Vaishnavisme versus Shaivisme
Vaishnavisme en Shaivisme zijn twee soorten religieuze sekten die in India heersen. Deze twee sekten vertonen enkele verschillen tussen hen. De volgelingen van het Vaishnavisme worden Vaishnavaites genoemd. Aan de andere kant worden de volgelingen van het Shaivisme met de naam Shaivaites genoemd.
Het Vaisshnavism gelooft in de suprematie van Heer Vishnu over alle andere goden. Aan de andere kant gelooft Shaivism in de opperste kracht van Lord Shiva. Dit is een van de belangrijkste verschillen tussen de twee religieuze sekten.
Het vaishnavisme werd gezamenlijk opgericht door vele grote religieuze leiders, maar de eer gaat naar Ramanujacharya die in het zuiden van India woonde. Hij zou in de 12e eeuw na Christus hebben geleefd. Hij zou de grondlegger zijn van de Visishtadvaita-filosofie die de principes van het Vaishnavisme verklaart. Naast hem waren er verschillende andere leiders en filosofen die de religie van het Vaishnavisme voorstelden. Deze leiders waren onder meer Yamunacharya en Vedanta Desika.
Shaivisme daarentegen werd geprezen in de filosofie van Advaita, gesticht door Adi Sankara uit de 8e eeuw na Christus. Hij verzamelde een paar discipelen en weerlegde enkele van de principes van Mimamsa om de Advaita-filosofie te vestigen. Shaivism geloofde in de eenheid van levende wezens en het geloofde in het feit dat de eenheid tot stand werd gebracht door de aangeboren kracht van de allerhoogste ziel, de Brahma genaamd.
Aan de andere kant geloofde het Vaishnavisme in de principes van gekwalificeerd monisme. Sankara zegt dat alles in het universum het element is van de Allerhoogste Brahma. Hij zegt dat de mens ook Brahman is. Alleen het lichaam gaat verloren, maar de ziel in het lichaam heeft geen dood. Het kan niet worden verbrand, nat gemaakt of in stukken gesneden. Hij beschrijft ook de theorie van Karma en Maya. Hij zegt dat de dubbele verschijning van de natuur te wijten is aan Maya of illusie. De mens ziet de werkelijke aard van het Brahman niet in vanwege het illusoire aspect dat in zijn waarneming overheerst.
Net zoals een persoon een slang in een touw ziet en later de ware aard van het touw beseft, zo kan een mens in het begin de werkelijke aard van de Brahma niet zien en het illusoire aspect van de natuur zien en denkt dat het is de waarheid. Dit is het onderliggende principe van de religieuze sekte van het Shaivisme. Daarom is Shaivism gebaseerd op de filosofie van Advaita. Over Heer Shiva wordt gesproken als het Allerhoogste Brahman of het Allerhoogste Zelf dat geboorte geeft aan vele individuele zelven.
In de religieuze sekte van het Vaishnavisme wordt Heer Vishnu beschouwd als de Allerhoogste Brahman die geboorte schenkt aan verschillende individuele zelven. Heer Vishnu is de allerhoogste God volgens de Vaishnavaites. Hij is de beschermer van het universum. Hij ondersteunt het universum. Hij ondersteunt alle levende wezens in het universum. Lakshmi is zijn gemalin. Ze leeft in zijn hart. Hij blijft in de Vaikuntha. Hij leunt achterover op het slangenbed van Adi Sesha en wordt vergezeld door zijn gemalin. Dit is hoe Heer Vishnu wordt afgebeeld in de Vaishnavaite-teksten.
