Belangrijkste verschil - Endosmose versus exosmose
In de context van beweging van water binnen biologische systemen neemt osmose een belangrijke plaats in. Het is een proces waarbij water door het celmembraan beweegt volgens een waterpotentiaalgradiënt die is opgebouwd over het cytosol van de cel en de omgeving. Osmose is een proces van passieve diffusie. Afhankelijk van de richting van de beweging van het water is osmose onderverdeeld in twee groepen; endosmose en exosmose. Bij endosmose stroomt water via het celmembraan de cel in. Bij exosmose stroomt water uit de cel via het celmembraan. Dit is het belangrijkste verschil tussen endosmose en exosmose.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is endosmose
3. Wat is exosmose
4. Overeenkomsten tussen endosmose en exosmose
5. Vergelijking zij aan zij - endosmose versus exosmose in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is een endosmose?
Bij endosmose vindt beweging van watermoleculen plaats vanuit de omgeving naar de cel als gevolg van een verschil in waterpotentiaal langs het celmembraan. Het waterpotentieel van de omgeving is hoger dan het waterpotentieel in de cel bij endosmose. In eenvoudige bewoordingen is endosmose de beweging van water in de cel door een semi-permeabel celmembraan. Wat betreft de concentraties opgeloste stof, celcytosol heeft een hogere concentratie opgeloste stof dan de cel eromheen. Het verschil in waterpotentieel en het verschil in opgeloste stofconcentraties houdt verband met het opbouwen van een potentiaalgradiënt die leidt tot endosmose.
Endosmose kan worden veroorzaakt wanneer de cel in een hypotone oplossing wordt geplaatst. Een hypotone oplossing betekent een oplossing die een lagere osmotische druk bevat ten opzichte van een andere oplossing. Een hypotone oplossing heeft een lage concentratie opgeloste stof en een hoog waterpotentieel. Endosmose resulteert in het opzwellen van de cel. Deze toestand staat bekend als celturigheid. Endosmose is een belangrijk biologisch fenomeen in de context van opname van water door plantenwortels.
Figuur 01: Endosmose van rode bloedcellen
Absorptie van capillair water dat in de grond aanwezig is door wortelhaarcellen en beweging van water in de xyleemvaten zijn de beste voorbeelden voor endosmose. Als de cel voortdurende endosmose ervaart, leidt dit tot celbarsten. Maar normale cellulaire mechanismen voorkomen het optreden van dergelijke verschijnselen.
Wat is een exosmose?
Bij exosmose wordt water dat in het cytosol aanwezig is, uit de cel verwijderd vanwege een waterpotentiaalgradiënt die over de cel en de omgeving is opgebouwd. Hier wordt gezegd dat het waterpotentieel van de cel hoger is met betrekking tot de omgeving. Daarom beweegt water van de plaats met een hoger waterpotentieel (celcytosol) naar een plaats met een lager potentieel (oplossing). Exosmose is in eenvoudige bewoordingen de beweging van water uit de cel. Tijdens exosmose is de concentratie opgeloste stof in de cel lager dan in de buitenomgeving. Beide factoren, zoals het verschil in waterpotentieel en opgeloste stofconcentratie, veroorzaken de opbouw van een potentiaalgradiënt en resulteren uiteindelijk in het optreden van exosmose in een cel.
Krimp van cellen treedt op als gevolg van de beweging van water uit de cel. Celkrimp kan worden geïnduceerd door de cel in een hypertone oplossing te plaatsen, een soort oplossing met een lager waterpotentieel vanwege de aanwezigheid van een hoge concentratie opgeloste stof. Daarom heeft het een hoge osmotische druk.
Figuur 02: Exosmosis
Celkrimp hangt af van het type isotone oplossing dat wordt geplaatst. Als het een sterke hypertone oplossing is, zal water in grotere hoeveelheden uit de cel worden verwijderd en de celdood veroorzaakt door uitdroging. Deze toestand wordt gedefinieerd als plasmolyse. De beweging van watermoleculen van de cel van de wortelharen naar de cellen van de wortelcortex is een voorbeeld van exosmose die plaatsvindt in een plantenlichaam.
