Verschil Tussen Zoogdieren En Amfibieën

2024 Auteur: Mildred Bawerman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 08:40

Zoogdieren versus amfibieën

Een zoogdier en een amfibie kunnen nooit worden verward, tenzij de persoon nog nooit over een van deze dieren heeft gehoord. Ten slotte maakt het voor de dood niet uit of het een zoogdier of een amfibie was, maar voor het leven. De manier van leven van zoogdieren is heel anders dan die van een amfibie. Dit artikel wil echter, naast te veel factoren, de belangrijkste verschillen tussen een zoogdier en een amfibie bespreken.

Zoogdieren

Zoogdieren (klasse: Mammalia) zijn een van de warmbloedige gewervelde dieren behalve de vogels. Het zijn de meest ontwikkelde en geëvolueerde dieren en de Klasse: Mammalia omvat meer dan 4250 bestaande soorten. Het is een klein aantal vergeleken met het totale aantal soorten in de wereld, dat volgens veel van de schattingen ongeveer 30 miljoen is. Deze kleine zoogdieren hebben echter de hele wereld veroverd met dominantie, met grote aanpassingen volgens de steeds veranderende aarde. Een kenmerk van zoogdieren is de aanwezigheid van haar over de hele huid van het lichaam. Het meest besproken en meest interessante kenmerk zijn de melkproducerende melkklieren van vrouwtjes om de pasgeborenen te voeden. Mannen hebben echter ook borstklieren, die niet functioneel zijn en geen melk produceren. Tijdens de draagtijd hebben de placenta-zoogdieren een placenta,die de foetale stadia voedt. Zoogdieren hebben een gesloten cirkelvormig systeem met een verfijnd hart met vier kamers. Behalve bij vleermuizen is het interne skeletsysteem zwaar en sterk om spierbevestigende oppervlakken en een stevige gestalte voor het hele lichaam te bieden. De aanwezigheid van zweetklieren over het lichaam is een ander uniek kenmerk van zoogdieren dat ze scheidt van alle andere diergroepen. Pharynx is het orgel dat vocale geluiden produceert bij de zoogdieren. Pharynx is het orgel dat vocale geluiden produceert bij de zoogdieren. Pharynx is het orgel dat vocale geluiden produceert bij de zoogdieren.

Amfibieën

Amfibieën evolueerden binnen 400 miljoen jaar vanaf vandaag uit vissen. Momenteel leven er meer dan 6.500 soorten op aarde, en ze zijn verspreid over alle continenten, inclusief het unieke Australië. Amfibieën kunnen zowel aquatische als terrestrische ecosystemen bewonen, maar de meeste gaan naar het water om te paren en hun eieren te leggen. Gewoonlijk beginnen de jongen van de amfibieën hun leven in het water en migreren ze naar het land als het een landsoort is. Dat betekent dat ten minste één fase van hun levenscyclus in het water wordt doorgebracht. Tijdens hun waterleven als larve of kikkervisje lijken amfibieën op kleine vissen. De kikkervisjes ondergaan het proces van metamorfose van larven tot volwassen dieren. Amfibieën hebben naast hun huid, mondholte en / of kieuwen ook longen om lucht in te ademen. Amfibieën hebben drie lichaamsvormen;Anurans hebben een typisch kikkerachtig lichaam (kikkers en padden); Caudates hebben een staart (Salamanders en Newts), en Gymnophions hebben geen ledematen (Caecilians). Daarom zijn behalve wormsalamanders alle andere amfibieën tetrapoden. Ze hebben geen schubben of haren op hun huid, maar het is een vochtige hoes die gasuitwisseling mogelijk maakt. Gewoonlijk worden amfibieën zelden aangetroffen in een woestijnklimaat, maar heel gebruikelijk in vochtige en natte omgevingen. Bovendien leven ze in zoetwater dan in zoutwateromgevingen. Omdat ze extreem gevoelig zijn voor veranderingen in het milieu, zijn amfibieën belangrijk als bio-indicatoren. De milieuvervuiling treft amfibieën echter meestal meer dan andere levensvormen.behalve wormsalamanders zijn alle andere amfibieën tetrapoden. Ze hebben geen schubben of haren op hun huid, maar het is een vochtige hoes die gasuitwisseling mogelijk maakt. Gewoonlijk worden amfibieën zelden aangetroffen in een woestijnklimaat, maar heel gebruikelijk in vochtige en natte omgevingen. Bovendien leven ze in zoetwater dan in zoutwateromgevingen. Omdat ze extreem gevoelig zijn voor veranderingen in het milieu, zijn amfibieën belangrijk als bio-indicatoren. De milieuvervuiling treft amfibieën echter meestal meer dan andere levensvormen.behalve wormsalamanders zijn alle andere amfibieën tetrapoden. Ze hebben ook geen schubben of haren op hun huid, maar het is een vochtige hoes die gasuitwisseling mogelijk maakt. Gewoonlijk worden amfibieën zelden aangetroffen in een woestijnklimaat, maar heel gebruikelijk in vochtige en natte omgevingen. Bovendien leven ze in zoetwater dan in zoutwateromgevingen. Omdat ze extreem gevoelig zijn voor veranderingen in het milieu, zijn amfibieën belangrijk als bio-indicatoren. De milieuvervuiling treft amfibieën echter meestal meer dan andere levensvormen. Omdat ze extreem gevoelig zijn voor veranderingen in het milieu, zijn amfibieën belangrijk als bio-indicatoren. De milieuvervuiling treft amfibieën echter meestal meer dan andere levensvormen. Omdat ze extreem gevoelig zijn voor veranderingen in het milieu, zijn amfibieën belangrijk als bio-indicatoren. De milieuvervuiling treft amfibieën echter meestal meer dan andere levensvormen.

Wat is het verschil tussen zoogdieren en amfibieën?

• Zoogdieren waren de laatste grote groep dieren die evolueerden voor de terrestrische omstandigheden, terwijl amfibieën de eerste gewervelde groep waren die de uitdaging aangingen om op het water te leven.

• Zoogdieren zijn warmbloedig, maar amfibieën zijn koelbloedig.

• Zoogdieren hebben haren op de huid, terwijl amfibieën een blote en vochtige huid hebben.

• Zoogdieren hebben borstklieren om de jongen te voeden, maar pasgeborenen van amfibieën krijgen geen borstvoeding.

• Zoogdieren vertonen een zeer hoge ouderlijke zorg voor het nageslacht, maar onder amfibieën is deze laag.

• Zoogdieren bereiken grote lichaamsafmetingen, en soms kunnen die uitzonderlijk groot zijn. Amfibieën zijn echter veel kleiner dan zoogdieren.

• Zoogdieren hebben het grootste deel van de aarde veroverd, terwijl de meeste amfibieën vanwege de grote vraag naar water beperkt blijven tot natte en vochtige omgevingen.