Diamant versus grafiet
Diamant en grafiet, hoewel ze allebei chemisch identiek zijn, vertonen toch verschillen tussen beide. Ze zijn allebei samengesteld uit koolstof, maar ze verschillen qua uiterlijk. Daarom kunnen ze polymorfen worden genoemd.
Ze worden polymorfen genoemd vanwege het feit dat ze zijn gemaakt van dezelfde chemische stof, maar ze verschillen in hun fysieke uiterlijk. Grafiet is metaalachtig en ondoorzichtig, terwijl diamant briljant en transparant is.
Beide zijn ook verschillend in termen van hun hardheid. Grafiet wordt als zeer zacht beschouwd en heeft een hardheid van slechts 1 tot 2 op de hardheidsschaal van Mohs. Aan de andere kant staat diamant bekend als de hardste natuurlijke substantie. Er wordt zelfs gezegd dat het een hardheid heeft van 10 op de Mohs-hardheidsschaal. Opgemerkt moet worden dat geen enkele andere substantie de hardheid heeft van een diamant.
Grafiet wordt gebruikt als smeermiddel en wordt gebruikt als potloodstift. Het is interessant om op te merken dat het fysieke uiterlijk van diamant te danken is aan zijn natuurlijke kristalstructuur.
Een van de belangrijkste verschillen tussen diamant en grafiet is de manier waarop hun moleculaire rangschikking is gemaakt. In diamanten is elk koolstofatoom sterk gebonden aan vier aangrenzende koolstofatomen. Dit is waarschijnlijk de reden achter zijn hardheid.
In het geval van grafiet sluiten de afzonderlijke atomen zich met elkaar aan om vellen koolstofatomen te vormen. Binnen elk vel koolstofatomen is elk koolstofatoom gebonden aan drie aangrenzende koolstofatomen.
Een ander belangrijk verschil tussen de binnenstructuren van de twee stoffen is dat er geen vrije elektronen zijn die door de structuur van diamant kunnen dwalen en daarom wordt gezegd dat ze grote isolatoren zijn. Aan de andere kant dwalen vrije elektronen door de structuur in grafiet. Diamanten worden ook gekenmerkt door een hoge brekingsindex.
