Verschil Tussen Anafylaxie En Anafylactische Shock

Inhoudsopgave:

Verschil Tussen Anafylaxie En Anafylactische Shock
Verschil Tussen Anafylaxie En Anafylactische Shock

Video: Verschil Tussen Anafylaxie En Anafylactische Shock

Video: Verschil Tussen Anafylaxie En Anafylactische Shock
Video: Anafylactische shock door allergie 2024, November
Anonim

Belangrijkste verschil - Anafylaxie versus anafylactische shock

Het menselijke immuunsysteem herkent doorgaans schadelijke cellen en moleculen en onderneemt actie om ze uit het lichaam te verwijderen. In sommige gevallen worden onschadelijke moleculen en cellen echter ook ten onrechte geïdentificeerd als schadelijke stoffen door de afweermechanismen van het lichaam, waardoor een immuunrespons wordt opgewekt die weefselschade en de dood kan veroorzaken. Dergelijke overdreven immuunreacties worden overgevoelige reacties of allergische reacties genoemd. Ernstige allergische reacties die snel optreden, worden gezamenlijk anafylaxie genoemd. Als anafylaxie onbehandeld blijft, zal dit leiden tot een toestand van systemische hypoperfusie, gevolgd door verminderde weefselperfusie, wat anafylactische shock wordt genoemd. DaaromHet belangrijkste verschil tussen anafylaxie en anafylactische shock is de aanwezigheid van ernstige weefselhypoperfusie in shocktoestand, die kan leiden tot het falen van vitale organen.

INHOUD

1. Overzicht en belangrijkste verschil

2. Wat is anafylaxie

3. Wat is anafylactische shock

4. Overeenkomsten tussen anafylaxie en anafylactische shock

5. Vergelijking zij aan zij - Anafylaxie versus anafylactische shock in tabelvorm

7. Samenvatting

Wat is anafylaxie?

Ernstige allergische reacties die snel optreden, worden anafylactische reacties genoemd. Anafylaxie kan worden gedefinieerd als ernstige, levensbedreigende, gegeneraliseerde of systemische overgevoeligheidsreacties die worden gekenmerkt door snel ontwikkelende, levensbedreigende veranderingen in de luchtwegen en / en ademhaling en / en bloedsomloop.

Pathofysiologie

Anafylaxie ontstaat als een acute, Ig-E-gemedieerde immuunreactie. Voornamelijk mestcellen en basofielen zijn betrokken bij het naar voren brengen van de immuunrespons via ontstekingsmediatoren. Deze mediators veroorzaken:

  • Samentrekking van gladde spieren
  • Slijmafscheiding
  • Bronchiale spasmen
  • Vasodilatatie
  • Verhoogde vasculaire permeabiliteit
  • Oedeem

Systemische absorptie van allergeen is noodzakelijk voor het initiëren van anafylaxie. Dit kan door inslikken of via parenterale injectie zijn. Vaak geïdentificeerde triggers voor anafylaxie zijn, Voedsel - Pinda, schaaldieren, kreeften, melk, ei

Steken - Wespen, bijen, horzels

Geneesmiddelen - penicilline, cefalosporine, suxamethonium, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), angiotensine-converterende enzymremmers (ACEi), gelatineoplossingen

Cosmetica - Latex, haarverf

Tekenen en symptomen

Symptomen van anafylaxie kunnen variëren van wijdverspreide urticaria tot cardiovasculaire collaps, larynxoedeem, blokkering van de luchtwegen en ademhalingsfalen met de dood tot gevolg. Plotseling optreden en snelle progressie van deze symptomen na blootstelling aan een antigeen is een hoofdkenmerk van anafylaxie.

  • Stridor, heesheid - vanwege de verhoogde capillaire permeabiliteit, extravasatie en oedeem
  • Angio-oedeem
  • Rhonchi
  • Dyspneu
  • Larynxoedeem
  • Diarree en braken - als gevolg van oedeem en afscheiding van het maagdarmkanaal

Ernstigere gevolgen van anafylaxie zijn hypotensie, bronchospasmen, larynxoedeem en hartritmestoornissen. Hypotensie kan optreden als gevolg van de vasodilatatie, wat resulteert in een verminderde afterload en preload, wat myocardiale depressie veroorzaakt. Verwarring kan optreden als gevolg van cerebrale hypoxie. Cerebrale hypoperfusie en hypotensie kunnen syncope tot gevolg hebben.

Verschil tussen anafylaxie en anafylactische shock
Verschil tussen anafylaxie en anafylactische shock

Figuur 01: Tekenen en symptomen van anafylaxie

Beheer

Het doel van het beheer van anafylaxie is het herstel van oxygenatie en perfusie van de hersenen samen met het omkeren van pathologische veranderingen. Maatregelen nemen om herhaalde blootstelling aan het allergeen te voorkomen, is erg belangrijk. Vroegtijdige herkenning van anafylaxie en behandeling is essentieel.

  • ABCDE-benadering is noodzakelijk (luchtweg, ademhaling, bloedsomloop, handicap, blootstelling)
  • Laat de patiënt op zijn rug liggen en de voeten omhoog
  • Maak de luchtweg vrij
  • Zuurstof met hoog debiet via masker
  • Bloeddruk verplicht
  • Bereid veneuze toegang voor

Het favoriete medicijn voor anafylaxie is adrenaline. Dien 0,5 mg adrenaline intramusculair toe (0,5 ml van 1: 1000 adrenaline). Om de ontstekingsreacties te remmen, dient u 200 mg hydrocortison intraveneus toe en 10-20 mg chloorfenamine intraveneus.

Wat is anafylactische shock?

