Tasmanian Devil vs Wolverine
Tasmaanse duivel en veelvraat zijn twee verschillende zoogdieren die veel verschillen tussen hen vertonen. Het is altijd interessant om die verschillen te begrijpen, aangezien iedereen gemakkelijk misleid kan worden door hun uiterlijk, vooral door kleuren. Daarom is het belangrijk om de kenmerken van deze dieren precies te begrijpen. Dit artikel bespreekt die kenmerken en voert een vergelijking uit, zodat het nuttig zou zijn voor iedereen die twijfels heeft over deze dieren. Om te beginnen zijn de geografische spreiding en de lichaamsafmetingen van deze twee belangrijk om te overwegen bij het differentiëren.
Tasmaanse duivel
Tasmaanse duivel, Sarcophilus harrisii, is een punt dat endemisch is voor het eiland Tasmanië, Australië. Ze zijn een van de meest ongewone zoogdieren op aarde en ze staan bekend om hun bot doordringende afschuwelijke gehuil. Deze vleesetende buideldieren zijn ongeveer zo groot als een kleine hond met ongeveer 65 centimeter lang, en hun gewicht varieert van zes tot dertien kilogram. Hun lichaam is echter gedrongen en gespierd. Duivels zijn zwart van kleur maar soms zit er een kleine witte strook op hun borst, die horizontaal loopt. Ze kunnen extreem krachtig bijten in verhouding tot hun grootte, die meer dan 550 Newton meet. Hun grote kop is handig voor hun sterke beet. Duivels hebben langere voorpoten in vergelijking met de achterpoten. Bovendien hebben ze niet-intrekbare klauwen en klimmen ze buitengewoon goed in bomen. Duivels zijn ook uitstekende zwemmers. Het is interessant om op te merken dat gezonde duivels een dikke staart hebben, die meer vet bevat dan bij een ongezond dier. Hun staart is echter lang; ongeveer de helft van de lichaamslengte. Tasmaanse duivels hebben een sterk reukvermogen en scheiden een zinderende geur af. Ze eten samen als er genoeg voedsel is om te delen en het afschuwelijke gehuil en de wreedheid zijn frequent tijdens het voeren. Ze geven echter de voorkeur aan eenzaam leven en vaker een nachtelijke jager. Desalniettemin kan de Tasmaanse duivel ook overdag actief zijn. Ze zijn het grootste levende vleesetende buideldier en gemiddeld leven ze ongeveer 7 - 8 jaar in het wild.en ze scheiden een zinderende geur af. Ze eten samen als er genoeg voedsel is om te delen en het afschuwelijke gehuil en de wreedheid zijn frequent tijdens het voeren. Ze geven echter de voorkeur aan eenzaam leven en vaker een nachtelijke jager. Desalniettemin kan de Tasmaanse duivel ook overdag actief zijn. Ze zijn het grootste levende vleesetende buideldier en gemiddeld leven ze ongeveer 7 - 8 jaar in het wild.en ze scheiden een zinderende geur af. Ze eten samen als er genoeg voedsel is om te delen en het afschuwelijke gehuil en de wreedheid zijn frequent tijdens het voeren. Ze geven echter de voorkeur aan eenzaam leven en vaker een nachtelijke jager. Desalniettemin kan de Tasmaanse duivel ook overdag actief zijn. Ze zijn het grootste levende vleesetende buideldier en gemiddeld leven ze ongeveer 7 - 8 jaar in het wild.
Wolverine
Wolverine heeft veel voorkomende namen, afgezien van hun wetenschappelijke naam, Gulo gulo. Het is een wezel, wat betekent dat ze een van de Mustelidae-leden zijn, en in feite is veelvraat het grootste landdier van de familie. Ze komen van nature voor in de arctische en subarctische regio's van Noord-Amerika, Europa en Azië. Wolverine heeft een gedrongen en gespierd lichaam dat tussen de negen en vijfentwintig kilo kan wegen. Ze zien eruit als middelgrote tot grote honden met een lichaamslengte van 67 tot 107 centimeter. Hun staart is echter korter in vergelijking met de lichaamslengte. Interessant is dat hun vrouwtjes aanzienlijk groter zijn dan de mannetjes. Ze kunnen met hun vijftenige grote poten in de sneeuw lopen. Ondanks grote poten hebben veelvraat korte benen. De brede kop met kleine ogen en ronde oren zijn karakteristieke kenmerken van veelvraat. Het is een veel olieachtige pelsjas in hen, en het is donker gekleurd (naar zwart) met een bruine schakering op de dorsale en laterale zijden. Zilverachtige gezichtsafdrukken zijn merkbaar bij veelvraat. Wolverines zijn agressieve jagers, en ze kunnen grote prooien doden, die zo groot kunnen zijn als vaak hun grootte.
Wat is het verschil tussen Tasmanian Devil en Wolverine?
• Tasmaanse duivel is een endemisch dier in Australië, terwijl veelvraat zich verspreidt in arctische en subarctische gebieden van de wereld.
• Tasmaanse duivel wordt bedreigd, maar de veelvraat wordt algemeen aangetroffen, en volgens de IUCN het minst bezorgd.
• Wolverine is groter in zijn lichaamsgrootte dan de Tasmaanse duivel.
• Wolverine kan op sneeuw lopen, maar Tasmaanse duivel niet.
• Tasmaanse duivel is overwegend zwart van kleur, terwijl veelvraat een bruine en zwarte vacht heeft.
• Tasmaanse duivel bezit buideldieren, terwijl veelvraten wezelkarakters hebben.
