Bharatanatyam tegen Kathak
Bharatanatyam en Kathak zijn twee dansvormen van India. Ze zijn verschillend als het gaat om hun oorsprong, aard en technieken. Bharatanatyam zou zijn oorsprong hebben in de Tamil-regio in het zuiden van India, terwijl Kathak zou zijn ontstaan in Noord-India.
Er wordt aangenomen dat Kathak zich heeft ontwikkeld uit de verhalenvertellers of Kathaks die romantische barden waren van het oude India. Deze verhalenvertellers woonden in Noord-India. Ze gebaarden de gebeurtenissen van de Ramayana en de Mahabharata naar het publiek. Deze gebaren ontwikkelden zich later tot een dansvorm genaamd de Kathak. Opvallend is dat er ook instrumenten werden gebruikt bij de afbakening van de verhalen.
Bharatanatyam aan de andere kant zou zich hebben ontwikkeld uit een oud danstype genaamd Sadir in de Tamil-regio. Sadir werd ook wel Sadirattam genoemd. Er wordt aangenomen dat Bharatanatyam de danstraditie van India tot in de kern weerspiegelde. Natya Sastra, een verhandeling over dans en muziek geschreven in de 3e eeuw voor Christus, zou de schatkamer zijn van Indiase muziek en dans. Alle belangrijke dansvormen in India danken hun ontwikkeling aan Natya Sastra.
Hoewel Bharatanatyam een paar vooraanstaande scholen heeft, zoals de Pandanallur-stijl en de Tanjavur-stijl, zou Kathak verschillende grote scholen of gharanas hebben. Er zijn drie belangrijke gharna's of stijlen van Kathak waartoe de optredens van vandaag voornamelijk behoren. Dit zijn de gharanas van Jaipur, Lucknow en Benaras.
Het is belangrijk op te merken dat al deze drie gharana's in hun technieken niet in grote mate verschillen. Zowel Bharatanatyam als Kathak gebruiken instrumentale en vocale muziek terwijl ze met gebaren spelen. De dansers van beide vormen kleden zich anders. Tamil, Kannada en Telugu zijn de belangrijkste talen die worden gebruikt in de Bharatanatyam-dansstijl. Beide vormen zijn erg populair in India.