Anafylactische shock wordt gedefinieerd als een toestand van systemische weefselhypoperfusie als gevolg van het verminderde hartminuutvolume en / of een verminderd effectief circulerend bloedvolume. De resulterende hypoperfusie wordt gevolgd door verminderde weefselperfusie en cellulaire hypoxie. Anafylaxie kan het shockniveau bereiken als gevolg van ernstige systemische vasodilatatie, verhoogde permeabiliteit van het vaatstelsel, hypoperfusie en cellulaire anoxie. Anafylactische shock is een progressieve aandoening en kan fatale gevolgen hebben, tenzij de onderliggende oorzaak wordt verholpen. Het ziekteprogressie kan worden onderverdeeld in 3 fasen als; niet-progressieve fase, progressieve fase en onomkeerbare fase.

Niet-progressieve fase

Tijdens deze fase worden reflexcompenserende neurohormonale mechanismen geactiveerd om de perfusie van vitale organen, met name de hersenen en het hart, in stand te houden. De bijnier scheidt catecholamines af die de perifere weerstand verhogen en de bloeddruk verhogen. De nieren scheiden renine af, dat natrium en dus water vasthoudt, waardoor de voorbelasting toeneemt. De posterieure hypofyse zal ADH afscheiden om in te werken op het distale nefron om natrium en water te behouden. Al deze mechanismen vinden plaats om de weefselperfusie te herstellen.

Progressieve fase

Als de onderliggende oorzaak niet wordt verholpen, kan aanhoudend zuurstoftekort leiden tot beschadiging en uitval van vitale organen.

Stadia

  1. Aanhoudend zuurstoftekort
  2. Aërobe ademhaling wordt vervangen door anaërobe glycolyse
  3. De productie van melkzuur neemt toe
  4. Weefselsplasma wordt zuur
  5. De vasomotorische reactie is afgestompt
  6. Arteriolen verwijden zich en bloed verzamelt zich in de microcirculatie
  7. Het hartminuutvolume wordt kritisch verminderd
  8. Anorexia-letsel aan de endotheelcellen
  9. Vitale orgaanschade en -falen

Onomkeerbare fase

Als de onderliggende oorzaak van anafylactische shock niet wordt gecorrigeerd, treedt onomkeerbare cellulaire schade op.

Tekenen en symptomen

  • Tekenen van ernstige vasodilatatie: warme periferieën, tachycardie, lage bloeddruk
  • Bronchospasmen
  • Gegeneraliseerde urticaria, angio-oedeem, bleekheid, erytheem
  • Oedeem van keelholte en strottenhoofd
  • Longoedeem
  • Diarree, misselijkheid, braken
  • Hypovolemie door vloeistoflekkage

Beheer

Bij een geschokte luchtweg van een patiënt moeten de ademhaling en de bloedsomloop goed worden beheerd. Vertraging bij de herkenning van een geschokte patiënt gaat gepaard met een verhoogd sterftecijfer.

De toegang tot de geblokkeerde luchtweg van de patiënt kan worden verkregen door elke blokkering van de orofaryngeale luchtweg op te heffen, door een endotracheale tube of door een tracheostomie te gebruiken. Zuurstof kan worden geleverd door de continue positieve luchtwegdruk (CPAP), niet-invasieve beademing (NIV) of beschermende mechanische beademing. De luchtweg en ademhaling van de patiënt moeten worden gecontroleerd door de ademhalingsfrequentie, pulsoximetrie, capnografie en bloedgassen te berekenen.

Belangrijkste verschil - Anafylaxie versus anafylactische shock
Belangrijkste verschil - Anafylaxie versus anafylactische shock

Figuur 02: Opruimen van de geblokkeerde luchtweg van de patiënt met behulp van tracheotomie.

Het hartminuutvolume en de bloeddruk kunnen op het normale niveau worden gebracht door het circulatievolume te vergroten door bloed, colloïden of kristalloïden toe te dienen. Inotrope middelen, vasopressoren, vasodilatatoren en intra-aorta-ballon-tegenpulsatie kunnen worden gebruikt om de cardiovasculaire functie te ondersteunen. Monitoring van de hartfunctie gebeurt door bloeddrukmeting, ECG, urineproductiemeting en door evaluatie van de mentale toestand van de patiënt.

Wat zijn de overeenkomsten tussen anafylaxie en anafylactische shock?

  • Anafylaxie en anafylactische shock worden immunologisch gemedieerd.
  • Beide aandoeningen zijn dodelijk als ze niet worden behandeld.

Wat is het verschil tussen anafylaxie en anafylactische shock?

Diff Artikel Midden voor Tafel

Anafylaxie versus anafylactische shock

Ernstige allergische reacties die snel optreden, worden anafylactische reacties of anafylaxie genoemd. Anafylactische shock wordt gedefinieerd als een toestand van systemische weefselhypoperfusie als gevolg van het verminderde hartminuutvolume en / of een verminderd effectief circulerend bloedvolume.
Weefsel Hypoperfusie
Er is geen ernstige weefselhypoperfusie. Weefselhypoperfusie is het bepalende kenmerk van anafylactische shock.

Samenvatting - Anafylaxie versus anafylactische shock

Anafylactische reacties zijn plotselinge, wijdverspreide, mogelijk fatale allergische reacties. Indien onbehandeld, kan dit leiden tot een toestand van systemische hypoperfusie gevolgd door verminderde weefselperfusie. Deze laatste aandoening staat bekend als anafylactische shock. Het belangrijkste verschil tussen anafylaxie en anafylactische shock is dus hun ernstniveau.

Download de pdf-versie van anafylaxie versus anafylactische shock

U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citaten. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen anafylaxie en anafylactische shock.

Aanbevolen: