Belangrijkste verschil - Voorbijgaande versus stabiele transfectie
Transfectie is een proces dat betrokken is bij de genoverdracht van eukaryote cellen met behulp van chemische of fysische methoden. Transfectie kan worden ingedeeld in twee hoofdtypen genaamd transiënte transfectie en stabiele transfectie. Tijdens transiënte transfectie kan het gen van belang niet worden geïntegreerd met het gastheergenoom en wordt het tijdelijk in de gastheer tot expressie gebracht voor een korte termijn, terwijl bij stabiele transfectie het gen van belang integreert met het gastheergenoom en gedurende meerdere generaties lang aanhoudt.. Dit is het belangrijkste verschil tussen voorbijgaande en stabiele transfectie. In beide gevallen is transfectie succesvol en worden genen tot expressie gebracht.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is tijdelijke transfectie
3. Wat is stabiele transfectie
4. Vergelijking zij aan zij - tijdelijke versus stabiele transfectie
5. Samenvatting
Wat is voorbijgaande transfectie?
Transfectie is een belangrijk hulpmiddel om genen in eukaryote cellen in te brengen. Van de twee soorten transfectie is transiënte transfectie een veel voorkomende manier bij genoverdracht. Via een vector worden vreemde genen getransformeerd in gastheercellen. Zodra vreemd DNA de gastheercel binnenkomt, heeft het twee opties. Het kan ofwel worden geïntegreerd met het gastheergenoom en repliceren, of binnen blijven zonder te integreren in het genoom. Voorbijgaande transfectie vertoont de tijdelijke expressie van de ingebrachte genen zonder te integreren in het gastheergenoom. Genen brengen het gecodeerde eiwit tot expressie en produceren het totdat de cel zich deelt. Vanwege het onvermogen van integratie kan het echter niet repliceren en in toekomstige generaties komen. Dit type transfectie is gedurende een korte periode succesvol. Tijdens de celdeling of door andere factoren wordt vreemd DNA afgebroken. Voorbijgaande transfectie wordt aangetoond wanneer het vreemde DNA de vorm heeft van sterk opgerold DNA.
Figuur 01: voorbijgaande transfectie
Wat is stabiele transfectie?
Stabiele transfectie toont succesvolle integratie van vreemde genen in het gastheergenoom. Zodra vreemd DNA de gastheercel binnendringt, integreert een deel van het vreemde DNA met het gastheergenoom en wordt het er een deel van. Daarom repliceert vreemd DNA ook en gaat het over in toekomstige generaties wanneer het gastheergenoom repliceert. Dit type transfectie is complex en zeldzaam. Door de stabiele transfectie in het genoom blijft deze eigenschap echter gedurende een langere periode van meerdere generaties behouden.
Stabiele transfectie is een moeilijk proces en vereist een effectieve levering van DNA en celacquisitie van het vreemde DNA in het genoom. Daarom geeft lineair DNA de voorkeur aan stabiele transfectie dan circulair DNA. Echter, stabiele transfectie bedraagt ongeveer een op de 10 4 getransformeerde cellen. Stabiele transfectie kan worden waargenomen door de cotransfomatie van een selecteerbare marker en het uitvoeren van de kunstmatige selectie op een medium.
Figuur 02: Stabiele transfectie
Wat is het verschil tussen voorbijgaande en stabiele transfectie?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Voorbijgaande versus stabiele transfectie |
|
| Vreemd DNA integreert niet in een gastheergenoom. | Vreemd DNA integreert met het gastheergenoom en wordt er een deel van. |
| Replicatie binnen de host | |
| Tijdelijk getransfecteerde genen repliceren niet binnen de gastheer. Daarom worden genen niet doorgegeven aan volgende generaties. | Genen worden binnen de gastheer gerepliceerd en doorgegeven aan toekomstige generaties. |
| Tijdsduur van de genexpressie | |
| Genen worden uitgedrukt voor een eindige tijdsperiode en daarna worden ze vernietigd. | Genen worden onderdeel van het genoom en worden gedurende een lange periode tot expressie gebracht binnen de generatie. |
| Gebruik | |
| Dit is handig voor het bestuderen van de effecten van korte-termijnexpressie van genen of genproducten. | Dit is handig om de effecten van genexpressie op lange termijn te bestuderen. |
| Detectie van de transfectie | |
| Genen komen tot expressie en kunnen gemakkelijk worden gedetecteerd door een reportergen in te voegen. | Stabiele transfectie kan gemakkelijk worden gedetecteerd door een selecteerbare marker in te voegen en te selecteren via kunstmatige selectie op media. |
| Voorkomen en proces | |
| Voorbijgaande transfectie is gebruikelijk en niet ingewikkeld om uit te voeren. | Stabiele transfectie komt zelden voor en is complex om uit te voeren. |
| Aard van DNA | |
| Zeer supercoil DNA is geschikt voor transiënte transfectie. | Lineair DNA is geschikt voor stabiele transfectie. |
| Toepassingen | |
| Dit wordt gebruikt voor onderzoek naar gen knockdown of silencing met remmende RNA's, eiwitproductie op kleine schaal | Dit wordt gebruikt voor eiwitproductie op grootschalige farmacologische studies op langere termijn, gentherapie, onderzoek naar de mechanismen van genetische regulatie op lange termijn |
Samenvatting - Voorbijgaande versus stabiele transfectie
Voorbijgaande en stabiele transfecties zijn twee soorten transfecties die worden getoond tijdens de genoverdracht naar eukaryote cellen door niet-virale gebaseerde systemen. Getransformeerd vreemd DNA is niet geïntegreerd met het gastheergenoom bij transiënte transfectie, terwijl het integreert met het gastheergenoom bij stabiele transfectie. Circulair opgerold DNA wordt transiënte transfectie getoond, terwijl lineair DNA de voorkeur geeft aan stabiele transfectie. Dit is het verschil tussen voorbijgaande en stabiele transfectie. Transiënte transfectie komt echter vaker voor en is gemakkelijker in vergelijking met stabiele transfectie. Maar de keuze van een van de twee hangt af van het doel van de genoverdracht en de duur van het onderzoeksproject.
