Chalazion tegen Stye
Zowel chalazions als styes zijn aanwezig als bultjes op de oogleden. Ze zien er hetzelfde uit, kunnen op dezelfde locaties voorkomen en dezelfde natuurlijke historie volgen. Er zijn echter een paar fundamentele verschillen tussen een chalazion en een stye en die worden hier in detail besproken.
Chalazion
Chalazion is ook bekend als Meibomian glandulair lipogranuloma. Het komt meestal voor op het bovenste ooglid. Een geblokkeerd kanaal van de klier van Meibom veroorzaakt ophoping van zijn afscheidingen. Afscheidingen hopen zich op onder het blok en de klier zwelt op. Het presenteert zich als een zwaar, gezwollen, pijnlijk ooglid dat gepaard gaat met overmatig scheuren en gevoeligheid voor licht. Een groot chalazion kan astigmatisme veroorzaken. Herhaling hiervan kan een aanwijzing zijn voor de aanwezigheid van een talgcelcarcinoom. Hypopigmentatie van het ooglid kan optreden als gevolg van regelmatige steroïde-injecties.
Normaal gesproken verdwijnt een chalazion spontaan over een of twee jaar. Indien geïnfecteerd, kunnen lokale antibiotica worden gebruikt om de infectie te behandelen. In het geval van terugkerende chalazion zijn steroïde-injecties of operatieve verwijdering onder narcose genezend. De operatie wordt uitgevoerd onder lokale anesthesie en de snede bevindt zich in het ooglid om littekens te voorkomen. Als het chalazion oppervlakkiger is, is een opening van buitenaf aan te raden om schade aan het ooglid te voorkomen. De huid van het ooglid geneest snel; daarom zullen er geen littekens zijn. De chirurgische procedure kan variëren afhankelijk van de inhoud van het chalazion. Vloeistof kan worden opgezogen onder lokale anesthesie zonder een grote incisie. Voor het verwijderen van hard materiaal is een grote snede nodig. Bloed kan zich verzamelen op de chalazion-plaats en een hematoom vormen dat binnen drie tot vier dagen verdwijnt. Uw arts kan een biopsie nemen als er twijfel bestaat over de maligniteit.
Stye
Infectie en ontsteking van de talgklieren van Zeis of apocriene zweetklieren van Moll nabij de wortels van wimpers wordt een stye genoemd. Het wordt ook wel hordeolum genoemd. Deze komen vaker voor bij jongeren. Slechte hygiëne, gebrek aan water, gebrek aan voedsel en wrijven in de ogen triggeren styes. Er zijn twee soorten stijlen. Externe styes komen voor aan de buitenkant van het ooglid en zijn zichtbaar bij directe inspectie. Deze zien eruit als kleine rode bultjes. Interne styes zijn geïnfecteerde Meibom-klieren aan de binnenkant van het ooglid. Ze presenteren zich als een rode bult aan de binnenkant van het ooglid met algemene roodheid zichtbaar aan de buitenkant. Het meest voorkomende veroorzakende organisme is staphylococcus aureus. Deze manifesteren zich als plaatselijke zwelling van het ooglid, roodheid, korstvorming van de ooglidranden, wazig zien, gevoeligheid voor licht, slijmafscheiding, overmatig scheuren en pijn. Styes veroorzaken geen oogletsel. Organismen in styes kunnen zich verspreiden als de bult breekt.
Styes scheuren en genezen meestal zonder complicaties. Sommige mensen hebben excisie nodig in geval van frequente herhaling.
Wat zijn de verschillen tussen Chalazion en Stye?
• Styes zijn kleiner, terwijl chalazions groter zijn.
• Styes zijn pijnlijker dan chalazion.
• Chalazion volgt een langere oorzaak zonder enige verontrustende symptomen te veroorzaken, terwijl styes veel verdriet veroorzaken.
• Chalazion wijst naar de binnenkant van het oog, terwijl styes aan de ooglidrand voorkomen.
• Styes lopen geen blijvende schade op, in tegenstelling tot chalazions. Chalazions kunnen astigmatisme veroorzaken, terwijl styes dat niet doen.
