Conventioneel testen versus objectgeoriënteerd testen
Softwaretesten is een van de belangrijkste stappen in het softwareontwikkelingsproces. Softwaretests zorgen ervoor dat de ontwikkelde software aan alle klantvereisten voldoet en foutloos werkt. Omdat de paradigma's en technieken van softwareontwikkelingen zijn verschoven van de initiële waterval-softwareontwikkeling naar OOD / Agile en andere nieuwere concepten, is testen ook verschoven van conventioneel (traditioneel) testen naar Object Oriented Testing (OOT). Maar omdat watervalontwikkeling nog steeds in gebruik is, wordt conventioneel testen nog steeds gebruikt door de testers.
Wat is conventioneel testen?
Conventioneel testproces vindt meestal plaats wanneer de levenscyclus van een waterval wordt gebruikt voor het ontwikkelen van software bij organisaties. Conventioneel testen vindt altijd plaats tijdens de testfase van de levenscyclus, die veelal volgt op de ontwikkelingsfase en doorloopt in de implementatiefase. Tijdens deze testfase zullen hoofdzakelijk drie soorten tests worden uitgevoerd. Systeemtests zorgen ervoor dat de systeemfuncties voldoen aan de eisen van de klant die zijn gedocumenteerd in de SRS (Software Requirements Specification), meestal met een black box-benadering. Integratietesten testen het voorlopige ontwerp door een functionele en decompositiebenadering te volgen. Integratietesten zijn gebaseerd op de structuur van het ontwerp met behulp van een top-down of een bottom-up benadering. Ten slotte zorgen unit-tests ervoor dat het gedetailleerde ontwerp correct is.
Wat is objectgeoriënteerd testen?
Het gebruik van Object Oriented (OO) analyse en ontwerp samen met Agile en andere recente softwareontwikkelingsmethodologieën leidt tot Object Oriented Testing. OO-ontwikkeling is meestal gericht op het gedrag. Het testen gebeurt met de nadruk op compositie. Dat betekent dat ontwerp stuk voor stuk wordt gemaakt en samen wordt samengesteld om het volledige systeem te voltooien. Omdat snelle prototyping en een of andere vorm van incrementele benadering tegenwoordig worden gebruikt voor OO-ontwikkeling, zijn de drie conventionele testniveaus (systeem-, integratie- en unit-testen) niet duidelijk zichtbaar in OO-ontwerp (maar ze bestaan meestal wel). Systeemtesten (onder OO-testen) zullen grotendeels dezelfde (zwarte doos) benadering hebben als conventionele testen en zullen de specificatie van de vereisten controleren (omdat vereisten moeten worden geverifieerd, ongeacht het ontwikkelingsproces). Het testen van eenheden onder objectgeoriënteerd testen is vergelijkbaar met het testen van conventionele eenheden, maar het fundamentele verschil is de definitie van de gebruikte eenheid. Momenteel geaccepteerde eenheden die worden gebruikt voor het testen van eenheden zijn klassen en methoden.
Wat is het verschil tussen conventioneel testen en objectgeoriënteerd testen?
Conventioneel testen is de traditionele benadering van testen die meestal wordt gedaan wanneer de levenscyclus van een waterval wordt gebruikt voor ontwikkeling, terwijl objectgeoriënteerd testen wordt gebruikt wanneer objectgeoriënteerde analyse en ontwerp wordt gebruikt voor het ontwikkelen van bedrijfssoftware. Conventioneel testen richt zich meer op decompositie en functionele benaderingen in tegenstelling tot objectgeoriënteerd testen, waarbij compositie wordt gebruikt. De drie testniveaus (systeem, integratie, eenheid) die bij conventionele tests worden gebruikt, zijn niet duidelijk gedefinieerd als het gaat om objectgeoriënteerd testen. De belangrijkste reden hiervoor is dat OO-ontwikkeling een incrementele benadering gebruikt, terwijl traditionele ontwikkeling een sequentiële benadering volgt. In termen van unit-testen kijkt objectgeoriënteerd testen naar veel kleinere eenheden in vergelijking met conventionele testen.
