Blaas versus nierinfectie (cystitis versus pyelonefritis)
Blaasontstekingen (cystitis) en nierinfecties (pyelonefritis) zijn beide urineweginfecties. Er zijn maar een paar verschillen tussen de twee.
Urineweginfecties zijn de meest voorkomende bacteriële infectie bij vrouwen. Ze komen vooral voor bij vrouwen van 16 tot 35 jaar (vruchtbare leeftijdsgroep). 60% van de vrouwen krijgt ergens in hun leven een urineweginfectie, terwijl 10% het jaarlijks krijgt. Het is ook het meest voorkomende type infectie dat in ziekenhuizen wordt opgelopen. Vrouwen lopen een groter risico op het krijgen van een urineweginfectie dan mannen. Vrouwtjes hebben een kortere buis die van de blaas naar buiten leidt. De positie van de opening van de urinewegen in de vulva dichtbij de anus maakt het gemakkelijker voor de darmbacteriën om de urinewegen binnen te dringen. Seksueel actieve vrouwen, ouderen, zwangere vrouwen en mensen met een verminderde afweer tegen infecties krijgen urineweginfecties.
De meeste urineweginfecties worden veroorzaakt door bacteriën die normaal in de darmen worden aangetroffen (commensalen in de darm); Escherichia coli is het meest voorkomende organisme (80-85%). Staphylococcus saprophyticus veroorzaakt ongeveer 5-10% van de urineweginfecties. Klebsiella, Pseudomonas en Proteus zijn soms geïsoleerde organismen; deze zijn ongebruikelijk en houden verband met afwijkingen in de urinewegen en instrumenten zoals urinekatheters. Staphylococcus auerus kan via bloed in de urinewegen worden overgedragen. Virussen en schimmels kunnen urineweginfecties veroorzaken bij personen met een ernstig verzwakte afweer, zoals AIDS-patiënten, personen die langdurig met steroïden worden behandeld.
Klinische kenmerken zijn onder meer pijn of een branderig gevoel tijdens het plassen, pijn in de onderbuik, frequent urineren, troebele urine, doorgang van bloed met urine en moeite om het vast te houden. Een volledig urineonderzoek of urineonderzoek geeft veel informatie. Het soortelijk gewicht (dichtheid) van urine is verhoogd bij een urineweginfectie. Het uiterlijk kan helder of troebel zijn. De kleur van de urine kan worden beïnvloed door de infectie en door voedsel, medicijnen enz. Epitheelcellen kunnen aanwezig zijn (bij vrouwen wordt> 10 per hoog vermogensveld als significant beschouwd en bij mannen> 5 per hoog vermogensveld). Rode bloedcellen kunnen aanwezig zijn en elk aantal is significant omdat rode bloedcellen bij een gezond persoon niet in de urine zouden moeten zitten. Organismen kunnen ook in de urine worden aangetroffen en deze moeten worden geïdentificeerd als ziekteverwekkende organismen en niet als commensalen. Kristallen in urine kunnen een hint geven naar de biochemische componenten van de urine en naar mogelijke organismen.
Urinecultuur en gevoeligheidstesten voor antibiotica - Het verzamelen van urinekweekmonsters is erg belangrijk omdat foutieve rapporten tot fouten kunnen leiden. U moet de geslachtsdelen eerst met water en zeep wassen en daarna grondig afdrogen. Mannetjes moeten de voorhuid terugtrekken en vrouwtjes moeten de vaginale lippen scheiden. Laat het eerste deel van de urine wegstromen en vang het niet op in de container. Verzamel het middelste deel van de urinestroom in de container. Sluit het goed en geef het af aan het laboratorium. Was de container niet voordat u urine opvangt, omdat deze steriel is. Als de cultuur een groei vertoont, wordt deze onder de microscoop geanalyseerd. De aanwezigheid van> 105 kolonievormende eenheden (bij volwassenen) wordt als significant beschouwd. Ook het aanstootgevende organisme wordt geïdentificeerd en er worden verschillende monsters of antibiotica op getest. Het beste antibioticum wordt in het rapport voorgesteld. De arts kan besluiten om een volledig bloedbeeld, C-reactieve eiwitten, echografie van de nieren, serumcreatinine, bloedureumstikstof, serumelektrolyten uit te voeren, afhankelijk van het klinische oordeel.
Wat is het verschil tussen blaas- en nierinfectie? Cystitis versus pyelonefritis
• Nierinfecties (pyelonefritis) veroorzaken pijn in de zij, blaasontsteking (cystitis) niet.
• Koorts komt vaker voor bij nierinfecties dan bij blaasontstekingen.
• Alle onderzoeken leveren vergelijkbare resultaten op in beide.
• Pyelonefritis kan intraveneuze antibiotica nodig hebben, terwijl blaasontstekingen dat meestal niet doen.
