Verschil Tussen MDS En Leukemie

2024 Auteur: Mildred Bawerman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 08:40

Belangrijkste verschil - MDS versus leukemie

MDS en leukemie zijn te wijten aan de afwijkingen in het beenmerg. Leukemie kan worden gedefinieerd als de ophoping van abnormale kwaadaardige monoklonale witte bloedcellen in het beenmerg. Myelodysplastische syndromen of MDS verwijzen naar een reeks verworven beenmergaandoeningen die het gevolg zijn van defecten in de stamcellen. Leukemie is een maligniteit, maar myelodysplasie is een precursorlaesie die een kwaadaardige transformatie kan ondergaan. Dit is het belangrijkste verschil tussen MDS en leukemie.

INHOUD

1. Overzicht en belangrijkste verschil

2. Wat is MDS (myelodysplastische syndromen)

3. Wat is leukemie

4. Overeenkomsten tussen MDS en leukemie

5. Vergelijking zij aan zij - MDS versus leukemie in tabelvorm

6. Samenvatting

Wat is MDS?

Myelodysplastische syndromen (MDS) beschrijven een reeks verworven beenmergaandoeningen die het gevolg zijn van defecten in de stamcellen. Het kenmerkende kenmerk van deze aandoeningen is het toenemende beenmergfalen met zowel kwantitatieve als kwalitatieve afwijkingen in alle myeloïde cellijnen (dwz rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes). Aangenomen wordt dat somatische puntmutaties in genen zoals TP53 en E2H2 de onderliggende oorzaak van deze aandoening zijn.

Klinische kenmerken

MDS wordt meestal gezien bij ouderen. De meest voorkomende manifestaties zijn,

• Bloedarmoede
• Bloeden als gevolg van pancytopenie
• Neutropenie
• Monocytose
• Trombocytopenie

Deze kenmerken kunnen afzonderlijk of in combinatie met elkaar worden gezien.

Ondanks de aanwezigheid van pancytopenie vertoont het beenmerg een verhoogde cellulariteit. Dyserytropoëse is een veel voorkomende complicatie. Granulocytvoorlopers en megakaryocyten hebben een abnormale morfologie.

Figuur 01: Myelodysplasie

WHO-classificatie van MDS

Diff Artikel Midden voor Tafel

Ziekte	Beenmergontploffing (%)	Klinische presentatie	Cytogene afwijkingen (%)
Refractaire bloedarmoede	<5	Bloedarmoede	25
Refractaire bloedarmoede met ring sideroblasten	<5	Bloedarmoede,> 15% geringde sideroblasten in de voorlopers van rode bloedcellen	5-20
MDS met geïsoleerde del	<5	Bloedarmoede, normale bloedplaatjes	100
Refractaire cytopenie met multilineage dysplasie	<5	Bicytopnenie of pancytopenie	50
Refractaire bloedarmoede met overmatige ontploffingen-1	5-9	Cytopenie met blasten in perifeer bloed (<5%)	30-50
Refractaire bloedarmoede met overmatige ontploffingen-1	10-19	Cytopenie met perifere bloedstoten	50-70
Myelodysplastisch syndroom, niet geclassificeerd	<5	Neutropenie en trombocytopenie	50

Onderzoeken

Onderzoek van bloed en beenmergcellen verkregen uit een bloedmonster en een beenmergbiopsie

Beheer

Patiënten met <5% blasten in het beenmerg ondergaan een conservatieve behandeling, waaronder

• Transfusies van rode bloedcellen en bloedplaatjes
• Antibiotica voor infectie

Als het percentage ontploffingen in het beenmerg> 5% is, verloopt de behandeling via de volgende procedures:

• Ondersteunende zorg om het risico op andere complicaties te minimaliseren
• Chemotherapie
• Toediening van lenalidomide
• Beenmerg transplantatie

Wat is leukemie?

Leukemie kan worden gedefinieerd als de ophoping van abnormale kwaadaardige monoklonale witte bloedcellen in het beenmerg. Dit resulteert in beenmergfalen dat bloedarmoede, neutropenie en trombocytopenie veroorzaakt. Normaal gesproken is het aandeel van blastcellen in het beenmerg van volwassenen minder dan 5%. Maar in het leukemische beenmerg is dit aandeel meer dan 20%.

