Verschil Tussen Myeloom En Lymfoom

Inhoudsopgave:

Verschil Tussen Myeloom En Lymfoom
Verschil Tussen Myeloom En Lymfoom

Video: Verschil Tussen Myeloom En Lymfoom

Video: Verschil Tussen Myeloom En Lymfoom
Video: Risico op een nieuwe tumor bij mutipel myeloom en folliculair lymfoom 2024, Mei
Anonim

Belangrijkste verschil - Myeloom versus lymfoom

Myeloom en lymfoom zijn twee onderling gerelateerde maligniteiten met een lymfoïde oorsprong. Myelomen komen meestal voor in het beenmerg, terwijl lymfomen kunnen ontstaan op elke plaats van het lichaam waar lymfoïde weefsels beschikbaar zijn. Dit is het belangrijkste verschil tussen myeloom en lymfoom. De specifieke etiologie van deze ziekten is onbekend, maar er wordt aangenomen dat bepaalde virussen, bestraling, immuunonderdrukking en cytotoxische vergiften enige invloed hebben op de kwaadaardige transformatie van de cellen die tot deze kwaadaardige aandoeningen leidt.

INHOUD

1. Overzicht en belangrijkste verschil

2. Wat is lymfoom

3. Wat is myeloom

4. Vergelijking zij aan zij - Myeloom versus lymfoom in tabelvorm

6. Samenvatting

Wat is lymfoom?

Maligniteiten van het lymfoïde systeem worden lymfomen genoemd. Zoals eerder vermeld, kunnen ze ontstaan op elke plaats waar lymfoïde weefsels aanwezig zijn. Het is de 5 e meest voorkomende maligniteit in de westerse wereld. De totale incidentie van lymfoom is 15-20 per 100.000. Perifere lymfadenopathie is het meest voorkomende symptoom. In ongeveer 20% van de gevallen wordt echter lymfadenopathie van de primaire extra nodale plaatsen waargenomen. Bij een minderheid van de patiënten kunnen met lymfoom geassocieerde B-symptomen optreden, zoals gewichtsverlies, koorts en zweten. Volgens de WHO-classificatie kunnen lymfomen worden onderverdeeld in twee categorieën als Hodgkin- en non-Hodgkin-lymfomen.

Hodgkin-lymfoom

De incidentie van Hodgkin-lymfomen is 3 per 100.000 in de westerse wereld. Deze brede categorie kan worden onderverdeeld in kleinere groepen als klassieke HL en nodulaire lymfocyten overheersende HL. In klassieke HL, dat goed is voor 90-95% van de gevallen, is het kenmerkende kenmerk de Reed-Sternberg-cel. In Nodulaire Lymfocyten Overheersende HL, "popcorncel", kan een variant van de Reed-Sternberg onder de microscoop worden waargenomen.

Etiologie

Epstein-Barr-virus-DNA is gevonden in weefsels van patiënten met Hodgkin-lymfoom.

Klinische kenmerken

Pijnloze cervicale lymfadenopathie is de meest voorkomende vorm van HL. Deze tumoren zijn bij onderzoek rubberachtig. Een klein deel van de patiënten kan hoesten vertonen als gevolg van mediastinale lymfadenopathie. Sommigen kunnen pruritus en aan alcohol gerelateerde pijn ontwikkelen op de plaats van lymfadenopathie.

Onderzoeken

  • Röntgenfoto van de borst voor mediastinale verwijding
  • CT-scan van borst, buik, bekken, nek
  • PET-scan
  • Beenmergbiopsie
  • Bloed telt

Beheer

De recente vorderingen in de medische wetenschappen hebben de prognose van deze aandoening verbeterd. Behandeling in het vroege stadium van de ziekte omvat 2-4 cycli van doxorubicine, bleomycine, vinblastine en dacarbazine, niet-steriliserend, gevolgd door bestraling, die een genezingspercentage van meer dan 90% heeft laten zien.

Gevorderde ziekte kan worden behandeld met 6-8 cycli van doxorubicine, bleomycine, vinblastine en dacarbazine, samen met chemotherapie.

Non-Hodgkin-lymfoom

Volgens de WHO-classificatie is 80% van de non-Hodgkin-lymfomen van B-celoorsprong en de andere van T-celoorsprong.

Etiologie

  • Familiegeschiedenis
  • Humaan T-cel-leukemie-virus type-1
  • Helicobacter pylori
  • Chlamydia psittaci
  • EBV
  • Immunosuppressiva en infecties

Pathogenese

Tijdens verschillende stadia van de ontwikkeling van lymfocyten kan kwaadaardige klonale expansie van lymfocyten plaatsvinden, waardoor verschillende vormen van lymfomen ontstaan. Fouten in de klasseomschakeling of genrecombinatie voor immunoglobuline- en T-celreceptoren zijn de precursorlaesies die later overgaan in kwaadaardige transformaties.

Soorten non-Hodgkin-lymfoom

  • Folliculair
  • Lymfoplasmacytisch
  • Mantelcel
  • Diffuse grote B-cel
  • Burkitt's
  • Anaplastisch

    Belangrijkste verschil - Myeloom versus lymfoom
    Belangrijkste verschil - Myeloom versus lymfoom

    Figuur 01: Burkitt-lymfoom, tik op prep

Klinische kenmerken

De meest voorkomende klinische presentatie is pijnloze lymfadenopathie of symptomen die optreden als gevolg van mechanische storingen door de lymfekliermassa.

Wat is myeloom?

De maligniteiten die voortkomen uit de plasmacellen in het beenmerg worden myelomen genoemd. Deze ziekte wordt in verband gebracht met de excessieve proliferatie van plasmacellen, wat resulteert in een overproductie van monoklonale paraproteïnen, voornamelijk IgG. Uitscheiding van lichte ketens in de urine (Bence Jones-eiwitten) kan optreden bij paraproteïnemie. Myelomen worden vaak gezien bij oudere mannen.

Cytogenetische afwijkingen zijn in de meeste gevallen van myeloom geïdentificeerd door FISH en microarray-technieken. Botlytische laesies kunnen typisch worden gezien in de wervelkolom, schedel, lange botten en ribben als gevolg van ontregeling van botremodellering. De osteoclastische activiteit wordt verhoogd zonder toename van de osteoblastische activiteit.

Klinisch-pathologische kenmerken

Botvernietiging kan leiden tot instorting van de wervels of breuken van lange botten en hypercalciëmie. Ruggenmergcompressies kunnen worden veroorzaakt door plasmacytomen van zachte weefsels. Beenmerginfiltratie met plasmacellen kan leiden tot anemie, neutropenie en trombocytopenie. Nierbeschadiging kan om meerdere redenen worden veroorzaakt, zoals secundaire hypercalciëmie of hyperurikemie, gebruik van NSAID's en secundaire amyloïdose.

Symptomen

  • Symptomen van bloedarmoede
  • Terugkerende infecties
  • Symptomen van nierfalen
  • Bot pijn
  • Symptomen van hypercalciëmie

Onderzoeken

  • Volledig bloedbeeld - Het aantal hemoglobine, witte bloedcellen en bloedplaatjes is normaal of laag
  • ESR (Erythrocyte Sedimentation Rate) -gewoon hoog
  • Bloed film
  • Ureum en elektrolyten
  • Serumcalcium normaal of verhoogd
  • Totaal eiwitgehalte
  • Serumeiwitelektroforese vertoont karakteristiek een monoklonale band
  • Skeletonderzoek-karakteristieke lytische laesies kunnen worden gezien
Verschil tussen myeloom en lymfoom
Verschil tussen myeloom en lymfoom

Figuur 02: Histopathologisch beeld van multipel myoloom

Beheer

Hoewel de levensverwachting van myeloompatiënten met ongeveer vijf jaar is verbeterd met goede ondersteunende zorg en chemotherapie, is er nog steeds geen definitieve genezing voor deze aandoening. De therapie is gericht op het voorkomen van verdere complicaties en verlenging van de overleving.

Ondersteunende therapie

Bloedarmoede kan worden gecorrigeerd met bloedtransfusie. Bij patiënten met hyperviscositeit moet de transfusie langzaam gebeuren. Erytropoëtine kan worden gebruikt. Hypercalciëmie, nierbeschadiging en hyperviscositeit moeten op de juiste manier worden behandeld. Infecties kunnen worden behandeld met antibiotica. Indien nodig kunnen jaarlijkse vaccinaties worden gegeven. Botpijn kan worden verminderd door radiotherapie en systemische chemotherapie of hoge doses dexamethason. Pathologische fracturen kunnen worden voorkomen door orthopedische chirurgie.

Specifieke therapie

  • Chemotherapie -Thalidomide / Lenalidomide / bortezomib / steroïden / Melphalan
  • Autologe beenmergtransplantatie
  • Radiotherapie

Wat is het verschil tussen myeloom en lymfoom?

Diff Artikel Midden voor Tafel

Myeloom versus lymfoom

De maligniteiten die voortkomen uit de plasmacellen in het beenmerg worden myelomen genoemd. Maligniteiten van het lymfoïde systeem worden lymfomen genoemd.
Algemeenheid
Myeloom komt minder vaak voor. Lymfoom komt vaker voor dan myelomen.
Plaats
Dit ontstaat meestal in het beenmerg. Dit kan overal voorkomen waar lymfoïde weefsels aanwezig zijn.

Samenvatting - Myeloom versus lymfoom

Lymfomen zijn de maligniteiten van het lymfoïde systeem, terwijl myelomen de maligniteiten zijn die voortkomen uit de plasmacellen in het beenmerg. Dit is het verschil tussen myeloom en lymfoom. Aangezien deze ziekten tamelijk ernstige en levensbedreigende aandoeningen zijn, moet tijdens het behandelen van de ziekte speciale aandacht worden besteed aan de mentaliteit van de patiënt. Er moet steun van de familie worden verworven om de levensstandaard van de patiënt te verbeteren.

Download de pdf-versie van myeloom versus lymfoom

U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citaten. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen myeloom en lymfoom.

Aanbevolen: