Belangrijkste verschil - YAC versus M13 Phage Vector
DNA-klonen is een belangrijk proces dat de voortplanting van belangrijke DNA-fragmenten van organismen mogelijk maakt. Het vereist het samenvoegen van specifiek DNA met vector-DNA om recombinant DNA te creëren dat transformeert in het gastheerorganisme. Een vector is een DNA-molecuul dat zich gedraagt als een drager om vreemd genetisch materiaal naar een andere cel of organisme te brengen. Het zou in staat moeten zijn om in het gastheerorganisme te repliceren en meerdere kopieën van recombinant DNA te produceren. Er zijn verschillende soorten vectoren die worden gebruikt bij het klonen van DNA. Gist kunstmatig chromosoom (YAC) en M13-faagvector zijn twee soorten daarvan. Het belangrijkste verschil tussen YAC en M13-faagvector is dat YAC een kunstmatig chromosoom is dat repliceert in gistcellen, terwijl M13-faagvector een enkelstrengs circulair DNA is van bacteriofaag M13 dat repliceert in E. Coli-cellen.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is YAC
3. Wat is M13 Phage Vector
4. Vergelijking zij aan zij - YAC versus M13 Phage Vector
5. Samenvatting
Wat is een YAC-vector?
YAC is een kunstmatig gebouwd chromosoom dat het vermogen heeft om een groot segment vreemd DNA te dragen en zich te vermenigvuldigen in de gistcellen. Het heeft centromere, telomere en autonoom replicerende sequenties die essentieel zijn voor replicatie en stabiliteit. YAC zou ook een selectieve marker of markers en restrictiesites moeten dragen om er een effectieve kloneringsvector van te maken. Grote sequenties variërend van 1000 kb tot 2000 kb kunnen worden ingevoegd in YAC en overgebracht naar gist.
Figuur 01: YAC-vector
Wat is M13 Phage Vector?
Bacteriofaag M13 is een virus dat infecteert en repliceert in E. Coli. Het genoom van de M13-bacteriofaag is klein van formaat, ongeveer 6,7 kb. Het is een enkelstrengs, circulair en positief sense DNA. Dit virus infecteert specifiek E Coli-bacteriën via F-pilus. Zodra het het ssDNA in de bacterie binnendringt, synthetiseert het zijn complementaire streng en wordt het dsDNA of de replicatieve vorm (RF) van M13. RF kan zich gedragen als een plasmide in het gastheerorganisme. Het dsDNA repliceert binnen E Coli en produceert ssDNA met nieuwe fagen. Deze nieuwe fagen worden continu uit de E Coli vrijgegeven zonder de gastheercel te doden. De infectie vertraagt echter de groei van E Coli. dsDNA kan worden geëxtraheerd uit bacteriële cellen en worden gebruikt als vectoren bij het klonen van DNA. Ze staan bekend als M13-faagvectoren. Ze kunnen gemakkelijk worden gemanipuleerd en op dezelfde manier worden gebruikt als plasmidevectoren.
Het inherente vermogen tot infectie van deze M13-fagen dient als een goede kwalificatie om als vector te worden gebruikt bij het klonen van genen. Bij het ontwikkelen van M13 tot een vector, moeten verschillende elementen in het genoom worden opgenomen. Ze zijn, een gen voor het lac-repressor (lac I) -eiwit, het operator-proximale gebied van het lac Z-gen, een lac-promotor en een meervoudige kloneringsplaats (polylinker). Wanneer dsDNA van de M13 als vectoren wordt gebruikt, kan het worden behandeld als een plasmidevector. Het gebruik van ssDNA M13 heeft echter voordelen bij DNA-sequentiebepaling en plaatsgerichte mutagenese.
Aangezien de M13-faagvector meerdere kloneringsplaatsen in het lacZ-gebied draagt, kunnen gerecombineerde vectoren gemakkelijk worden geïdentificeerd door de blauw / witte kolonie-screening op agarplaten die IPTG en X-Gal bevatten. Blauwe plaques die op de platen worden geproduceerd, bevatten de gerecombineerde fagen niet. Daarom kunnen fagen met inserts worden geselecteerd voor het klonen.
Figuur 02: Bacteriofaag M13
Wat is het verschil tussen YAC en M13 Phage Vector?
Diff Artikel Midden voor Tafel
YAC versus M13 Phage Vector |
|
| YAC is een genetisch gemanipuleerd chromosoom dat het vermogen heeft om een groot segment vreemd DNA te dragen en te repliceren in de gistcellen. | M13-faagvector is een virale vector ontwikkeld door bacteriofaag M13 die wordt gebruikt om vreemd DNA in E. Coli in te brengen. |
| Doel | |
| YAC's werden ontworpen om grote fragmenten van genomisch DNA in gist te klonen. | M13-faagvectoren worden gebruikt om vreemd DNA in E Coli in te voegen. |
| Lengte invoegen | |
| YAC's kunnen genomische inserts van megabase-grootte bevatten (1000 kb - 2000 kb). | De grootte van de inserts is ongeveer 1.500 bps. |
| Bouw | |
| YAC-DNA is moeilijk intact te zuiveren en vereist een hoge concentratie voor het genereren van een YAC-vectorsysteem. | Het vindt plaats via een cyclische fotosynthetische elektronenketen. |
| Stabiliteit | |
| YAC is onstabiel. | M13-fagen kunnen gemakkelijk worden geëxtraheerd. |
| Grootte | |
| Enzymen zijn grotere moleculen. | M13-fagen zijn stabiel dan YAC. |
Samenvatting - YAC versus M13 Phage Vector
YAC is een kunstmatig geconstrueerd vectorsysteem dat een specifiek gebied van gistchromosoom gebruikt om grote segmenten genetisch materiaal in gistcellen in te voegen. M13-faagvector is een vectorsysteem afgeleid van bacteriofaag M 13 dat E. coli als gastheerorganisme gebruikt. Dit is het belangrijkste verschil tussen YAC en M13 Phage Vector. Beide zijn even nuttig bij recombinant-DNA-technologie en bij het klonen van genen.