Soorten leukemie

Er zijn 4 basissubtypen van leukemie:

• Acute myeloïde leukemie (AML)
• Acute lymfoblastische leukemie (ALL)
• Chronische myeloïde leukemie (AML)
• Chronische lymfatische leukemie (CLL)

Deze ziekten zijn relatief zeldzaam en de jaarlijkse incidentie ervan is 10/1000000. Gewoonlijk kan leukemie op elke leeftijd voorkomen. Maar ALL wordt voornamelijk gezien in de kindertijd, terwijl CLL vaak voorkomt bij ouderen. Etiologische middelen die leukemie veroorzaken, omvatten straling, virussen, cytotoxische middelen, immunosuppressie en genetische factoren. Diagnose van de ziekte kan worden gedaan door het onderzoeken van een gekleurd glaasje van perifeer bloed en beenmerg. Voor subclassificatie en prognosticatie zijn immunofenotypering, cytogenetica en moleculaire genetica essentieel.

Acute leukemie

De incidentie van acute leukemie neemt toe met het ouder worden. De mediane leeftijd van presentatie voor acute myeloblastische leukemie is 65 jaar. Acute leukemie kan de novo optreden of als gevolg van eerdere cytotoxische chemotherapie of myelodysplasie. Acute lymfoblastische leukemie heeft een lagere mediane leeftijd van presentatie. Het is de meest voorkomende maligniteit in de kindertijd.

Klinische kenmerken van ALL

• Ademloosheid en vermoeidheid
• Bloeden en blauwe plekken
• Infecties
• Hoofdpijn / verwarring
• Bot pijn
• Hepatosplenomegalie / lymfadenopathie

Klinische kenmerken van AML

• Hypertrofie van het tandvlees
• Gewelddadige huidafzettingen
• Vermoeidheid en kortademigheid
• Infecties
• Bloeden en blauwe plekken
• Hepatosplenomegalie
• Lymfadenopathie
• Testiculaire vergroting

Onderzoeken

Voor bevestiging van de diagnose

• Bloedbeeld - Bloedplaatjes en hemoglobine zijn meestal laag; Het aantal witte bloedcellen is normaal gesproken verhoogd.
• Bloedfilm - De afstamming van de ziekte kan worden geïdentificeerd door de blastcellen te observeren. Auer-hengels zijn te zien in AML.
• Beenmergaspiratie - Verminderde erytropoëse, verminderde megakaryocyten en verhoogde cellulariteit zijn de indicatoren om naar te zoeken.
• Röntgenfoto van de borst
• Onderzoek van cerebrospinale vloeistof
• Coagulatieprofiel

Voor het plannen van therapie

• Serumuraat en leverbiochemie
• Elektrocardiografie / echocardiogram
• HLA-type
• Controleer HBV-status

Beheer

Onbehandelde acute leukemie is meestal dodelijk. Maar met palliatieve behandeling kan de levensduur worden verlengd. Curatieve behandelingen kunnen soms succesvol zijn. Het falen kan te wijten zijn aan een terugval van de ziekte of door complicaties van de therapie of door de niet-reagerende aard van de ziekte. In ALL kan remissie-inductie worden gedaan met combinatiechemotherapie van vincristine. Voor hoogrisicopatiënten kan allogene stamceltransplantatie worden uitgevoerd.

Chronische myeloïde leukemie

CML behoort tot de familie van myeloproliferatieve neoplasmata die uitsluitend bij volwassenen voorkomen. Het wordt bepaald door de aanwezigheid van het Philadelphia-chromosoom en heeft een langzamer progressief verloop dan acute leukemie.

Klinische kenmerken

• Symptomatische bloedarmoede
• Buikpijn
• Gewichtsverlies
• Hoofdpijn
• Blauwe plekken en bloeden
• Lymfadenopathie

Onderzoeken

• Bloedbeeld - hemoglobine is laag of normaal. Bloedplaatjes zijn laag, normaal of verhoogd. WBC wordt verhoogd.
• Aanwezigheid van rijpe myeloïde voorlopers in bloedfilm
• Verhoogde cellulariteit met verhoogde myeloïde voorlopers in beenmergaspiraat.

