Belangrijkste verschil - Verplichte intracellulaire parasiet versus bacteriofaag
Een parasiet is een organisme dat in en op een ander organisme leeft en daar voedingsstoffen uit haalt. Sommige parasieten zijn volledig afhankelijk van het gastheerorganisme, terwijl andere gedeeltelijk afhankelijk zijn. Ze staan bekend als respectievelijk totale parasieten en gedeeltelijke parasieten. Verplichte intracellulaire parasieten zijn een groep parasieten die zich niet buiten de gastheercel kunnen voortplanten. Er zijn verschillende soorten obligate intracellulaire parasieten. Een bacteriofaag is er een van. Bacteriofaag is een virus dat een bacterie aanvalt en repliceert met behulp van bacteriële replicatiemechanismen. Het zijn de meest voorkomende virussen in de biosfeer. Ze hechten zich vast aan de bacteriële celwand en injecteren hun nucleïnezuur in de bacterie. Binnen in de bacterie repliceert het virale genoom zich en maakt het de nodige componenten en enzymen om veel nieuwe bacteriofagen te maken. De belangrijk verschil tussen obligate intracellulaire parasiet en bacteriofaag is dat obligate intracellulaire parasiet elk type organisme is, inclusief virus, bacterie, protozoa en schimmel, die zich niet kunnen voortplanten zonder een gastheercel, terwijl bacteriofaag een obligaat intracellulair parasitair virus is dat alleen infecteert en repliceert in bacteriën.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is een verplichte intracellulaire parasiet
3. Wat is een bacteriofaag
4. Overeenkomsten tussen verplichte intracellulaire parasiet en bacteriofaag
5. Vergelijking zij aan zij - verplichte intracellulaire parasiet versus bacteriofaag in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is een verplichte intracellulaire parasiet?
De term 'verplicht' betekent 'strikt' of 'moet'. Intracellulair betekent in de cel. Parasiet is een organisme dat in of op een ander organisme leeft en er voedingsstoffen uit haalt. De obligate intracellulaire parasiet kan dus worden gedefinieerd als een organisme dat volledig afhankelijk is van de intracellulaire bronnen van andere organismen voor overleving en voortplanting. Deze organismen planten zich voort in de gastheercellen door een ziekte te veroorzaken. Ze kunnen zich niet voortplanten buiten de gastheercellen. Er zijn verschillende soorten obligate intracellulaire parasieten. Alle virussen, inclusief bacteriofagen, zijn intracellulaire obligate parasieten. Bepaalde bacteriën waaronder Chlamydia, Rickettsia, Coxiella en bepaalde soorten Mycobacterium behoren tot deze groep organismen. Er zijn ook obligate intracellulaire schimmel- en protozoaire soorten zoals Pneumocystis, Plasmodium,Cryptosporidium, Leishmania en Trypanosoma.
Figuur 01: Verplichte intracellulaire parasiet Toxoplasma gondii
Verplichte intracellulaire organismen kunnen zich niet buiten de gastheercel voortplanten. Daarom is het moeilijk om ze te kweken en in laboratoria te studeren. Sommige wetenschappers hebben echter onderzoek kunnen doen naar de Q-koortsparasiet Coxiella burnetti met behulp van een techniek die de groei van een axenische kweek ervan mogelijk maakte. Ze hebben gesuggereerd dat dezelfde techniek ook kan worden gebruikt om andere intracellulaire obligate parasieten te bestuderen.
Intracellulaire obligate parasieten houden de gastheer in leven omdat ze voedingsstoffen van de gastheer nodig hebben om te groeien en zich voort te planten. Sommige parasieten bevorderen de zelfafbraak van eiwitten van gastheerorganismen. Ze gebruiken afgebroken eiwitten in de vorm van aminozuren als hun energiebronnen.
Wat is een bacteriofaag?
Een bacteriofaag (faag) is een virus dat infecteert en zich voortplant binnen een specifieke bacterie. Alle bacteriofagen zijn obligate intracellulaire parasieten. Ze hebben een gastheerbacterie nodig om zich voort te planten. Ze staan ook bekend als bacterie-eters vanwege hun bacteriedodende activiteit. Bacteriofagen werden ontdekt door Frederick W. Twort in 1915, en ze werden bacteriofagen genoemd door Felix d'Herelle in 1917. Ze zijn de meest voorkomende virussen op aarde. Een bacteriofaag bestaat uit twee hoofdcomponenten: een genoom en een eiwitcapside. Het genoom kan DNA of RNA zijn. Maar de meeste bacteriofagen hebben een dubbelstrengs DNA-genoom.
Bacteriofagen zijn specifiek voor één bacterie of een specifieke groep bacteriën. Ze worden genoemd naar de bacteriesoort die ze infecteren. Bacteriofaag die E. coli infecteert, wordt bijvoorbeeld colifaag genoemd. Bacteriofagen hebben verschillende vormen. Onder hen is de hoofd- en staartstructuur de meest voorkomende vorm.
Figuur 02: Bacteriofaag
Bacteriofagen zouden de gastheercel moeten infecteren om zich voort te planten. Ze hechten zich stevig vast aan de bacteriële celwand met behulp van hun oppervlaktereceptoren en injecteren hun genetisch materiaal in de gastheercel. Bacteriofagen kunnen twee soorten infecties ondergaan, de lytische en lysogene cyclus, afhankelijk van het type faag. In de lytische cyclus infecteren bacteriofagen bacteriën en doden ze snel de bacteriële gastheercel door lysis. In de lysogene cyclus integreert viraal genetisch materiaal met bacterieel genoom of plasmiden en bestaat het in de gastheercel gedurende enkele tot duizenden generaties zonder de gastheerbacterie te doden.
Fagen hebben verschillende toepassingen in de moleculaire biologie. Ze worden gebruikt om pathogene bacteriestammen te behandelen die resistent zijn tegen antibiotica. Ze kunnen ook worden gebruikt om specifieke bacteriën te identificeren bij de diagnose van ziekten.
Wat zijn de overeenkomsten tussen verplichte intracellulaire parasiet en bacteriofaag?
- Verplichte intracellulaire parasieten en bacteriofagen hebben een levend organisme nodig om zich voort te planten
- Beide typen kunnen zich buiten de cellen niet voortplanten.
Wat is het verschil tussen verplichte intracellulaire parasiet en bacteriofaag?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Verplichte intracellulaire parasiet versus bacteriofaag |
|
| Verplichte intracellulaire parasiet is een microparasiet die in de cellen van een gastheer kan groeien en zich kan voortplanten. | Bacteriofaag is een ander type obligate intracellulaire parasiet die bacteriën infecteert. |
| Types | |
| Verplichte intracellulaire parasiet omvat virussen, bacteriën, protozoa, schimmels, enz. | Bacteriofaag bevat alleen virussen. |
Samenvatting - Verplichte intracellulaire parasiet versus bacteriofaag
Verplichte intracellulaire parasiet is een organisme dat zich niet buiten de gastheercel kan voortplanten. Er kunnen verschillende soorten obligate intracellulaire parasieten worden gevonden. Onder hen zijn virussen, bacteriën, schimmels en protozoa goed bekend. Bacteriofagen zijn een soort obligate intracellulaire parasieten. Met behulp van bacteriële replicatiemechanismen repliceren bacteriofagen hun genomen en maken ze veel kopieën van nieuwe fagen in de gastheercel. Dit is het verschil tussen obligate intracellulaire parasiet en bacteriofaag.
Download de pdf-versie van Obligate Intracellular Parasite vs Bacteriophage
U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citaten. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen verplichte intracellulaire parasiet en bacteriofaag.
