Sandy Bridge vs Nehalem Architecture
Sandy Bridge en Nehalem Architectures zijn twee van de meest recente processor-microarchitecturen die door Intel zijn geïntroduceerd. Nehalem-processorarchitectuur werd uitgebracht in 2008 en was de opvolger van Core-microarchitectuur. De microarchitectuur van de Sandy Bridge-processor was de opvolger van de Nehalem-microarchitectuur en werd uitgebracht in 2011. Het is duidelijk dat Sandy Bridge, aangezien het de latere release is, verbetering heeft ten opzichte van de functies en prestaties die worden geboden door de Nehalem-architectuur.
Nehalem-architectuur
Nehalem-processorarchitectuur werd uitgebracht in 2008 en was de opvolger van Core-microarchitectuur. Voor de Nehalem-architectuur werden productiemethoden van 45 nm gebruikt. In november 2008 bracht Intel hun eerste processor uit die was ontworpen met behulp van de Nehalem-processor-microarchitectuur en het was de Core i7. Er waren maar weinig andere Xeon-processors, i3 en i7 volgden al snel. Het Apple Mac Pro-werkstation was de eerste computer met de Xeon-processor (gebaseerd op Nehalem). In september 2009 werd de eerste op Nehalem-architectuur gebaseerde mobiele processor uitgebracht. Nehalem-processorarchitectuur introduceerde opnieuw hyperthreading en een L3-cache (tot 12 MB, gedeeld door alle cores), die ontbraken in Core-gebaseerde processors. Nehalem-processor werd geleverd met 2, 4 of 8 kernen. Andere opvallende kenmerken van Nehalem-microprocessors zijn DDR3 SDRAM- of DIMM2-geheugencontroller,Geïntegreerde grafische processor (IGP), PCI- en DMI-integratie met de processor, 64 KB L1, 256 KB L2-caches, vertakkingsvoorspelling op het tweede niveau en buffer voor vertaling lookaside.
Sandy Bridge-architectuur
De processorarchitectuur van Sandy Bridge is de opvolger van de bovengenoemde Nehalem-architectuur. Sandy Bridge is gebaseerd op productiemethoden van 32 nm. De eerste processor op basis van deze architectuur werd uitgebracht op 9 januari 2011. Net als bij Nehalem gebruikt Sandy Bridge 64 KB L1-cache, 256 L2-cache en een gedeelde L3-cache. Verbeteringen ten opzichte van Nehalem zijn de geoptimaliseerde branchevoorspelling, facilitering voor transcendentale wiskunde, coderingsondersteuning via AES met en SHA-1-hashing. Bovendien wordt een instructieset die 256-bit bredere vectoren ondersteunt voor drijvende-kommaberekeningen, Advanced Vector Extensions (AVX) genoemd, geïntroduceerd in Sandy Bridge-processors. Het is gebleken dat Sandy Bridge-processors tot 17% hogere CPU-prestaties bieden in vergelijking met Lynnfield-processors op basis van Nehalem-architectuur.
Verschil tussen Sandy Bridge en Nehalem Architecture
De Sandy Bridge-architectuur die in 2011 werd uitgebracht, is de opvolger van de Nehalem-processor-microarchitectuur, die werd uitgebracht in 2008. Het is begrijpelijk dat processors op basis van de Sandy Bridge-architectuur een aantal verbeteringen hebben ten opzichte van processors die zijn gebaseerd op Nehalem Architecture. Een opmerkelijk verschil in specificaties is dat Sandy Bridge een kleinere nm-technologie gebruikt voor zijn schakelingen. Qua prestaties wordt beweerd dat er een verbetering van 17% is in termen van klokfrequentie in Sandy Bridge-processors dan in Nehalem-processors. Sandy Bridge heeft branchevoorspelling, transcendentale wiskunde-faciliteiten, AES voor encryptie, SHA-1 voor hashing en Advanced Vector Extension voor verbeterde floating-point rekenkunde verbeterd. In een benchmarkonderzoek uitgevoerd door SiSoftware tussen een 3066 MHz, 4-core Nehalem-processor en een 3000 MHz, 4-core Sandy Bridge-processor,Het bleek dat de laatste beter presteert dan de eerste op het gebied van CPU-rekenkunde, CPU-multimedia, multi-core efficiëntie, cryptografie en energie-efficiëntie. Bovendien wint de Sandy Bridge-processor op het gebied van mediatranscodering, geheugencontrollersnelheid en L3-cacheprestaties de strijd om de Nehalem-processor.
