Condyle versus Epicondyle
Het is verbazingwekkend als het belang van de kleine onderdelen, meestal niet-herkende dingen, van de levende wereld wordt overwogen. Hoewel condylus en epicondylus niet erg kleine kenmerken zijn van het skelet van gewervelde dieren, staan die niet erg bekend om hun belang, vooral onder gewone mensen. Deze belangrijke kenmerken van de gewervelde dieren dienen het lichaam in vele functies, en die worden hieronder besproken met de significante verschillen die tussen hen worden getoond.
Condyle
Condylus is een kenmerk van een bepaald bot bij de gewervelde dieren; het is een glad en rond gewrichtsoppervlak. Gewoonlijk is een condylus rond, vergroot en bevindt zich aan het uiteinde van een bot. De belangrijkste functie van een condylus is om te articuleren met het volgende bot. Condylen zijn zeer belangrijke kenmerken van het skeletstelsel en deze zijn aanwezig in dijbeen-, scheenbeen-, onderkaak- en achterhoofdsbeenderen. De trochlea en het capitulum van de humerus functioneren echter als condylen, maar worden niet als zodanig genoemd. De mediale en laterale condylen bevinden zich op het distale uiteinde van het dijbeen en die articuleren met het kniegewricht. Er zijn twee condylen gevonden op het proximale uiteinde van het scheenbeen, en die staan bekend als de mediale en laterale condylen van het scheenbeen. De mandibulaire condylus bevindt zich op de onderkaak, die articuleert met het mandibulaire gewricht. Het achterhoofdsbeen heeft twee identieke condylen,die articuleren met de facetten van de atlaswervel om het atlanto-occipitale gewricht te vormen. Deze occipitale condylussen zijn ovaalvormige vergrotingen met gladde oppervlakken.
Het wordt nu duidelijk dat de condylen aanwezig zijn in het skeletstelsel waar de gewrichten vaak bewegen. Het gladde oppervlak en de vergrote natuur helpen bij het efficiënt bewegen van de lichaamsdelen. Daarom kan condylus worden opgevat als een van de belangrijkste interessante kenmerken van het skeletstelsel waardoor het lichaam efficiënt kan bewegen.
Epicondyle
Epicondylus is elke projectie van het bot dat aanwezig is op of op een condylus. Hoewel het zich op de condylus bevindt, is de functie van een epicondylus anders. Het bieden van een oppervlak voor aanhechting van spier en ligament is de belangrijkste functie van de epicondylus. Daarom zou het kunnen worden begrepen dat epicondylen helpen bij het beheersen van de beweging van de gewrichten. De spieren worden aangestuurd door het zenuwstelsel en de beweging van het gewricht kan worden gemanipuleerd met behulp van de epicondylus. Aangezien de epicondylus dient als oppervlak voor de aanhechting van ligamenten, kan het belang ervan als groot worden beschouwd om de altijd bewegende botten op de juiste plaats te houden. Het zou belangrijk zijn om te begrijpen dat het oppervlak van een epicondylus ruw moet zijn; anders zou de aanhechting van spieren en banden niet hebben plaatsgevonden.
Bovendien zijn de epicondylen niet altijd rond van vorm zoals de meeste condylen. Enkele van de meest besproken epicondylen zijn de mediale en laterale epicondylen van femur en humerus. Bovendien zijn de ventrale en dorsale epicondylen van vogels belangrijk voor hen om hun botten bij elkaar te houden en ze met de besturing te verplaatsen.
Condyle versus Epicondyle
• Condylus lijkt prominenter dan de epicondylus.
• Condylen hebben meestal een meer ronde vorm dan epicondylen.
• Condylus is glad en groot, terwijl epicondylus ruw en klein is.
• Condylus articuleert met een bot, maar epicondylus biedt oppervlak voor aanhechting van spieren en banden.
