Codering versus decodering
Codering is het proces waarbij gegevens in een ander formaat worden omgezet met behulp van een methode die openbaar beschikbaar is. Het doel van deze transformatie is om de bruikbaarheid van data te vergroten, vooral in verschillende systemen. Het wordt ook gebruikt om de opslagruimte die nodig is om gegevens op te slaan te verminderen en om gegevens over verschillende kanalen te verzenden. Decodering is het omgekeerde coderingsproces, waarbij gecodeerde informatie terug wordt geconverteerd naar het oorspronkelijke formaat.
Wat is codering?
Het omzetten van gegevens naar meer bruikbare formaten voor verschillende systemen, met behulp van een openbaar beschikbare methode, wordt codering genoemd. Gecodeerde gegevens kunnen eenvoudig worden teruggedraaid. Meestal is het geconverteerde formaat een standaardformaat dat veel wordt gebruikt. In ASCII (American Standard Code for Information Interchange) worden tekens bijvoorbeeld gecodeerd met cijfers. 'A' wordt weergegeven met nummer 65, 'B' met nummer 66, enz. Deze nummers worden 'code' genoemd. Evenzo worden coderingssystemen zoals DBCS, EBCDIC, Unicode, enz. Ook gebruikt om tekens te coderen. Het comprimeren van gegevens kan ook worden gezien als een coderingsproces. Coderingstechnieken worden ook gebruikt bij het transporteren van gegevens. Binary Coded Decimal (BCD) coderingssysteem gebruikt bijvoorbeeld vier bits om een decimaal getal weer te geven en Manchester Phase Encoding (MPE) wordt door Ethernet gebruikt om bits te coderen. De term codering wordt ook gebruikt voor conversie van analoog naar digitaal.
Wat is decoderen?
Decodering is het omgekeerde proces van codering, waarbij gecodeerde informatie terug wordt omgezet naar het oorspronkelijke formaat. Gecodeerde gegevens kunnen eenvoudig worden gedecodeerd met behulp van standaardmethoden. Het decoderen van binair gecodeerde decimalen vereist bijvoorbeeld enkele eenvoudige berekeningen in rekenkunde met grondtal 2. Het decoderen van ASCII-waarden is een eenvoudig proces, aangezien er een een-op-een toewijzing is tussen tekens en cijfers. De term decodering wordt ook gebruikt voor conversie van digitaal naar analoog. Bij communicatie is decodering het proces waarbij ontvangen berichten worden omgezet in een bericht dat is geschreven in een specifieke taal. Dit proces is niet ongecompliceerd als de eerder genoemde decoderingsschema's, aangezien er met het bericht kan worden geknoeid vanwege de ruis in de kanalen die voor communicatie worden gebruikt. Decoderingsmethoden zoals Ideal Observer-decodering, decodering met maximale waarschijnlijkheid,decodering met minimale afstand, enz. worden gebruikt voor het decoderen van berichten die via luidruchtige kanalen worden verzonden.
Wat is het verschil tussen codering en decodering?
Codering en decodering zijn twee tegengestelde processen. Codering wordt gedaan met de bedoeling de bruikbaarheid van gegevens in verschillende systemen te vergroten en de ruimte die nodig is voor opslag te verminderen, terwijl decodering gecodeerde informatie weer omzet in het oorspronkelijke formaat. Het coderen gebeurt met behulp van openbaar beschikbare methoden en kan gemakkelijk worden omgekeerd (gedecodeerd). ASCII-codering is bijvoorbeeld slechts een afbeelding tussen tekens en cijfers. Dus het decoderen is ongecompliceerd. Maar het decoderen van berichten die via luidruchtige kanalen worden verzonden, zal niet eenvoudig zijn, omdat het bericht kan worden gemanipuleerd met ruis. In dergelijke gevallen omvat het decoderen complexe methoden die worden gebruikt om het effect van ruis in het bericht weg te filteren.