Wat zijn de overeenkomsten tussen endosmose en exosmose?
- Beide processen zijn soorten osmose.
- Tijdens beide processen vindt beweging van watermoleculen plaats over het celmembraan.
Wat is het verschil tussen endosmose en exosmose?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Endosmose versus exosmose |
|
| Beweging van watermoleculen van de buitenomgeving (hoger waterpotentieel en lagere concentratie opgeloste stof) naar de cel (lager waterpotentieel en hogere concentratie opgeloste stof) door het celmembraan staat bekend als endosmose. | Beweging van watermoleculen van de cel (hoger waterpotentieel en lagere concentratie opgeloste stof) naar de buitenomgeving (lager waterpotentieel en hogere concentratie opgeloste stof) over het celmembraan staat bekend als exosmose. |
| Beweging van water | |
| Water komt bij endosmose de cel binnen. | Water komt uit de cel bij exosmose. |
| Type oplossing | |
| Endosmose treedt op wanneer de cel in een hypotone oplossing wordt geplaatst. | Exosmose treedt op wanneer cellen in een hypertone oplossing worden geplaatst. |
| Voorbeelden | |
| De beweging van water uit de grond naar de wortelhaarcellen is een voorbeeld van endosmose. | De beweging van water van wortelhaarcellen naar corticale cellen van de wortel is een voorbeeld van exosmose. |
Samenvatting - Endosmose versus exosmose
Osmose is een soort passief diffusieproces. Het is het proces van bewegingen van watermoleculen van een gebied met een hoog waterpotentieel naar een gebied met een laag waterpotentieel over een semi-permeabel membraan. Er zijn twee soorten osmose: endosmose en exosmose. Endosmose is de beweging van water uit de omgeving naar de cel volgens een verschil in waterpotentiaal langs een potentiaalgradiënt. Bij endosmose is het waterpotentieel van de omgeving hoger dan het waterpotentieel in de cel. Celcytosol heeft een hogere concentratie opgeloste stof dan de cel eromheen. Absorptie van capillair water dat in de grond aanwezig is door wortelhaarcellen en beweging van water in de xyleemvaten zijn de beste voorbeelden voor endosmose. Endosmose kan worden geïnduceerd wanneer de cel in een hypotone oplossing wordt geplaatst, zoals gedestilleerd water enz. Exosmose is het proces waarbij watermoleculen van de cel naar de cel eromheen worden verplaatst. Hier wordt gezegd dat het waterpotentieel van de cel hoger is met betrekking tot de omgeving. Exosmose kan worden veroorzaakt door de cel in een hypertone oplossing te plaatsen. De beweging van watermoleculen van de cel van de wortelharen naar de cellen van de wortelcortex is een voorbeeld van exosmose. Beide processen omvatten de beweging van watermoleculen door het celmembraan. Dit is het verschil tussen endosmose en exosmose. Exosmose kan worden veroorzaakt door de cel in een hypertone oplossing te plaatsen. De beweging van watermoleculen van de cel van de wortelharen naar de cellen van de wortelcortex is een voorbeeld van exosmose. Beide processen omvatten de beweging van watermoleculen door het celmembraan. Dit is het verschil tussen endosmose en exosmose. Exosmose kan worden veroorzaakt door de cel in een hypertone oplossing te plaatsen. De beweging van watermoleculen van de cel van de wortelharen naar de cellen van de wortelcortex is een voorbeeld van exosmose. Beide processen omvatten de beweging van watermoleculen door het celmembraan. Dit is het verschil tussen endosmose en exosmose.
Download de pdf Endosmosis vs Exosmosis
U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citatienota. Download hier de pdf-versie Difference Between Endosmosis and Exosmosis
