Casestudy versus casusgeschiedenis
Hoewel de meesten van ons casestudy en casusgeschiedenis als hetzelfde verwarren, bestaat er een verschil tussen deze twee woorden. Deze worden in veel disciplines gebruikt en stellen de onderzoeker in staat om meer informatie te geven over mensen en gebeurtenissen. Laten we eerst de woorden definiëren. Een case study verwijst naar een onderzoeksmethode waarbij een persoon, groep of gebeurtenis wordt onderzocht. Een casushistorie verwijst daarentegen naar een record met gegevens die bijdragen aan een casestudy. Dit is het belangrijkste verschil tussen een case study en case history. Laten we met dit artikel dit verschil verder onderzoeken.
Wat is een casestudy?
Een casestudy is een onderzoeksmethode die wordt gebruikt om een individu, een groep mensen of een bepaald fenomeen te onderzoeken. Casestudy's worden in veel wetenschappen uitgevoerd; bijvoorbeeld in de sociologie, psychologie, politicologie. Een casestudy stelt de onderzoeker in staat om een diepgaand inzicht in het onderwerp te krijgen. Om een casestudy uit te voeren, kan de onderzoeker een aantal technieken gebruiken. Bijvoorbeeld observatie, interviews, gebruik van secundaire data zoals documenten, records, etc. Een casestudy duurt doorgaans langer omdat de onderzoeker het onderwerp diep moet onderzoeken.
De casestudy-methode werd voor het eerst gebruikt in de klinische geneeskunde, zodat de arts een duidelijk inzicht heeft in de geschiedenis van de patiënt. Hoewel casestudy's in de casestudy methoden worden genoemd, worden in de casestudy verschillende methoden gebruikt. Laten we dit aan de hand van een voorbeeld begrijpen. Een psycholoog die een casus van een persoon uitvoert, gebruikt verschillende methoden. Hij kan bijvoorbeeld observatie gebruiken om het individu te observeren. Hij kan ook een interviewmethode gebruiken waarmee hij het begrip kan verbreden. Bij gebruik van de interviewmethode kunnen de vragen niet alleen worden gericht aan de persoon op wie de casestudy wordt uitgevoerd, maar ook aan degenen die verwant zijn aan het individu. Dit zorgt voor een duidelijker beeld. Een bijzonder kenmerk van casestudy's is dat het kwalitatieve gegevens oplevert die rijk en authentiek zijn.
Wat is een casusgeschiedenis?
In tegenstelling tot een casestudy die verwijst naar een methode, verwijst een casusgeschiedenis naar een record van een individu of zelfs een groep. Casusgeschiedenissen worden in veel disciplines gebruikt, zoals psychologie, sociologie, geneeskunde, psychiatrie, enz. Een casusgeschiedenis omvat alle noodzakelijke informatie van het individu.
In de geneeskunde verwijst een casusgeschiedenis naar een specifiek record dat de persoonlijke informatie, medische toestand, de gebruikte medicatie en speciale aandoeningen van het individu onthult. Het hebben van een anamnese kan zelfs in het geval van psychiatrische patiënten zeer nuttig zijn, zodat het vóór behandelingen kan worden gebruikt.
Een casus hoeft echter niet per se verbonden te zijn met een individu; het kan zelfs een gebeurtenis zijn die plaatsvond. De casusgeschiedenis is een opname die een reeks gebeurtenissen vertelt. Zo'n verhaal stelt de onderzoeker in staat om achteraf naar een gebeurtenis te kijken. Het kan zelfs gaan om een gebeurtenis die heeft plaatsgevonden. De casusgeschiedenis is een opname die een reeks gebeurtenissen vertelt. Zo'n verhaal stelt de onderzoeker in staat om achteraf naar een gebeurtenis te kijken.
Wat is het verschil tussen casestudy en casusgeschiedenis?
Definities van casestudy en casusgeschiedenis:
Case Study: Een case study is een onderzoeksmethode die wordt gebruikt om een individu, een groep mensen of een bepaald fenomeen te onderzoeken.
Casusgeschiedenis: Een casushistorie verwijst naar een record van een persoon of zelfs een groep.
Kenmerken van casestudy en casusgeschiedenis:
Natuur:
Case Study: Het is een methode waarbij een aantal technieken kan worden gebruikt voor het verzamelen van gegevens.
Casusgeschiedenis: het is een record met informatie.
Methoden:
Case Study: Voor een case study, interviews, observatie kunnen secundaire bronnen worden gebruikt.
Casushistorie: Een casegeschiedenis is een secundaire bron die kan bijdragen aan een casegeschiedenis.
Hoffelijkheid van afbeeldingen:
1. "Shimer College Discussion Class" door Shimer College - www.shimer.edu. [CC BY-SA 3.0] via Wikimedia Commons
2. "Une leçon clinique à la Salpêtrière" door André Brouillet - Fotoprijs dans un couloir de l'université Paris V. [Public Domain] via Wikimedia Commons
