De belangrijk verschil tussen GFP en EGFP is dat de GFP een wildtype eiwit is dat is opgenomen in de moleculaire klonering van niet-zoogdiercellen, terwijl de EGFP een verbeterd of gemanipuleerd type GFP is dat kan worden gebruikt op zoogdiercellen.
Moleculair klonen is een geavanceerde techniek die wetenschappers enorm gebruiken om eiwitten via recombinante technologie tot expressie te brengen. Bij recombinant-DNA-technologie is het nodig om de recombinante vector met succes te transformeren naar een gastheerorganisme. Daarom moet tijdens het transformatieproces worden geïdentificeerd en bevestigd of het gen van belang is getransformeerd naar de gastheer of niet. Om dit te beoordelen passen moleculair biologen verschillende technieken toe. Van die technieken is er één het reportergen. Deze reportergenen werken als selecteerbare markers om de juiste transformanten te selecteren. De Green Fluorescent Protein (GFP) en Enhanced Green Fluorescent Protein (EGFP) zijn dus twee reportereiwitten die worden gebruikt bij moleculair klonen.