Beheer

Het eerstelijnsgeneesmiddel bij de behandeling van CML is Imatinib (Glivec), een tyrosinekinaseremmer. Tweedelijnsbehandelingen omvatten chemotherapie met hydroxyureum, alfa-interferon en allogene stamceltransplantatie.

Chronische lymfatische leukemie

CLL is de meest voorkomende leukemie die vooral op oudere leeftijd optreedt. Het wordt veroorzaakt door klonale expansie van kleine B-lymfocyten.

Klinische kenmerken

• Asymptomatische lymfocytose
• Lymfadenopathie
• Beenmergfalen
• Hepatosplenomegalie
• B-symptomen

Figuur 02: Veel voorkomende symptomen van leukemie

Onderzoeken

• Bij het aantal bloedcellen kunnen zeer hoge witte bloedcellen worden gezien
• Smudge-cellen zijn te zien in de bloedfilm

Beheer

Er wordt behandeling gegeven aan lastige organomegalie, hemolytische episodes en beenmergsuppressie. Rituximab in combinatie met fludarabine en cyclofosfamide vertonen een dramatisch responspercentage.

Wat zijn de overeenkomsten tussen MDS en leukemie?

• Beide zijn hematologische aandoeningen die het gevolg zijn van afwijkingen in het beenmerg.
• Het onderzoek van een bloedfilm en beenmergbiopsie worden uitgevoerd voor de diagnose van beide aandoeningen

Wat is het verschil tussen MDS en leukemie?

MDS versus leukemie
Myelodysplastische syndromen beschrijven een reeks verworven beenmergaandoeningen die het gevolg zijn van defecten in de stamcellen.	Leukemie kan worden gedefinieerd als de ophoping van abnormale kwaadaardige monoklonale witte bloedcellen in het beenmerg.
Type
Dit is een precursorlaesie die het potentieel heeft van een kwaadaardige transformatie.	Dit is een kwaadaardigheid.
Incidentie
Dit wordt meestal gezien bij oudere mensen.	Dit is bij elke leeftijdsgroep te zien, maar volwassenen hebben meer last van deze aandoening dan kinderen.
Klinische kenmerken
De gemeenschappelijke klinische kenmerken zijn, · Bloedarmoede · Bloeding als gevolg van pancytopenie · Neutropenie · Monocytose · Trombocytopenie	Veel voorkomende klinische kenmerken van leukemie zijn, · Hypertrofie van het tandvlees · Gewelddadige huidafzettingen · Vermoeidheid en kortademigheid · Hoofdpijn / verwarring · Infecties · Bot pijn · Bloeden en blauwe plekken · Hepatosplenomegalie · Testiculaire vergroting · Lymfadenopathie
Beheer
Patiënten met <5% blasten in het beenmerg ondergaan een conservatieve behandeling, waaronder · Transfusies van rode bloedcellen en bloedplaatjes · Antibiotica voor infectie Als het percentage ontploffingen in het beenmerg> 5% is, verloopt de behandeling via de volgende procedures: · Ondersteunende zorg om het risico op andere complicaties te minimaliseren · Chemotherapie · Toediening van lenalidomide Beenmerg transplantatie	De behandeling is afhankelijk van het type leukemie dat de patiënt heeft. Chemotherapie speelt een belangrijke rol bij de behandeling van leukemie.

Samenvatting - MDS versus leukemie

Myelodysplastische syndromen (MDS) beschrijven een reeks verworven beenmergaandoeningen die het gevolg zijn van defecten in de stamcellen, terwijl leukemie de ophoping is van abnormale kwaadaardige monoklonale witte bloedcellen in het beenmerg. Myelodysplasie is een precursorlaesie die een kwaadaardige transformatie kan ondergaan, maar leukemie is een kwaadaardige aandoening. Dit is het belangrijkste verschil tussen MDS en leukemie.

Download de pdf-versie van MDS versus leukemie

U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citaten. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen MDS en leukemie