relatie heeft met de baby. In dit geval dient kunstmatige inseminatie plaats te vinden met een sperma van de vader, hetzij via in-vitrofertilisatie (IVF), intra-uteriene inseminatie (IUI), intracervicale inseminatie (ICI), of thuisinseminatie. Wanneer het mannetje onvruchtbaar is of het vrouwtje alleenstaand, wordt het gebruik van draagmoederschap essentieel voor de fokkerij. Bovendien kan de surrogaat zwanger worden via een sperma van een donor. Daarom is de surrogaat altijd de genetische moeder van het kind, maar de vader kan genetisch verwant zijn of niet met de baby. Het wordt duidelijk dat het surrogaat van vitaal belang is om bepaalde onvermogen bij het fokken te overwinnen, maar toch biedt het de luxe dat de baby genetisch verwant is met de ouders of in ieder geval met de moeder.
Zwangerschapsdrager
Zwangerschapsdrager, ook wel draagmoeder genoemd, is de moeder die een zich ontwikkelende foetus draagt, die het resultaat is van een in-vitrofertilisatie van een eicel van een andere vrouw met een sperma van de vader. In eenvoudige bewoordingen houdt de zwangerschapsdrager de zich ontwikkelende foetus vast tot de geboorte, en ze is niet genetisch verwant aan het kind. Het ontwikkelde embryo wordt via de IVF-technologie overgebracht naar de baarmoeder via het voortplantingsstelsel van de zwangerschapsdrager, en de ontwikkeling van de foetus vindt daarna plaats.
De service van een zwangerschapsdrager wordt belangrijk wanneer de beoogde moeder niet in staat is een zich ontwikkelende foetus te dragen. Het onvermogen van de beoogde moeder kan het gevolg zijn van welke reden dan ook, zoals diabetes, het verwijderen van de baarmoeder (hysterectomie) etc. Daarom is de zwangerschapsdrager in ieder geval niet genetisch gerelateerd aan het kind. Het draagmoederschap is belangrijk om de reproductieve problemen van zowel de moeder als de vader te overwinnen.
Surrogaat versus draagkracht
• Surrogaat (traditioneel) is altijd genetisch gerelateerd aan het kind, maar zwangerschapsdrager is dat niet. Bovendien zijn beide ouders of moeder genetisch verwant met het kind in traditioneel draagmoederschap, terwijl de zwangerschapsdrager tijdelijk een foetus van een ander houdt.
• Surrogaat is belangrijk om de belangrijkste onvruchtbaarheidsproblemen van de vader te overwinnen, terwijl draagmoederschap essentieel is om de fokproblemen van zowel vader als moeder te overwinnen.
• Surrogaat kan op verschillende manieren zwanger zijn, terwijl de draagster alleen via IVF zwanger wordt.
