Vochtigheid versus vocht
Mensen zijn altijd verward tussen de begrippen vochtigheid en vocht, aangezien dit nauw verwante begrippen zijn. Dit komt door het gebruik van het woord vochtigheid in plaats van vocht wanneer we het hebben over weersomstandigheden. In het dagelijks leven vindt vocht veel meer toepassingen dan alleen weer, en dit is wat dit artikel zal proberen te benadrukken.
Lucht in de atmosfeer bevat op elk moment een bepaalde hoeveelheid waterdamp. Het percentage waterdamp in de lucht vergeleken met de maximale waterdamp die lucht bij een bepaalde temperatuur kan vasthouden, staat bekend als de luchtvochtigheid. Hoe hoger de vochtigheid, hoe meer men plakkerigheid in de lucht voelt, wat komt door het vocht dat in de lucht aanwezig is. Bij elke gegeven temperatuur heeft lucht een specifiek vermogen om vocht vast te houden. Wanneer het vochtgehalte in de lucht deze waarde overschrijdt, loopt overtollig vocht weg in de vorm van neerslag. Neerslag kan echter plaatsvinden door het vermogen van waterretentie te verlagen door ook de temperatuur te verlagen.
Dus als vocht in lucht de helft is van het vermogen van lucht om water vast te houden, is de relatieve vochtigheid 50% en als het tot 3 / 4e van de luchtcapaciteit gaat, noemen we dit 75% relatieve vochtigheid. Watergehalte blijft constant, relatieve vochtigheid stijgt of daalt met temperatuurschommelingen. Een hogere temperatuur zal de relatieve vochtigheid verlagen, terwijl een lagere temperatuur de relatieve vochtigheid zal verhogen. Het beste voorbeeld van dit concept in het dagelijks leven is de aanwezigheid van dauw op gras in uw gazon in de ochtend. 'S Nachts dalen de temperaturen waardoor de relatieve vochtigheid stijgt, waardoor overtollig water in de lucht overstroomt in de vorm van condens dat wordt gezien als dauw op gras en de voorruit van uw auto.
Er is nog iets dat mensen verbijstert en het is het leed of het gevoel van ongemak bij toenemende luchtvochtigheid. Laat duidelijk zijn dat zowel temperatuur als vochtigheid verantwoordelijk zijn voor het gevoel van ongemak. Als de temperatuur daalt en de relatieve vochtigheid tot een hoog niveau komt, beginnen we ons ongemak te voelen ondanks dat de lucht koeler is, wat velen in de war brengt. Nogmaals, temperatuur in de buurt van veertig graden Celsius voelt misschien niet ongemakkelijk. Dit komt doordat de luchtvochtigheid te laag kan zijn. In de ochtenden in de zomer zijn de temperaturen laag, maar we voelen ons niet koeler vanwege de hoge luchtvochtigheid en klagen ook niet in de middag omdat de luchtvochtigheid daalt, hoewel de temperaturen zijn gestegen. Pas als zowel de luchtvochtigheid als de temperatuur hoog zijn, voelen we ons ongemakkelijk.
Er is een natuurlijk afweersysteem van ons lichaam dat ons koel houdt als de temperatuur stijgt. Hypothalamus in de hersenen stuurt signalen naar miljoenen zweetklieren en ze beginnen zweet te produceren. Dit zweet, wanneer het verdampt, verlaagt de temperatuur van ons lichaam en compenseert de stijging van de temperatuur buiten. Het is echter wanneer de relatieve vochtigheid hoog is dat dit zweet niet kan verdampen en we ons plakkerig en ongemakkelijk voelen.
In het kort:
Verschil tussen vochtigheid en vocht
• Lucht in de atmosfeer bevat op elk moment waterdamp en dit vochtgehalte wordt vochtigheid genoemd
• Lucht heeft een bepaald vermogen om water vast te houden bij een bepaalde temperatuur en wanneer dit niveau wordt overschreden, stroomt er water over in de vorm van neerslag
• Vochtigheid of vochtigheid kan echter worden verlaagd door temperatuurstijging. Aan de andere kant neemt de luchtvochtigheid toe als de temperatuur daalt, wat te zien is in de vorm van ochtenddauw.
